การสร้างสรรค์อัตลักษณ์ผลิตภัณฑ์แฟชั่นไลฟ์สไตล์อย่างยั่งยืน ด้วยแนวคิดการออกแบบข้ามวัฒนธรรม
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยนี้เป็นการวิจัยแบบผสมผสาน โดยการวิจัยเชิงปริมาณและเชิงคุณภาพร่วมกัน ควบคู่กับการสร้างสรรค์ผลงานผลิตภัณฑ์แฟชั่นไลฟ์สไตล์ วัตถุประสงค์เพื่อหาแนวทางการพัฒนาอัตลักษณ์ผลิตภัณฑ์แฟชั่นไลฟ์สไตล์อย่างยั่งยืน ด้วยแนวคิดการออกแบบข้ามวัฒนธรรมจากทุนทางวัฒนธรรมสิ่งทอพื้นถิ่นชาวไทลื้อบริเวณจังหวัดน่านสู่ความเป็นสากล วิธีการดำเนินการวิจัย 1) การเก็บข้อมูลเชิงคุณภาพจากการสัมภาษณ์จากกลุ่มผู้เชี่ยวชาญด้วยเทคนิคเดลฟาย (Delphi Technique) เพื่อรวบรวมความคิดเห็นอันเป็นฉันมติ เกี่ยวกับพฤติกรรมการเลือกใช้สินค้าแฟชั่น ผลิตภัณฑ์แฟชั่นที่เป็นมิตรต่อสิ่งแวดล้อม และผลิตภัณฑ์แฟชั่นจากทุนทางวัฒนธรรมสิ่งทอ จากนั้นนำผลที่ได้วิเคราะห์ข้อมูลอีกครั้งด้วยเทคนิคเปเปอร์ดอลล์ดาต้าเซท (Paper Doll Data Set) เพื่อหาองค์ประกอบทางการสร้างสรรค์ผลิตภัณฑ์แฟชั่นที่สอดคล้องกับกลุ่มผู้บริโภค 2) การเก็บข้อมูลเชิงปริมาณด้วยแบบสอบถามออนไลน์กับกลุ่มประชากรคนเมืองเจนเนอเรชั่นวาย (Gen Y) อายุ 22 - 42 ปี ที่อาศัยอยู่ในบริเวณจังหวัดกรุงเทพมหานครของประเทศไทย จำนวน 200 คน จากนั้นวิเคราะห์ข้อมูลเกี่ยวกับผู้บริโภค ได้แก่ ด้านข้อมูลทั่วไปของผู้บริโภค ด้านวิถีการดำเนินชีวิต ด้านพฤติกรรมการเลือกใช้สินค้าแฟชั่น ด้านพฤติกรรมการเลือกใช้ผลิตภัณฑ์แฟชั่นที่เป็นมิตรต่อสิ่งแวดล้อม และด้านพฤติกรรมการเลือกใช้ผลิตภัณฑ์แฟชั่นจากทุนทางวัฒนธรรมสิ่งทอ จากการวิเคราะห์ข้อมูลและสรุปผลพบว่าแนวทางการพัฒนาอัตลักษณ์ผลิตภัณฑ์แฟชั่นไลฟ์สไตล์อย่างยั่งยืน ด้วยแนวคิดการออกแบบข้ามวัฒนธรรมจากทุนทางวัฒนธรรมสิ่งทอพื้นถิ่นสู่ความเป็นสากล ประกอบด้วย 5 องค์ประกอบ ได้แก่ 1) นวัตกรรมสิ่งทอ (Textile Innovation) 2) ระดับนวัตกรรมการออกแบบเพื่อความยั่งยืน (Levels Of Design Innovation For Sustainability) 3) กลุ่มเป้าหมาย (Target) ได้แก่ 3.1) กลุ่มผู้นำแฟชั่นกับทุนวัฒนธรรมสิ่งทอแบบภักดีต่อสิ่งแวดล้อม 3.2) กลุ่มผู้นิยมกระแสแฟชั่นกับทุนวัฒนธรรมแบบใส่ใจสิ่งแวดล้อม 3.3) กลุ่มผู้นิยมแฟชั่นเรียบง่ายกับทุนวัฒนธรรมสิ่งทอแบบใส่ใจสิ่งแวดล้อม 4) วัฒนธรรม (Culture) และ 5) แนวโน้มกระแสนิยม (Trend)
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เอกสารอ้างอิง
Aroonkriengkrai, P. (2020, July 1). Anākhot Khō̜ng Kānthō̜ngthīeo Yūtrongnai Naiyuk Khōwit Sipkao [Future of Travel]. Creative Thailand. https://www.creativethailand.org/article-read?article_id=32496
Arunyanart, S. (2015). Nawattakam TrāSinkhā FǣChan Laisatai Thun Watthanatham Krung ThēP Mahā Nakhō̜N Samrap PhūBō̜RiphōK ČHēNnœ̄RēChan ʻēChīA [Innovation of Fashion Lifestyle Brand: Bangkok Cultural Capital for Generation Asia] [Ph.d. diss.]. Faculty of Fine and Applied Arts, Chulalongkorn University.
Banyte, J., Brazioniene, L. & Gadeikiene, A. (2010). Inestigation Of Green Consumer Profile : A Case Of Lithuanian Market Of Eco - Friendly Food Products. Economics And Management, 15, 374-385.
Cornell University. (n.d.). Basic, Fashion, And Fad Products. https://courses.cit.cornell.edu/cuttingedge/lifeCycle/03.htm
Kaewthong, S. (2017). PatčHai Thī Song Phon Tō̜ KhwāMtangčHai Sư̄ Sinkhā FǣChan Phư̄A KhwāMyangyư̄N [Factors Influencing Consumers’ Intention to Purchase Sustainable Fashion] [Master’s thesis], Faculty of Humanities and Social Science, Burapha University.
Kanjanawasee, S. (2001). Thit Sa Dī Kānthotsō̜p Bǣp Dang Dœ̄m [Classical test theory] (4 ed.), Bangkok: Chulalongkorn University.
Kozlowski, A., Michal B., & Cory S. (2019). Tools for Sustainable Fashion Design: An Analysis of Their Fitness For Purpose. Sustainability, 11(13), 1-19. https://www.mdpi.com/2071- 1050/11/13/3581/pdf
Lin, R. T. (2007). Transforming Taiwan Aboriginal Cultural Features Into Modern Product Design: A Case Study Of A Cross - Cultural Product Design Model. International Journal Of Design, 1(2), 45-53. http://www.ijdesign.org/index.php/IJDesign/article/view/46/26
Nan Community College. (2017). Mō̜ Ra Dok Phā Thō̜ Thai Lư̄ [Heritage of Tai Lue Textile]. Nan: Inkberry Limited Partnership.
NeSDc (Office Of The National Economic And Social Development Council). (n.d.). Yutthasāt Chāt Yīsip pī phō̜ sō̜ 2561 thưng 2580 [National Strategy 2018-2037]. https://drive.google.com/file/d/1XSBMp8OCsauJqECOB-XZLB91-cRrNsEV/view
Noithammaraj, P. (n.d.). NǣOthāNg KāN Songsœ̄M KāNthō̜NgthīEo Thī Yangyư̄N [Guidelines for promoting sustainable tourism]. DASTA Academy. https://www.thaiscp.net/upload/download/20190520152330149.pdf
Pinkaeo, K. (2011). SēTthakit SāNgsan Thun Watthanatham Læ ʻōKāT ThāNg Thurakit [Creative Economy. Cultural Capital and Business Opportunity]. The Executive Journal, 31(1), 32-37.
Tiprean, J. (2016). Phrưttikam KāN Sư̄ Khō̜Ng FāK Khō̜Ng Nakthō̜NgthīEo ChāO ČHīN BǣP ʻitsara Nai KhēT Krung ThēP Mahā Nakhō̜N [Studying The Purchase Of Souvenirs In Bangkok By Free In Dependent From China] [Master’s thesis], Faculty of Commerce and Accountancy, Thammasat University. http://ethesisarchive.library.tu.ac.th/thesis/2016/TU_2016_5802031244_5213_4101.pdf
Utiswannakul, P. (2018). FǣChan Læ Phalittaphan Laisatai [Fashion and Lifestyle Product]. Bangkok: WiSDom.
Utiswannakul, P., Jarujinda, S., Srikulkit, K. & Arunyanart, S. (2019). Kān Phœ̄m Mūn Khā Na Wat Ta Kam Sing Thō̜ Nai Pha Hō̜lit Phan Fǣ Chan Lai Sa Tai Čhāk Thān Kān Pha Hō̜lit Čhang Wat Nān Sū Ta Lāt Mư̄ang Lūang Phra Bāng [Value Added In Innovation Of Fashion Lifestyle Products From Nan Region Production Sources Towards Luang Prabang]. Bangkok: Thailand Science Research and Innovation (Tsri).
