การออกแบบเครื่องเรือนจากเส้นพลาสติก โดยการประยุกต์ใช้ลวดลายหัตถกรรมจักสานพื้นบ้านอีสาน

บทคัดย่อ

การออกแบบเครื่องเรือนจากเส้นพลาสติก โดยการประยุกต์ใช้ลวดลายหัตถกรรมจักสานพื้นบ้านอีสาน มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาลวดลายหัตถกรรมเครื่องจักสานพื้นบ้านอีสาน เพื่อออกแบบเครื่องเรือนจากเส้นพลาสติก โดยประยุกต์ใช้ลวดลายหัตถกรรมเครื่องจักสานพื้นบ้านอีสาน และเพื่อประเมินความพึงพอใจจากการประยุกต์ใช้ลวดลายที่เหมาะสมในการออกแบบเครื่องเรือน พื้นที่ในการศึกษาลวดลายหัตถกรรมจักสาน คือ กลุ่มหัตถกรรมจักสานบ้านนาสะไมย์ อำเภอเมือง จังหวัดยโสธร กลุ่มจักสานบ้านหนองขอน อำเภอเมือง จังหวัดอุบลราชธานี กลุ่มจักสานเส้นพลาสติก ตำบลบุ่งไหม อำเภอวารินชำราบ จังหวัดอุบลราชธานี กลุ่มเป้าหมายด้านการออกแบบเครื่องเรือน ประกอบด้วยนักวิชาการ และผู้เชี่ยวชาญด้านการออกแบบผลิตภัณฑ์ 3 ท่าน ประชากร และกลุ่มตัวอย่าง คือ ลวดลายจากหัตถกรรมเครื่องจักสานพื้นบ้าน จำนวน 9 ลวดลาย และรูปแบบเครื่องเรือนได้รับการออกแบบ จำนวน 6 รูปแบบ พบว่า ลวดลายที่เหมาะสมในการนำมาประยุกต์ใช้ในการออกแบบเครื่องเรือน จากค่าเฉลี่ยมากสุด คือ ลายดาวล้อมเดือน x̅=4.45 ลายหมากกระจับ x̅=4.39 และลายสามพัฒนา x̅=4.32 การออกแบบเครื่องเรือนจากการประยุกต์ใช้ลวดลายที่เหมาะสม ผลประเมินตามกรอบการวิจัย 4 ด้าน คือ  ประโยชน์ใช้สอย โครงสร้างและความแข็งแรง รูปร่าง รูปทรง และลักษณะเฉพาะถิ่น มีค่าระดับความเหมาะสมมากที่สุด คือ รูปแบบที่ 3 มีค่าเฉลี่ยรวม x̅=4.53 และผลการวิเคราะห์ความพึงพอใจจากประชากรและกลุ่มตัวอย่าง จำนวน 100 คน ประเมิน 4 ด้าน คือ ด้านประโยชน์ใช้สอย x̅=4.48 ด้านโครงสร้างและความแข็งแรง x̅=4.46 ด้านรูปร่าง และรูปทรง x̅=4.40 ด้านลักษณะเฉพาะถิ่น x̅=4.45