ร่องรอยสิ่งก่อสร้างบนวิถีแห่งศรัทธาผ่านผลงาน ประติมากรรม

บทคัดย่อ

สิ่งก่อสร้างและสถาปัตยกรรมทางประวัติศาสตร์ในอดีต มีรากฐานความเป็นมาทางด้านเชื้อชาติอารยธรรมบนวิถีชีวิตของมนุษย์ สะท้อนให้เห็นถึงแง่มุมของความเชื่อและความศรัทธาอย่างลึกซึ้งในชาติพันธุ์เหล่านั้น ในสมัยอดีตกาลก่อนประวัติศาสตร์มีมนุษย์ยุคหินเก่าทำเครื่องมือเครื่องใช้เป็นอาวุธแล้วนำมาขัดแต่งจนงดงาม ต่อมามนุษย์ในยุคสำริดก็ทำเครื่องมือในการล่าสัตว์มีการทำที่อยู่อาศัยเอาไว้หลบภัย รวมถึงการทำภาชนะใช้สอยเครื่องนุ่งห่มในการดำรงชีวิต จนมาถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นจากปรากฏการณ์ทางธรรมชาติ มนุษย์จึงได้หันมาสนใจในเรื่องความเชื่ออันลี้ลับและพิธีกรรมทางศาสนา บทสวดมนต์ในสถานที่อันศักดิ์สิทธิ์ของชุมชน การเต้นรำจึงเป็นส่วนประกอบรวมถึงอุปกรณ์เครื่องแต่งกายต่าง ๆ โดยมีอุปกรณ์ เช่น หน้ากาก การระบายสีตามร่างกายการปั้นแกะสลัก การทำเครื่องหมายสัญลักษณ์รูปเคารพในสถานที่แห่งนั้น เพื่อเป็นเครื่องยึดเหนี่ยวปกป้องคุ้มครองในยามที่มีภัยพิบัติทางธรรมชาติ เช่น ฟ้าร้อง ฝนตกหนัก น้ำท่วมที่ถูกทำลาย ส่งผลเสียต่อเกษตรกรรมในการดำรงชีวิตของมนุษย์ ความเชื่อทั้งหมดเหล่านี้มนุษย์ได้สังเกตและบันทึกรวบรวมเหตุการณ์ในแต่ละวันไม่ว่าจะเป็นเรื่องโหราศาสตร์ วิทยาศาสตร์การคาดคะเน สิ่งเหล่านั้นล้วนมาจากเหตุการณ์ซ้ำ ๆ ในแต่ละวันจึงเป็นจุดเริ่มต้นให้มนุษย์ในชนชาติอารยธรรมแรกในทางประวัติศาสตร์ที่ประมาณ 5,000 BC ในกลุ่มเมโสโปเตเมียและชาวอียิปต์ สร้างสุสานการเก็บศพอาบน้ำยา (Mummy) โดยมีความเชื่อเรื่องการไม่สูญของวิญญาณการก่อสร้างด้วยวิธีการนำอิฐหรือหินมาก่อเป็นหลังคาวงโค้ง หลังจากนั้นก็ทำแผ่นหินแข็งมาทำเป็นสุสานมัสตาบาสและสกัดจากหน้าผา (Rock cut tomb) ที่เมือง Beni Hason โรม ก็เป็นอีกชนชาติหนึ่งที่เข้ามาต่อจากกรีกและอียิปต์ผสมผสานเป็นศิลปะแบบฉบับอันยิ่งใหญ่มีสถาปัตยกรรม จิตรกรรม ประติมากรรมเป็นเอกลักษณ์ ศิลปะโรมสะท้อนให้เห็นถึงลักษณะชนชาตินักรบนักกฎหมายการก่อสร้างทางสถาปัตยกรรมด้วยหินอิฐในระบบ Arch, Vaults และ Corbelled อำนวยให้โรมสร้างสถาปัตยกรรมอันวิจิตรงดงาม ส่วนทางด้านทวีปเอเชีย อินเดียและจีนเป็นประเทศที่มีประชากรจำนวนมาก มีสถาปัตยกรรมโบราณทางประวัติศาสตร์ที่เกิดขึ้นสะท้อนให้เห็นถึงมนุษย์ที่ผูกพันกับความเชื่อบนวิถีชีวิตทางฝั่งภาคตะวันออก ที่มีต่อความเชื่อทางศาสนาและวัฒนธรรม ดังนั้น จึงเป็นเหตุผลที่มาอันเกี่ยวข้องกับสิ่งก่อสร้างทางสถาปัตยกรรมในอดีตที่ผู้เขียนสนใจและประทับใจนำมาเรียบเรียงเป็นงานวิจัยสร้างสรรค์ที่มีเนื้อหาทางด้านวิชาการศิลปะโดยสร้างสรรค์ประติมากรรมที่ต้องการสะท้อนให้เห็นถึงร่องรอยสิ่งก่อสร้างทางสถาปัตยกรรมในอดีตที่มีความทรงจำของวิถีชีวิตมนุษย์ผ่านความเชื่อศรัทธาโดยใช้สื่อสัญลักษณ์ทางรูปทรงสถาปัตยกรรมผ่านเรื่องราวที่กล่าวถึง ด้วยวัสดุ เช่น หิน ไม้ ปูน ดินเผา และโลหะ มาสร้างเป็นประติมากรรมที่มีความเป็นร่วมสมัยอันเป็นเอกลักษณ์ของอารยธรรมเหล่านั้น