Olek Nabi: Music Ritual of Sufi Muslim in Middle Part of Thailand

Authors

  • Jackapong Klinkaeo คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัราชภัฏเพชรบุรี
  • Manop Wisuttipat Faculty of Fine Arts, Srinakharinwirot University
  • Surasak Jamnongsarn Faculty of Fine Arts, Srinakharinwirot University

Keywords:

Olek Nabi, Mawlid celebrations, Muslim Kordireeyah, Ramana drum

Abstract

          This research aimed to study the cultural knowledge of Sufi Muslim music in the central region of Thailand by observing the Olek Nabi performance which is considered as a pivotal tool in explaining social and historical existence and cultural assimilation between music and religion in Thai society.

          The studies showed that Sheikh Muhammad Ali Shukri or Tokki Sae (1848-1932), the leader of the Sufi Muslim Qadiriyya, initiated the Olek Nabi performance for Maulid ceremony, held
annually on the 1st lunar day in the month of Rabi al-Awwal according to the Islamic calendar.

          Olek Nabi’ s lyric and melody were composed by Tuan Guru Ming bin Al Haji Abdullah Assiyami (Amin Toloyket).This performance is a form of original Malayu diaspora culture, blended with Thai culture by adjusting its melody but still maintaining Malay lyric basing on Barzanji nazam verses. Mixing both Malayu and Thai sound, this integration creates unique sound of Thai Muslim in central region of Thailand.

          In addition, it also displays acculturation between the Rebana drum and drum pattern of Pleng Phasa (Traditional Thai music based on foreign idioms) of Thai music. Current dynamic of the Olek Nabi derives perfect combination between religion and culture, considered as ethnical symbol of the bonding among Thai Malay Muslims in the central region who descended from Sufi Muslim Qadiriyya.

References

คมลักษณ์ ไชยยะ. “แช็คมูฮัมหมัดอาลี ชุกรีย์ : พิธีกรรมความเชื่อของชาวมุสลิมภูเขาทอง จังหวัดพระนครศรีอยุธยา.”

รายงานการวิจัย, มหาวิทยาลัยราชภัฏพระนครศรีอยุธยา, 2560.

ซาลีฮะ มูซอ. “วิเคราะห์วัฒนธรรมมลายูในปันตนมุขปาฐะปาตานี.” รายงานการวิจัย, กรมส่งเสริม

วัฒนธรรม, กระทรวงวัฒนธรรม, 2547.

ดาวูด อิบนี่อับดุลเลาะห์. ชีวประวัติและผลงานของบรมครูนามอุโฆษ แช็คมูฮัมหมัดอาลี ชุกรี่. เอกสารอัด

สำเนา, 2546.

นักชาย จิเมฆ. “หน้าทับกลองรำมะนาที่ใช้ในการแสดงอุเละห์นบี.” สัมภาษณ์โดย จักรพงษ์ กลิ่นแก้ว.

พฤศจิกายน 2562.

นิรันดร์ ขันธวิธิ. “การศึกษาเปรียบเทียบความเชื่อและการปฏิบัติทางศาสนาของชาวมุสลิมในจังหวัด

พระนครศรีอยุธยา.” วิทยานิพนธ์ระดับปริญญามหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยมหิดล, 2542.

วิชา เชาว์ศิลป์. “ทำนองเพลงลำตัดและเพลงพื้นบ้านอื่น ๆ ที่ปรากฏในลำตัด.” รายงานการวิจัย, สถาบัน

ราชภัฏจันทรเกษม, 2543.

สมเด็จพระเจ้าบรมวงศ์เธอ กรมพระยาดำรงราชานุภาพ. สาส์นสมเด็จ. พระนคร : องค์การค้าของคุรุสภา,

เสาวนีย์ จิตต์หมวด. วัฒนธรรมอิสลาม. กรุงเทพฯ : กองทุนสง่า รุจิระอัมพร, 2535.

Bhabha, Homi K. The Location of Culture. London: Routledge, 1994.

Downloads

Published

2020-11-13

Issue

Section

บทความวิจัย | Research Article