ฉิ่งมุล่ง : ปรากฏการณ์วิทยาทางดนตรีไทยและการเปลี่ยนผ่าน ทางสภาวะความรู้สึกของนักระนาดเอก

บทคัดย่อ

          บทความวิชาการนี้มีความต้องการขยายประเด็นทางความคิดและเปิดมุมมองเกี่ยวกับเพลงฉิ่งมุล่งในฐานะ “เพลงไล่มือ” ตามกรอบแนวทางการศึกษาปรากฏการณ์วิทยา โดยนำมาปรับใช้กับประสบการณ์ของนักระนาด เพื่อแสดงให้เห็นถึงการให้ความหมายต่อเพลงฉิ่งมุล่งจากประสบการณ์และบริบททางวัฒนธรรมที่เกี่ยวข้อง การศึกษาการเปลี่ยนผ่านทางสภาวะความรู้สึกของนักระนาดและการให้ความหมายต่อเพลงฉิ่งมุล่ง อาจจะเป็นมุมมองใหม่ที่ช่วยให้เราเข้าใจสถานภาพการคงอยู่ขององค์ความรู้และภูมิปัญญาทางดนตรีในปัจจุบัน จะเป็นกรณีตัวอย่างหนึ่งที่ทำให้เราได้ตระหนักถึงความสำคัญของการฝึกซ้อมที่มีผลต่อศักยภาพทางดนตรีของบุคคล