การพัฒนาบทเรียนโมบายเลิร์นนิงร่วมกับการสอนทักษะปฏิบัติตามแนวคิดของเดวีส์ เรื่อง วงจรไฟฟ้าเบื้องต้น สำหรับนักศึกษาระดับประกาศนียบัตรวิชาชีพ

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้มีจุดมุ่งหมายเพื่อ 1) พัฒนาบทเรียนโมบายเลิร์นนิงร่วมกับการสอนทักษะปฏิบัติตามแนวคิด ของเดวีส์ เรื่อง วงจรไฟฟ้าเบื้องต้น ให้มีประสิทธิภาพตามเกณฑ์ E1/E2 2) เปรียบเทียบผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนก่อนเรียนและหลังเรียนของนักศึกษา 3) เปรียบเทียบผลการจัดกิจกรรมการเรียนรู้ด้านทักษะการปฏิบัติงานของนักศึกษากับเกณฑ์ร้อยละ 80 ของคะแนนเต็ม 4) ศึกษาความพึงพอใจของนักศึกษาที่เรียนด้วยบทเรียนโมบายเลิร์นนิง กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัยครั้งนี้ คือ นักศึกษาระดับชั้นประกาศนียบัตรวิชาชีพ ชั้นปีที่ 1 ที่ลงทะเบียนในรายวิชางานไฟฟ้าและอิเล็กทรอนิกส์ ในภาคการเรียนที่ 2 ปีการศึกษา 2564 ได้แก่นักศึกษาสาขาวิชาเครื่องกล วิทยาลัยเทคนิคนราธิวาส จำนวน 58 คน ได้มาโดยวิธีการสุ่มตัวอย่างแบบกลุ่ม (Cluster Random Sampling) โดยใช้สาขาวิชาเป็นหน่วยของการสุ่มและมีการจัดกลุ่มห้องเรียนแบบคละความสามารถทางการเรียน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ 1) บทเรียนโมบายเลิร์นนิงร่วมกับการสอนทักษะปฏิบัติตามแนวคิดของเดวีส์ เรื่อง วงจรไฟฟ้าเบื้องต้น 2) แบบทดสอบวัดผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน 3) แบบประเมินคุณภาพของบทเรียนโมบายเลิร์นนิง 4) แบบวัดทักษะสำหรับการประเมินผลการปฏิบัติงานของนักศึกษา และ 5) แบบประเมินความพึงพอใจของผู้เรียน สถิติที่ใช้สำหรับการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และการทดสอบแบบที (t-test Dependent) ผล

การวิจัย พบว่า

1) ประสิทธิภาพของบทเรียนโมบายเลิร์นนิงร่วมกับการสอนทักษะปฏิบัติตามแนวคิดของเดวีส์ เรื่อง วงจรไฟฟ้าเบื้องต้น มีประสิทธิภาพเท่ากับ 82.25/ 82.10 มีประสิทธิภาพเป็นไปตามเกณฑ์ที่กำหนด

2) นักศึกษามีผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนหลังเรียนสูงกว่าก่อนเรียน อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01

3) ผลการจัดกิจกรรมการเรียนรู้ด้านทักษะการปฏิบัติงานของนักศึกษา มีทักษะการปฏิบัติงานร้อยละ 85.48 สูงกว่าเกณฑ์ร้อยละ 80 อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01 4) ความพึงพอใจของนักศึกษาที่เรียนด้วยบทเรียนโมบายเลิร์นนิง มีความพึงพอใจโดยรวม อยู่ในระดับมาก (= 4.45, S.D.= 0.63)