การศึกษาปัจจัยและแนวทางป้องกันตามหลักเบญจศีล เพื่อส่งเสริมการไม่กระทำความผิดซ้ำ ของผู้ต้องขังในเรือนจำจังหวัดสมุทรปราการ

บทคัดย่อ

การวิจัยมีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาสาเหตุปัจจัยที่มีผลต่อการกระทำผิดซ้ำ และศึกษาแนวทางป้องกันตามหลักเบญจศีล เพื่อลดการกระทำผิดซ้ำของผู้ต้องขังในเรือนจำกลาง จังหวัดสมุทรปราการ กลุ่มตัวอย่าง ได้แก่ ผู้ต้องขังที่กระทำผิดซ้ำ จำนวน 312 คน การศึกษาวิจัยเป็นแบบผสมผสาน (mixed methods research) โดยวิจัยเชิงคุณภาพ (qualitative research) และวิจัยเชิงปริมาณ (quantitative research) มีแบบสอบถามเป็นเครื่องมือในการเก็บข้อมูล และสัมภาษณ์ผู้ทรงคุณวุฒิ ผลการศึกษาพบมากในเพศชายอายุระหว่าง 31-40 ปี การศึกษาประถมศึกษา สถานภาพโสด อาชีพรับจ้าง รายได้เฉลี่ยต่อเดือน 5,000-10,000 บาท สมาชิกในครอบครัว 5-7 คน กระทำผิดซ้ำเฉลี่ยจำนวน 4 ครั้ง เกี่ยวกับยา เสพติด อาศัยอยู่กับบิดามารดา สภาพแวดล้อมเป็นชุมชนเมืองที่มีผู้จำหน่ายและเสพยาเสพติด สมาชิกในครอบครัวเคยต้องโทษคดียาเสพติด พฤติกรรมส่วนตัวส่วนใหญ่เคยเสพยาเสพติด เล่นการพนัน เที่ยวสถานบันเทิง และการคบเพื่อนส่วนใหญ่เกี่ยวข้องกับยาเสพติด สาเหตุในการกระทำผิดซ้ำเกิดจากตัวผู้กระทำผิดเองเป็นสำคัญเพราะต้องการเงินมาอำนวยความสะดวกสบายให้แก่ชีวิต ด้านปัจจัยพบว่า ปัจจัยด้านครอบครัว ด้านสังคม ด้านสภาพแวดล้อม ด้านเศรษฐกิจ หรือด้านความเชื่อเกี่ยวกับการกระทำผิด การฝ่าฝืนข้อห้ามตามหลักเบญจศีล จากการวิเคราะห์ข้อมูล ปัจจัยทุกด้านมีผลต่อการกระทำผิดซ้ำในระดับปานกลาง แนวทางป้องกันตามหลักเบญจศีล พบว่าหลักเบญจศีลเป็นแนวปฏิบัติพื้นฐานของบุคคล การฝ่าฝืนเป็นความผิดตามกฎหมาย ดังนั้น การประพฤติปฏิบัติตามหลักเบญจศีลเป็นการแก้ไขการกระทำผิดซ้ำไม่ให้เกิดขึ้นได้