Development learning unit of musical notations using Harrow’s instructional model for psychomotor domain with the Kodaly method to enhance singing musical notes skills for Grade 4 students
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
This research aims to 1) develop a learning unit of musical notations using Harrow’s Instructional Model for Psychomotor Domain with the Kodaly method to enhance singing musical notes skills for Grade 4 students, aiming to meet the efficiency criterion of 80/80
.2) compare pretest and posttest results in learning unit on musical notations using Harrow’s Instructional Model for Psychomotor Domain with the Kodaly method. 3) compare students' musical note-singing skills before and after learning the unit on musical notations using Harrow’s Instructional Model for Psychomotor Domain with the Kodaly method; and 4) study the students' satisfaction with the learning unit. The target group of this research consists of Grade 4 students from Watkhao (wankru 2501) school. Events 2nd semester 2566 academic year with 27 students. They were selected by Cluster sampling method. The study was conducted over 12 hours.
The instruments used to collect data included 1) the learning unit and lesson plan on musical notations using Harrow’s Instructional Model for PsychomotorDomain with the Kodaly method. 2) an achievement test. 3) a singing rubric for assessment, and 4) a questionnaire on student’s opinions toward the learning unit. The data were analyzed using percentage, mean, standard deviation, and t-test (Dependent Samples)
The research found 1) The learning unit on musical notations using Harrow’s Instructional Model for the Psychomotor Domain with the Kodaly method achieved an efficiency level (E1/E2) of 91.44 / 82.67. 2) The posttest academic achievement of students learning unit of musical notations. Is higher than pretest by the statistical significance level. 0.5. 3) Singing notes skill of sstudents. Is higher than pretest by the statistical significance level. 0.5. and 4) The student’ s opinions toward the learning unit were at the high level.
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
ในกรณีที่กองบรรณาธิการ หรือผู้เชี่ยวชาญ ซึ่งได้รับเชิญให้เป็นผู้ตรวจบทความวิจัย หรือ บทความทางวิชาการมีความเห็นว่าควรแก้ไขความบกพร่อง ทางกองบรรณาธิการจะส่งต้นฉบับให้ ผู้เขียนพิจารณาจัดการแก้ไขให้เหมาะสมก่อนที่จะลงพิมพ์ ทั้งนี้ กองบรรณาธิการจะยึดถือความคิด เห็นของผู้เชี่ยวชาญเป็นเกณฑ์
References
กรมวิชาการ. (2534). เอกสารเพื่อการพัฒนาหนังสือ อันดับ 1 การพัฒนาสื่อการเรียนการสอน.
กรุงเทพฯ: การศาสนา กรมการศาสนา.
_________. (2545). แนวทางการจัดทำหลักสูตรสถานศึกษา. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์คุรุสภา.
_________. (2551). หลักสูตรแกนกลางขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช 2551. กรุงเทพฯ: ชุมนุมสหกรณ์ การเกษตรแห่งประเทศไทย.
กระทรวงศึกษาธิการ. (2551). แนวทางปฏิรูปการศึกษาของกระทรวงศึกษาธิการ. กรุงเทพฯ : โรงพิมพ์ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย.
ฆนัท ธาตุทอง. (2550). เทคนิคการพัฒนาหลักสูตรสถานศึกษา. (พิมพ์ครั้งที่ 3). นครปฐม: เพชรเกษมการพิมพ์.
_________. (2552). การออกแบบการเรียนการสอนแบบย้อนกลับ (backward design). (พิมพ์ครั้งที่ 3). กรุงเทพฯ: เพชรเกษมการพิมพ์.
_________. (2559). หลักการจัดการเรียนรู้. (พิมพ์ครั้งที่ 1). นครปฐม: เพชรเกษมการพิมพ์.
จิระพงษ์ ปะกาโส. (2562). การพัฒนากิจกรรมการเรียนรู้ เรื่อง การเป่าขลุ่ยรีคอร์เดอร์ตามทฤษฎี ของโซลตาน โคดาย (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). มหาสารคาม: มหาวิทยาลัยราชภัฎมหาสารคาม.
ชวลิต ชูกำแพง. (2559). การวิจัยและพัฒนาหลักสูตรแนวคิดและกระบวนการ. (พิมพ์ครั้งที่ 1).
กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ชัยวัฒน์ ทองเพ็ช. (2563). การพัฒนาหน่วยการเรียนรู้วิธีการทางประวัติศาสตร์ที่ส่งเสริมผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนและความภาคภูมิใจในท้องถิ่นสำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3. วารสารวิชาการเครือข่ายบัณฑิตศึกษามหาวิทยาลัยราชภัฏภาคเหนือ, 10(1), 93-108.
ณฐา ไวทยะพัธน์. (2562). การศึกษาความสามารถในการอ่านโน้ตดนตรีสากล ของนักเรียนชั้น
ประถมศึกษาปีที่ 5 จากการจัดกิจกรรมทางดนตรีตามแนวคิดของโคดาย (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยนอร์ทกรุงเทพ.
ณรุทธ์ สุทธจิตต์. (2550). สังคีตความซาบซึ้งในดนตรีตะวันตก. (พิมพ์ครั้งที่ 7). กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ณรุทธ์ สุทธิจิตต์. (2560). วิธีวิทยาการสอนดนตรี. (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพฯ: พรรณีพริ้นติ้งเซ็นเตอร์.
_________. (2561). ดนตรีศึกษาหลักการและสาระสำคัญ. กรุงเทพฯ : โรงพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ณัชชา โสคติยานุรักษ์ (2550). ทฤษฎีดนตรี. (พิมพ์ครั้งที่ 7). กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ณัฐพัชร์ มหายศนันท์. (2563). การพัฒนารูปแบบการจัดการเรียนรู้นาฏศิลป์เพื่อเสริมสร้างทักษะเรื่องฟ้อนซอฝ้าย โดยวิธีการสอนแบบทักษะปฏิบัติของแฮร์โรว์. วารสารวิชาการ คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏนครสวรรค์, 7(2), 65-75.
ดวงใจ อมาตยกุล. (2545). วรรณคดีเพลงร้อง. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ตรีชฎา สนโต. (2561). การเปรียบเทียบผลการเรียนรู้เรื่องการอ่านโน้ตสากลโดยใช้วิธีการสอบแบบโคดายกับวิธีการสอนปกติ สำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 โรงเรียนเด่นไชยประชานุกูล
(วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). อุตรดิตถ์: มหาวิทยาลัยราชภัฏอุตรดิษถ์.
ทิศนา แขมมณี. (2552). ศาสตร์การสอน องค์ความรู้เพื่อการจัดกระบวนการเรียนรู้ที่มีประสิทธิภาพ
(พิมพ์ครั้งที่ 10). กรุงเทพฯ.: ด่านสุทธาการพิมพ์.
ธำรงศักดิ์ ธำรงเลิศฤทธิ์. (2553). หน่วยการเรียนรู้:หัวใจของการนำหลักสูตรสู่การปฏิบัติ. วารสารวิชาการ, 13(1), 41-51.
ประพันธ์ศักดิ์ พุ่มอินทร์. (2555). การศึกษาสร้างชุดการสอนคีย์บอร์ดเบื้องต้นโดยใช้วิธีการของโคดาย. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
ปราโมทย์ เรืองจันทร์. (2552). การพัฒนาหลักสูตร. ลพบุรี: คณะคุรุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏเทพสตรี.
ปวิชญา เนียมคำ. (2558). การพัฒนาหลักสูตรมรดกภูมิปัญหาทางวัฒนธรรมหนังใหญ่วัดสว่างอารมณ์ กลุ่มสาระการเรียนรู้ศิลปะ สำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 5. (ปริญญานิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต). ลพบุรี. มหาวิทยาลัยราชภัฏเทพสตรี.
ผกาพรรณ แสงพรหม. (2562). ผลการจัดการเรียนรู้การขับร้อง โดยใช้แนวคิดของ โซลตาน โคดาย และชินอิจิ ซูซูกิ ร่วมกับการจัดการเรียนรู้แบบร่วมมือ สำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5. (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). อุตรดิษถ์. มหาวิทยาลัยราชภัฏอุตรดิษถ์.
พุฒิญา อาจหาญ. (2563). การพัฒนากิจกรรมการเรียนรู้ตามแนวคิดของ แอร์โรว์ เพื่อเสริมสร้างทักษะปฏิบัติรำวงมาตรฐาน ของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 3. Journal of Modern Learing Development, 5(6), 214-224.
มนัญญา เมฆสุข. (2561). การพัฒนาหน่วยการเรียนรู้เรื่อง เครื่องมือทางภูมิศาสตร์และการแบ่งเวลา ของโลกวิชาสังคมศึกษา ศาสนา และวัฒนธรรมของนักเรียน ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 โรงเรียนสุราษฎร์พิทยา โดยจัดการเรียนรู้แบบไตรสิกขา. (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). สุราษฎร์ ธานี: มหาวิทยาลัยราชภัฏสุราษฎร์ธานี.
มารีญา ปัณณะกิจกรรม. (2557). การพัฒนาแผนการจัดกิจกรรมการเรียนรู้เพื่อพัฒนาทักษะการอ่านโน้ต
ตามแนวคิดโคดายสำหรับผู้เรียนเปียโนวัยผู้ใหญ่ตอนต้น. วารสารอิเล็กทรอนิกส์ทางการศึกษา, 9(2), 187-200.
รัตนะ บัวสนธ์. (2562). การวิจัยและพัฒนานวัตกรรมการศึกษา. (พิมพ์ครั้งที่ 1) กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์ มหาวิทยาลัย
โรงเรียนวัดเขา (วันครู 2501). (2564). หลักสูตรสถานศึกษา กลุ่มสาระการเรียนรู้ศิลปะ พุทธศักราช 2564 โรงเรียนวัดเขา (วันครู 2501). นครศรีธรรมราช : โรงเรียนวัดเขา (วันครู 2501).
วณี ลัดดากลม. (2559). ดนตรี. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์ เอมพันธ์
วราคณา จูเจริญ. (2561). การพัฒนาความสามารถในการคิดอย่างมีวิจารณญาณและทักษะการขับร้อง โดยใช้การจัดการเรียนรู้ แบบสืบเสาะหาความรู้ร่วมกับแนวคิดของโคดาย สำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3 (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยธุรกิจบัณฑิต.
สงัด อุทรานันท์. (2532). พื้นฐานและหลักการพัฒนาหลักสูตร. กรุงเทพฯ: สยามมิตร.
สมนึก ภัททิยธนี. (2553). การวัดผลการศึกษา. มหาสารคาม: มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.
สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (2564). (ร่าง) กรอบหลักสูตรการศึกษาขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช .... .กรุงเทพฯ: กระทรวงศึกษาธิการ.
สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา. (2562). กรอบสมรรถนะหลักผู้เรียนระดับการศึกษาขั้นพื้นฐาน และระดับประถมศึกษาตอนต้น (ป.1-3). กรุงเทพฯ: 21 เซ็นจูรี่.
สำนักวิชาการและมาตรฐานการศึกษา. (2547). แนวทางการพัฒนาหลักสูตรสถานศึกษาแบบอิงมาตรฐาน. กรุงเทพฯ: องค์การรับส่งสินค้าและพัสดุภัณฑ์.
_________. (2551). ตัวชี้วัดและสาระการเรียนรู้แกนกลางกลุ่มสาระการเรียนรู้สังคมศึกษาศาสนาและวัฒนธรรมตามหลักสูตรแกนกลางการศึกาขั้นพื้นฐาน พุทธศึกราช 2551. กรุงเทพฯ : โรงพิมพ์ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย.
_________. อรวรรณ บรรจงศิลปะ. (2538). การสอนดนตรีในระดับมัธยมศึกษา. กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
Georgia Department of Education. (2003). Lesson plan builder. Retrieved November 26, 2014, form www.glc.K.12.ga.Us/ip/evaluation.asp.
Hensley. (1981). A study of the music achievement of Elementary studentTaught by the Memphis City Curriculum guide students tough by the Traditinal Approach. Doctoral Dissertation in Louisiana State University.
Henson, K.T. (2001). Curriculum planning: integrating multiculturalism. United States to America: McCraw-Hill Com Panies.
Jeffrey Alan Ryman. (2021). Learning new trick : Teacher Self-improvement in Kodaly Solfege study and its relation to student growth. Virginia: JMU Scholarly Commons.
Young Bae Yun , Young Man kwon , Myung Jae Lim , Jeong Jun Park , Dong Kun Chung. (2021). Developmentt of Kodaly Hand sing Educational Tools using Multi-Layer Perceptron. Turkish: Turkish Journal of Computer and Mathematics Education.
