การจัดการความรู้ด้านกฎหมายเกี่ยวกับการแก้ปัญหา เยาวชนติดสารเสพติด: ศึกษากรณีองค์การบริหารส่วนตำบล ทุ่งนางาม อำเภอลานสัก จังหวัดอุทัยธานี
คำสำคัญ:
คำสำคัญ: กฎหมาย เยาวชน สารเสพติดบทคัดย่อ
การศึกษาครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาพฤติกรรมการเลือกเสพสารเสพติด สาเหตุการติดสารเสพติด รวมตลอดถึงการรับรู้ข้อกฎหมายและกระบวนการเรียนรู้ด้านกฎหมายของเด็กหรือเยาวชน เพื่อนำมาสู่แนวทางการแก้ไขปัญหาการติดสารเสพติดของเด็กหรือเยาวชนในพื้นที่องค์การบริหารส่วนตำบลทุ่งนางาม อำเภอลานสัก จังหวัดอุทัยธานี โดยศึกษาจากเด็กหรือเยาวชนซึ่งปัจจุบันศึกษาอยู่ในเขตพื้นที่จำนวน 100 ชุด และผู้ที่อาศัยอยู่ในพื้นที่จำนวน 100 ชุด ใช้วิธีประเมินผลเป็นค่าร้อยละ ผลการวิจัยครั้งนี้พบว่า เด็กหรือเยาวชนที่ติดเสพสารเสพติด อาทิ เหล้า บุหรี่ มีพฤติกรรมเลือกเสพด้วยใจสมัครมิได้ถูกบังคับ สาเหตุมาจากสภาพแวดล้อมหรือชุมชนที่เด็กหรือเยาวชนอาศัยอยู่มีเด็กหรือเยาวชนที่อายุต่ำกว่า 18 ปี ดื่มเหล้าหรือสูบบุหรี่ในที่สาธารณะ อย่างไรก็ดีในเขตพื้นที่ดังกล่าวยังมีผู้สูบบุหรี่หรือดื่มเหล้าในที่สาธารณะโดยหน่วยงานภาครัฐยังมิได้มีการจัดการแต่อย่างใด เพราะไม่มีกฎหมายกำหนดไว้ว่าการกระทำนั้นเป็นความผิด อันจะส่งผลให้เด็กหรือเยาวชนเกิดการเรียนรู้ว่าการกระทำดังกล่าวสามารถทำได้และนำไปเป็นต้นแบบ เกิดผู้เสพหน้าใหม่เพิ่มขึ้น เพื่อเป็นการป้องกันปัญหาเยาวชนติดสารเสพติดในพื้นที่องค์การบริหารส่วนตำบลทุ่งนางาม ซึ่งเป็นสาเหตุหนึ่งของการเกิดอาชญากรรม ควรมีการกำหนดนโยบายคุมเข้มให้ที่สาธารณะเป็นเขตปลอดสารเสพติด โดยกำหนดเป็นข้อบังคับฝ่าฝืนมีโทษทางกฎหมาย และควรมีการกำหนดโทษผู้เสพที่มีอายุต่ำกว่า 18 ปี
References
กิตติเดช เกียรติมหาชัย. (2555). เรื่องปัจจัยทางจิตสังคมที่เกี่ยวข้องกับความสามารถในการควบคุมตนเองของเยาวชนชายที่กระทําผิด. วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาพัฒนาสังคม, สถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร์.
จิตติมา ธงไชย. (2543). รัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย พุทธศักราช 2540 : ศึกษาเฉพาะกรณีการคุ้มครองผู้เสียหายและพยานที่เป็นเด็กในการสอบสวน. วิทยานิพนธ์นิติศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชานิติศาสตร์, จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ณรงค์ ใจหาญ. (2543). การคุ้มครองเด็กในการให้ปากคำในคดีอาญา. วารสารดุลพาห, 47(1), หน้า 5-29.
นวลจันทร์ ทัศนชัยกุล. (2540). อาชญากรรม:การควบคุม:การป้องกัน. นนทบุรี: พรทิพย์การพิมพ์.
นวลจันทร์ ทัศนชัยกุล. (2549). รายงานการวิจัย เรื่อง การกระทำความผิดของเด็กและเยาวชนชิงทรัพย์และปล้นทรัพย์. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์
ภูเบศร์ สุนทรจักร. (2558). การเกิดน้อยกับการถดถอยของผลิตภาพไทย. สืบค้นจาก http://www.ftpi.or.th/2015/172
สมภพ เรืองตระกูล. (2535). จิตเวชศาสตร์. (พิมพ์ครั้งที่ 4). กรุงเทพฯ: อักษรสัมพันธ์.
เสาวลักษณ์ วิจิตร. (2545). การคุ้มครองสิทธิเด็กกระทำผิดจากการสอบปากคำในชั้นสอบสวนตามกระบวนการยุติธรรมแนวใหม่. วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารงานยุติธรรม, มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
Downloads
เผยแพร่แล้ว
How to Cite
ฉบับ
บท
License
Copyright (c) 2022 มหาวิทยาลัยราชภัฏธนบุรี
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของ คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏธนบุรี
- บทความในวารสารวิชาการมนุษย์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏธนบุรี เป็นความคิดเห็นของผู้นิพนธ์ ไม่ใช่ความคิดเห็นของกองบรรณาธิการ และไม่ใช่ความรับผิดชอบของกองบรรณาธิการและ/หรือของคณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏธนบุรี
- กองบรรณาธิการไม่สงวนสิทธิ์ในการคัดลอก แต่ให้อ้างอิงแสดงที่มา
- บทความที่ได้รับตีพิมพ์จะมีการตรวจความถูกต้องเหมาะสมจากกองบรรณาธิการและผู้ทรงคุณวุฒิในสาขาที่เกี่ยวข้อง (peer review) จำนวน 3 คน โดยผู้ทรงคุณวุฒิจะไม่ทราบผู้นิพนธ์ และผู้นิพนธ์ไม่ทราบชื่อผู้ทรงคุณวุฒิ (double-blind peer review)