Tang Chang : Are there something to studies ?
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
The aim of this article is to review the academic research about Tang Chang in the context of the modern art in Thailand, especially the issue related to the position of Tang Chang in the crypto-colonial main stream art historiography. Tang Chang was recognized as the marginal of main stream history of the modern art. The studies of Tang Chang appeared on both literature and visual art because Tang Chang was a painter and poet. In the context of modern art, the main narrative is about “western”, “academic art”, “institute” and “Thainess”, but Tang Chang rejected the traditional way of making the work. In addition, the work of Tang Chang was influenced by Chinese Philosophy and Chinese Culture. Consequently, the status of Tang Chang in the context of Thai Modern Art is just an appearance artist, but not related to the main narrative. This made Tang Chang as a misfit of the canon of modern art in Thailand, which just the modern only in word form.
Article Details
References
2. กำจร หลุยยะพงศ์. “ดูหนังด้วยแว่นทฤษฎี: แนวคิดเบื้องต้นของการวิเคราะห์ภาพยนตร์.” วิทยาการจัดการ มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงราย 6, ฉ. 1 (2554) : 21-50.
3. ดวงมน จิตร์จำนง, และ กอบกาญจน์ ภิญโญมารค. “โลกทัศน์เกี่ยวกับธรรมชาติในกวีนิพนธ์ร่วมสมัย: กรณีศึกษา อังคาร กัลยาณพงศ์ และ จ่าง แซ่ตั้ง.” มนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ 1, ฉ. 1 (2548).
4. เดวิด เทห์. “และแล้วความเคลื่อนไหวไม่ปรากฏ.” ใน กว่าจะเป็นร่วมสมัย, บรรณาธิการโดย เกษม
เพ็ญภินันท์, กฤติยา กาวีวงศ์, และ มนูพร เหลืองอร่าม แปลโดย วริศา กิตติคุณเสรี. 131-151. กรุงเทพฯ : สำนักงานศิลปวัฒนธรรมร่วมสมัย, 2559.
5. ทีปกร (นามแฝงของจิตร ภูมิศักดิ์). ศิลปเพื่อประชาชน. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์, 2540.
6. ธนาวิ โชติประดิษฐ. ปรากฏการณ์ นิทรรศการ : รวมบทความว่าด้วยทัศนียภาพของศิลปะร่วมสมัย. กรุงเทพฯ: สมมติ, 2553.
7. นวภู แซ่ตั้ง. “Post/Modern and Art: ศิลปะหลังสมัยใหม่กับปัญหาความ ‘ร่วมสมัย’” ของศิลปะ.” วิภาษา 6, ฉ. 1 (2557): 97-111.
8. พิริยะ ไกรฤกษ์, และ เผ่าทอง ทองเจือ. “ประวัติศาสตร์ศิลปหลัง พ.ศ. 2475 โดยสังเขป.” ใน กว่าจะเป็นร่วมสมัย, บรรณาธิการโดย เกษม เพ็ญภินันท์, กฤติยา กาวีวงศ์, และ มนูพร เหลืองอร่าม. 98-130. กรุงเทพฯ: สำนักงานศิลปวัฒนธรรมร่วมสมัย, 2559.
9. ภิญญพันธุ์ พจนะลาวัลย์. “ศิลปาณานิคม ในนามของ ศิลป์ พีระศรี ว่าด้วยอำนาจนำวงการศิลปะไทย.” รัฐศาสตร์สาร 35, ฉ. 1 (2557): 178-243.
10. ศิลป พีระศรี. “ศิลปะร่วมสมัยในประเทศไทย.” แปลโดย เขียน ยิ้มศิริ. ศิลปะ คณะจิตรกรรม ประติมากรรม และภาพพิมพ์ มหาวิทยาลัยศิลปากร 1, ฉ. 1 (2545): 21-31.
11. ศุภิสรา เข็มทอง. “อิทธิพลวัฒนธรรมจีนในงานจิตรกรรมของ จ่าง แซ่ตั้ง.” วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต, สาขาวิชาทฤษฎีศิลป์ ภาควิชาทฤษฎีศิลป์ บัณฑิตวิทยาลัย, มหาวิทยาลัยศิลปากร, 2556.
12. สินธุ์ชัย สุขสว่าง. “วิเคราะห์วรรณกรรมของ จ่าง แซ่ตั้ง.” วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต, สาขาวิชาภาษาไทย ภาควิชาภาษาไทย, มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ, 2520.
13. สุธี คุณาวิชยานนท์. จากสยามเก่า สู่ไทยใหม่: ว่าด้วยความพลิกผันของศิลปะจากประเพณีสู่สมัยใหม่และร่วมสมัย. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยศิลปากร, 2545.
14. อัจฉราพร ตั้งพรประเสริฐ. “การศึกษาวิเคราะห์ผลงานจิตรกรรมของ จ่าง แซ่ตั้ง พ.ศ. 2497 – 2532.” วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต, สาขาวิชาศิลปศึกษา ภาควิชาศิลปศึกษา, มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ, 2546.
15. อัญชลี ชัยวรพร. “การวิจารณ์ภาพยนตร์.” ใน ทฤษฎีและการวิจารณ์ภาพยนตร์เบื้องต้น เล่ม 2. นนทบุรี: มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช, 2548.
16. Bottero Wendy, and Crossley Nick. “Worlds, Fields and Networks : Becker, Bourdieu and the Structural of Social Relations.” Cultural Sociology 5, no. 1 (2011): 99-119
17. Maland, Charles. “Hitchcock : The Making of a Reputation by Robert Kapsis.” Film Quarterly 47, no. 1 (1993): 52 – 53.
18. Lyotard, Jean-François. The Post Modern Condition: A Report on Knowledge. Minneapolis: University of Minnesota Press, 1984.
19. Poshyananda, Apinan. Modern art in Thailand: Nineteenth and Twentieth Centuries. New York: Oxford University Press, 1992.
20. Shioda, Junichi. Bangkok and Chiang Mai: Ways of Modernity in Asian Modernism: Diverse Development in Indonesia, the Philippines, and Thailand.Tokyo: The Japan Foundation Asia Center, 1995.
21. Teh, David. “The Preter-National : the Southeast Asian Contemporary and What Haunts It.” ARTMargins 6, no. 1 (2017A): 33-63.
22. ______. Misfits: Pages from loose-leaf modernity. Berlin: Haus der Kulturen der Welt, 2017B.