บทประพันธ์เพลง: “ไตรลักษณ์” สำหรับออร์เคสตรา

ผู้แต่ง

  • ชินภัทร เจริญรัตน์ คณะศิลปกรรมศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย
  • ณรงค์ฤทธิ์ ธรรมบุตร คณะศิลปกรรมศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย

คำสำคัญ:

บทประพันธ์เพลง, ไตรลักษณ์, ออร์เคสตรา, อนิจจัง, ทุกขัง, อนัตตา

บทคัดย่อ

          บทความนี้เน้นส่วนของงานวิจัยที่มีจุดมุ่งหมายเพื่อสร้างสรรค์ผลงานการประพันธ์เพลงที่นำพุทธ ปรัชญาเข้ามาเชื่อมโยงกับบทประพันธ์เพลงร่วมสมัย ผู้วิจัยจึงเห็นความสำคัญของดนตรีประเภทนี้ และต้องการที่จะสร้างผลงานประเภทนี้ขึ้นมาและนำพุทธปรัชญาที่ชาวพุทธศาสนารู้จักเป็นอย่างดีคือ “ไตรลักษณ์” ไตรลักษณ์เหมือนเชือกที่มี 3 เกลียว หมายความว่า อนิจจัง ทุกขัง และอนัตตา มีความสัมพันธ์กันอย่างใกล้ชิด เพราะเป็นลักษณะที่เกิดขึ้นที่เดียวกันคือ เมื่อมีอนิจจังหรือความไม่เที่ยงปรากฏขึ้น มีการเปลี่ยนแปลง  เพราะทนอยู่ในสภาพเดิมไม่ได้ก็คือเป็นทุกข์ เพราะฉะนั้นทุกข์จึงมาจากอนิจจัง ส่วนอนัตตา ความไม่ใช่ ตัวตนคือ การบังคับบัญชาไม่ได้ บังคับให้ตั้งอยู่ไม่ได้ เมื่อบังคับไม่ได้มันก็เป็นทุกข์ เนื่องจากไตรลักษณ์นั้นมีความเกี่ยวเนื่องกับชีวิตประจำวันของมนุษย์อยู่แล้ว ผู้วิจัยจึงเลือกไตรลักษณ์เป็นชื่อบทประพันธ์เพลง ร่วมสมัยนี้ โดยมี 3 กระบวนที่บรรเลงต่อเนื่องกัน แต่ให้ความรู้สึกที่แตกต่างกันออกไปในแต่ละท่อนได้แก่ อนิจจัง ทุกขัง และอนัตตา ตามลำดับ

           บทประพันธ์เพลงนี้เป็นบทประพันธ์เพลงสำหรับวงออร์เคสตรา ซึ่งเป็นวงดนตรีขนาดใหญ่ที่ได้รับ ความนิยมเป็นอย่างมากในปัจจุบัน บทประพันธ์เพลงนี้ได้แสดงเทคนิคการประพันธ์เพลงแบบสมัยใหม่ และ ใช้เทคนิคสมัยใหม่ในการประพันธ์เพลงโดยผู้วิจัยพยายามนำมาผสมผสานได้อย่างลงตัว และอย่างสร้างสรรค์อีกด้วย บทประพันธ์เพลง “ไตรลักษณ์” บทเพลงสำหรับออร์เคสตราโดยมีความยาว ประมาณ 12 นาที

          บทความวิชาการนี้จะนำเสนอให้เห็นถึงความสามารถในการนำไตรลักษณ์ซึ่งเป็นปรัชญาที่ชาว พุทธศาสนารู้จักเป็นอย่างดีมาสร้างเป็นบทประพันธ์เพลงร่วมสมัยและออกมาได้อย่างสร้างสรรค์ ทำให้ผู้ฟังสามารถทำความเข้าใจดนตรีร่วมสมัยแบบสมัยใหม่ได้ดีขึ้นอีกด้วย

เอกสารอ้างอิง

ณัชชา พันธุ์เจริญ. ทฤษฎีดนตรี. พิมพ์ครั้งที่ 12. กรุงเทพฯ : เกศกะรัต, 2556.

ณรงค์ฤทธิ์ ธรรมบุตร. การประพันธ์เพลงร่วมสมัย. กรุงเทพฯ : สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, 2552.

สุชีพ ปุญญานุภาพ. หลักพุทธศาสนา. กรุงเทพฯ : โรงพิมพ์มหามกุฏราชวิทยาลัย, 2514.

Adès, Thomas. Asyla for large orchestra. London: Faber Music Ltd., 1999.

Adler, Samuel. The Study of Orchestra. New York: W. W. Norton & Company, 1989.

Blatter, Alfred. Instrumentation and Orchestration. Boston: Schirmer Cengage Learning, 1997.

Stone, Kurt. Music Notation in the Twentieth Century. New York: W. W. Norton & Company, 1980.

Takemitsu, Toru. Quotation of Dream-Say sea, take me! For two pianos and orchestra. Tokyo: Schott Japan Company Ltd., 2000.

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

2021-06-28

ฉบับ

ประเภทบทความ

บทความวิจัย | Research Article