บทบัญญัติพื้นฐานทางศาสนา : แนวคิดการสร้างสันติในสังคมไทย
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อศึกษาบทบัญญัติพื้นฐานในการอยู่ร่วมกันของศาสนาพุทธ คริสต์ อิสลาม 2) เพื่อศึกษากระบวนการสร้างสันติของศาสนาพุทธ คริสต์ อิสลาม และ 3) เพื่อศึกษาวิเคราะห์บทบัญญัติพื้นฐานของศาสนาพุทธ คริสต์ อิสลาม ในฐานะรากฐานการสร้างสันติในสังคมไทย การวิจัยครั้งนี้เป็นการวิจัยเชิงคุณภาพโดยมีการลงพื้นที่เป้าหมาย 3 แห่ง คือหมู่บ้านพุทธ ที่บ้านเสียว ตำบลวังชัย อำเภอน้ำพอง จังหวัดขอนแก่น และชุมชนวัดท่าการ้อง ตำบลบ้านป้อม อำเภอพระนครศรีอยุธยา จังหวัดพระนครศรีอยุธยาหมู่บ้านคริสต์ ที่บ้านสองคอน ตำบลป่งขาม อำเภอหว้านใหญ่ จังหวัดมุกดาหาร หมู่บ้านอิสลาม ที่มัสยิดกุฎีช่อฟ้า ตำบลคลองตะเคียน อำเภอพระนครศรีอยุธยา จังหวัดพระนครศรีอยุธยา ผลการวิจัยพบว่า บทบัญญัติพื้นฐานของศาสนาพุทธ ได้แก่ ศีล 5 ของศาสนาคริสต์ คือ บัญญัติ 10 ประการ ของศาสนาอิสลาม คือ หลักปฏิบัติ 5 ประการ กระบวนการสร้างสันติของศาสนาพุทธ คริสต์ อิสลาม มีกระบวนการสร้างสันติตามบทบัญญัติพื้นฐานตามหลักศาสนาของตน คือมีการแนะนำให้ความรู้เกี่ยวกับศาสนาก่อน แล้วค่อยปลูกฝังไปเรื่อย ๆ ด้วยการปฏิบัติตามวัฒนธรรมประเพณีท้องถิ่น การวิเคราะห์บทบัญญัติพื้นฐานทางศาสนาพบว่า แต่ละศาสนาสอนให้ศาสนิกชนอยู่ด้วยกันอย่างสันติ มีความสุข ไม่มีความหวาดระแวงต่อกัน มีความไว้วางใจกัน ให้เกียรติแก่กันและกัน มีบทบัญญัติของศาสนาหลายข้อที่ตรงกัน
Downloads
Article Details

อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
ข้อมูลภาพ เสียง วิดีโอ และข้อความที่ปรากฎบนเว็บไซต์นี้ ผู้นำไปใช้จะถูกอนุญาตให้นำไปใช้ได้ โดยจะต้องอ้างอิงแหล่งที่มา จะต้องไม่นำไปใช้เพื่อการค้า และจะต้องไม่ดัดแปลง (CC-BY-NC-ND)
เอกสารอ้างอิง
ชัชวาล ชิงชัย. ( 2562). การสร้างสันติภาพตามแนวพระพุทธศาสนา: ศึกษากรณีพระเจ้าพรหมทัตกับพระราชกุมารทีฆาว. วารสารมนุษยศาสตร์วิชาการ, 26 (1), มกราคม-มิถุนายน., น.76-77
ซาราห์ แฮนซัน, (2018). Peace in the World vs. Peace in Christ. สืบค้น 29 พฤษภาคม 2567, https://www.churchofjesuschrist.org.
ไดซากุ อิเคดะ. (2537). สันติภาพนิรันดร์. เคล็ดไทย.
ธีรยุทธ บุญมี. (2547). การเมืองเรื่องศาสนา. สำนักพิมพ์มติชน.
พระพรหมคุณาภรณ์ (ป.อ. ปยุตฺโต). (2549). พุทธธรรม ฉบับปรับขยาย. มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
พระไพศาล วิสาโล. (2554). สันติภาพเริ่มที่ใจ. สำนักพิมพ์สวนเงินมีมา. 31 มีนาคม 2559.
พระมหาดวงเดน ฐิตญาโณ (ตุนิน) และคณะ (2561). การบูรณาการองค์ความรู้หลักการและ วิถีปฏิบัติตามแนวทางศาสนา เพื่อการพัฒนากระบวนการสร้างสันติภาพ. วารสารสันติศึกษาปริทรรศน์ มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย, 6(2). https://so03.tci-thaijo.org/index.php/journal-peace/article/view/108490/95635
พระวิมาน คมฺภีรปญฺโญ (ตรีกมล). (2555). การศึกษาวิเคราะห์ศีล 5 ในฐานะเป็นรากฐานสันติภาพ. [วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรดุษฎีบัณฑิต]. มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. (2539). พระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
ลลิตภัทร เจนจบ. (2565). การสร้างสันติภาพภายในตามหลักพระพุทธศาสนาเถรวาท .[วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรดุษฎีบัณฑิต, มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย]. https://so02.tci-thaijo.org/index.php/JGSR/article/download/257836/181434/1151762
วินัย สะมะอุน . (2524). อัลกุรอาน. ฉบับแปลภาษาไทย. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์ ส. วงศ์เสงี่ยม.
สมภาร พรมทา. (2548). พุทธศาสนากับสันติภาพโลก. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย. น.89–92.
สุชาติ เศรษฐมาลินี. (2559). การสร้างสันติภาพและสันติวิธีในวิถีอิสลาม. สถาบันศาสนา วัฒนธรรมและสันติภาพ มหาวิทยาลัยพายัพ. http://www.deepsouthwatch.org/node/5622.
สมาคมพระคริสตธรรมไทย. (1988). พระคริสตธรรมคัมภีร์ภาคพันธสัญญาเดิมและพันธสัญญาใหม่. Thailand Bible Society.
Donnelly, J. (2013). Universal Human Rights in Theory and Practice (3rd ed.). Ithaca, NY: Cornell University Press.
Channel Alam1 (2025). บริบทของสังคมไทย ในศาสนาทั้ง 3. http://www.thealami.com/main/index.php
Galtung, J. (1996). Peace by Peaceful Means: Peace and Conflict, Development and Civilization. Oslo: International Peace Research Institute.
Hick, J. (2004). An Interpretation of Religion: Human Responses to the Transcendent (2nd ed.). New Haven: Yale University Press.