The Development Of Sufficiency Scale Grade 11TH Students Based On Kohlberg’s Theory

Main Article Content

Nattha Mulpa
Sureeporn Anusasananan
Sompong Panhoon
Sorrapong Charoenkittayawut

Abstract

The purpose of this study were: 1) to study create sufficiency scale for grade 11TH based on Kohlberg’s theory. 2)  to examine the quality of sufficiency scale for grade 11TH based on Kohlberg’s theory and to create norms and manual of sufficiency scale for grade 11TH based on Kohlberg’s theory. The sample is 1,241 grade 11TH student of schools under the Secondary Education Service Area Office 7 which were employing multi-stage sampling. The situational stems and five level choices of Kohlberg’s theory 5 stage.


            The results showed that; sufficiency scale for grade 11TH based on Kohlberg’s theory of all scales were high (IOC were range from .67 to 1.00) The t-test results showed high discrimination power of each question (t-values were range from 2.04 to 21.22 at .05 ang .01 significant level). The internal consistency of scales by using the Cronbach’s alpha coefficient all scales were .916, The results of confirmatory factor analysis revealed the good construct validity of sufficiency scale for grade 11TH based on Kohlberg’s theory. The fitness indices of the sufficiency scale for grade 11TH based on Kohlberg’s theory model to empirical data were χ2 = 1805.64 (p = .000), RMSEA = .046, CFI = .98, GFI = .89, RMR = .43 respectively. Norm of the development of sufficiency scale for grade 11TH based on Kohlberg’s theory is Mean = 209.95, S.D. = 16.30, Raw score 103 to 229 and T-score T19 to T77.

Article Details

How to Cite
Mulpa, N., Anusasananan, S., Panhoon, S., & Charoenkittayawut, S. (2021). The Development Of Sufficiency Scale Grade 11TH Students Based On Kohlberg’s Theory. Journal of Education Thaksin University, 20(2), 62–75. retrieved from https://so02.tci-thaijo.org/index.php/eduthu/article/view/241797
Section
บทความวิจัย
Author Biographies

Nattha Mulpa, Faculty of Education, Burapha University

M.Ed. Educational Research, Measurement and Statistics, Faculty of Education, Burapha University

 

Sureeporn Anusasananan, Faculty of Education, Burapha University

Lecturer, Faculty of Education, Burapha University

Sompong Panhoon, Faculty of Education, Burapha University

Lecturer, Faculty of Education, Burapha University

Sorrapong Charoenkittayawut, Faculty of Education, Burapha University

Lecturer, Faculty of Education, Burapha University

References

แก้วใจ อุตะมะ. (2544). การสร้างเครื่องมือวัดการอยู่อย่างพอเพียง สำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที 4. (กศ.ม.), มหาวิทยาลัยมหาสารคาม

คณะกรรมการโครงการเฉลิมพระเกียรติของสภานิติบัญญัติแห่งชาติ รวบรวมกฎหมายที่สนับสนุนในโครงการอันเนื่องมาจากพระราชดำริ สภานิติบัญญัติแห่งชาติ. (2560). ศาสตร์ของพระราชา: ผู้นำโลกในการพัฒนาอย่างยั่งยืน รวมกฎหมายสนับสนุนโครงการอันเนื่องมาจากพระราชดำริในพระบาทสมเด็จพรปรมินทรมาภูมิพลอดุลยเดช บรมนาถบพิตร. กรุงเทพฯ: อมรินทร์พริ้นติ้งแอนด์พับลิชชิ่ง จำกัด (มหาชน).

ชลิดา ลุนสะแกวงษ์. (2558). การพัฒนาเครื่องมือวัดคุณลักษณะการอยู่อย่างพอเพียงสำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาตอนต้น ตามหลักสูตรแกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช 2551. (วิทยาศาสตรมหาบัณฑิต), มหาวิทยาลัยบูรพา, ชลบุรี.

ชุติมา สังทรัพย์. (2559). พฤติกรรมเชิงจริยธรรมของนักเรียนโรงเรียนสุจริต สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาชลบุรี เขต 3. (การศึกษามหาบัณฑิต), มหาวิทยาลัยบูรพา,

ดวงเดือน พันธุมนาวิน. (2551). จิตพอเพียง เครื่องมือวัดทางพฤติกรรมศาสตร์. กรุงเทพฯ: ศูนย์ส่งเสริมและพัฒนาพลังแผ่นดินเชิงคุณธรรม (ศูนย์คุณธรรม).

ปราณี เข็มวงษ์. (2553). การสร้างแบบวัดคุณลักษณะความพอเพียงตามปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียง สำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 จังหวัดนครสวรรค์. วารสารศิลปากรศึกษาศาสตร์วิจัย, 1(2), 294-306.

พระมหาวิเชาว์ ปญฺญาวชิโรและคณะ. (2548). การศึกษาเหตุผลเชิงจริยธรรมและเจตคติเชิงจริยธรรมของนิสิตมหาวิทยาลัยสงฆ์และนิสิตนักศึกษามหาวิทยาลัยรัฐบาล. มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย,

มนลดา กล่อมแก้ว. (2555). การสร้างแบบวัดทักษะชีวิตสำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาตอนปลาย สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 1 กรุงเทพมหานคร. (บัณฑิตวิทยาลัย), มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ, กรุงเทพฯ.

ศิริชัย กาญจนวาสี. (2556). ทฤษฎีการทดสอบดั้งเดิม. กรุงเทพฯ โรงพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

สันทัด สุทธิพงษ์. (2555). การพัฒนาแบบวัดคุณลักษณะตามแนวปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียง สำหรับนักเรียนระดับมัธยมศึกษาตอนปลาย. มหาวิทยาลัยราชภัฎนครศรีธรรมราช,

สำนักวิชาการและมาตรฐานการศึกษา สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน กระทรวงศึกษาธิการ. (2551). แนวทางการพัฒนา การวัดและประเมินคุณลักษณะอันพึงประสงค์ ตามหลักสูตรแกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช 2551. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย จำกัด.

สุรีพร อนุศาสนนันท์. (2558). การวัดและประเมินในชั้นเรียน. ชลบุรี: โรงพิมพ์ บริษัท เก็ทกู๊ดครีเอชั่น จำกัด.

สุวรรณา อรรถชิตวาทิน. (2552). การสร้างแบบวัดทักษะการคิดขั้นสูงด้านการดำเนินชีวิตของนักเรียนช่วงชั้นที่ 3. (กศ.ม.), มหาวิทยาลัยศรีนครินวิโรฒ กรุงเทพฯ.

อรพินทร์ ชูชม. (2545). เอกสารคำสอน วิชา วป 502 การสร้างและพัฒนาเครื่องมือวัดทางพฤติกรรมศาสตร์. กรุงเทพฯ: สถาบันวิจัยพฤติกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.

อัชรา เอิบสุขสิริ. (2559). จิตวิทยาสำหรับครู. กรุงเทพฯ สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย อาชว์ภูริชญ์ น้อมเนียนและสมบูรณ์ ศิริสรรหิรัญ. (2558). การศึกษาการใช้เหตุผลเชิงจริยธรรมของนักเรียนโรงเรียนนายร้อยตำรวจ. E-Journal, Slipakorn University, 2, 2140-2154.