ศิลปะชุมชนชายฝั่งบนพื้นที่สาธารณะ: ภูมิทัศน์ใหม่จากการ สร้างสรรค์ทัศนศิลป์แบบมีส่วนร่วมพื้นที่ความทรงจำทุ่งตึก

ผู้แต่ง

  • ไพฑูรย์ ทองดี คณะศิลปกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยบูรพา
  • สุชาติ เถาทอง คณะศิลปกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยกรุงเทพธนบุรี
  • ตฤณ กิตติการอำพล คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยบูรพา

คำสำคัญ:

ศิลปะชุมชนชายฝั่ง, พื้นที่สาธารณะ, ความทรงจำทุ่งตึก

บทคัดย่อ

บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์ เพื่อศึกษา วิเคราะห์ สาระสำคัญจากข้อมูลศิลปะชุมชนชายฝั่งบนพื้นที่สาธารณะ เพื่อสร้างสรรค์ผลงานศิลปะชุมชนจากพื้นที่ความทรงจำทุ่งตึกและเพื่อวิเคราะห์สังเคราะห์แนวคิดศิลปะชุมชน โดยเป็นการวิจัยแบบผสมผสาน ได้แก่ การวิจัยเชิงคุณภาพ และการวิจัยแบบปฏิบัติการสร้างสรรค์ทัศนศิลป์ ใช้การเก็บข้อมูล และศึกษาจากการทบทวนเอกสารและงานภาคสนาม ได้เเก่ ข้อมูลสิ่งเเวดล้อม ข้อมูลวิถีชีวิต ข้อมูลจากศิลปกรรม และเก็บข้อมูลด้วย การสัมภาษณ์ และการสนทนากลุ่ม จากประชาชนในพื้นที่ ตำบลเกาะคอเขา อำเภอตะกั่วป่า จังหวัดพังงา ในประเด็นความเห็นต่อพื้นที่ ความเข้าใจด้านศิลปะชุมชน จากการศึกษาพบว่า ศิลปะชุมชนบนพื้นที่สาธารณะ มีกลไกที่สำคัญคือ การสร้างการมีส่วนร่วมจากประชากรในพื้นที่ ทั้งข้อมูล ความเห็น และการมีส่วนร่วมในกิจกรรมและการสร้างสรรค์งานศิลปะ รวมถึงการนำเสนอกลไกทางศิลปะชุมชนไปสู่นโยบายของภาครัฐ เพื่อเป็นการสร้างการยอมรับและสร้างคุณค่าจากผลงาน ผลจากการวิจัยสร้างสรรค์พบว่า ผลงานศิลปะชุมชนถ่ายทอดเนื้อหา ความเจริญรุ่งเรืองของชุมชนภายใต้อารยธรรมเก่าบนพื้นฐานความงามทางสิ่งแวดล้อม โดยผู้วิจัยได้พัฒนาต้นแบบงานศิลปะชุมชน ผ่านการรื้อสร้างของภาพความงามต่าง ๆ จากข้อมูล และสร้างทวนซ้ำ จนได้รูปภูมิทัศน์ใหม่ของกระบวนการสร้างสรรค์ศิลปะชุมชน จากผลของการศึกษาสามารถนำมาอภิปรายผล จำนวน 4 ประเด็น ได้แก่ 1) ภาษา 2) การมีส่วนร่วมของศิลปะชุมชนชายฝั่ง 3) พื้นที่และเวลา และ 4) นโยบายสาธารณะ

Author Biographies

ไพฑูรย์ ทองดี, คณะศิลปกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยบูรพา

สาขาวิชาทัศนศิลป์และการออกแบบ

สุชาติ เถาทอง, คณะศิลปกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยกรุงเทพธนบุรี

สาขาวิชาการจัดการศิลปกรรม

ตฤณ กิตติการอำพล, คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยบูรพา

ภาควิชาการจัดการเรียนรู้

References

ถนอม ชาภักดี. (2563). ศิลป์สถานะ state of the art; on thai contemporary art. กรุงเทพฯ: ยิปซี กรุ๊ป.

บุญยฤทธิ์ ฉายสุวรรณ และเรไร นัยวัฒน์. (2550). ทุ่งตึกเมืองท่าการค้าโบราณ. กรุงเทพฯ: สมาพันธ์

ศูนย์ข่าวนโยบายสาธารณะ. (2562, 17 กันยายน). ประติมากรรมบนที่สาธารณะ: ฝาท่อริมคลองโอ่งอ่าง กำลังจะเปลี่ยนไป. สำนักข่าวอิสรา. สืบค้นจาก https://www.isranews.org/article/ thaireform/thaireform-documentary/80543-bk80543.html

วัลย์ลิตา อยุทธ์. (2561). ความสัมพันธ์ระหว่างพื้นที่และศิลปะของนาวิน ลาวัลย์ชัยกุล. วิทยานิพนธ์ศิลปมหาบัณฑิต สาขาวิชาทฤษฎีศิลป์, มหาวิทยาลัยศิลปากร.

ภณิพล อภิชิตสกุล. (2561). นโยบายศิลปะสาธารณะ 1% โดยรัฐบาลไต้หวัน. วารสารศิลป์ พีระศรี, 6(1), หน้า 194-218.

วีรวัฒน์ สิริเวสมาศ. (2553). ประติมากรรมกับพื้นที่สาธารณะ ความสัมพันธ์ของพื้นที่ ผู้คน ชุมชน และวัฒนธรรม. ใน ถนอมจิตร์ ชุ่มวงค์ (บ.ก.). โครงการติดตั้งประติมากรรมระหว่างกรุงเทพมหานครกับมหาวิทยาลัยศิลปากร (หน้า 162-166). กรุงเทพฯ: อมรินทร์พริ้นติ้งแอนด์พับลิชชิ่ง.

สุชาติ เถาทอง. (2562). วิธีคิดทางศิลปะออกแบบขั้นสูง. ชลบุรี: บางแสนการพิมพ์.

อรรฆย์ ฟองสมุทร. (2551). ศิลปะสาธารณะ: สภาวการณ์ของเมืองกรุง. Executive Journal, 28(1), หน้า 100-103.

Downloads

เผยแพร่แล้ว

29-12-2022