การพัฒนาชุดกิจกรรมการเรียนรู้แบบบูรณาการค่ายวิทยาศาสตร์ หน่วยการเรียนรู้โลกของพืช โดยใช้รูปแบบ I2S2P เพื่อส่งเสริมความคิดสร้างสรรค์ และความคงทน ในการเรียนรู้ ของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 4
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยนี้มีจุดมุ่งหมายเพื่อ 1) ศึกษาสภาพปัญหาและความต้องการจำเป็นในการกระตุ้นการเรียนรู้และความคิดสร้างสรรค์ของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 4 หลังสถานการณ์โควิด -19 ระบาด 2) พัฒนาชุดกิจกรรม การเรียนรู้แบบบูรณาการค่ายวิทยาศาสตร์ หน่วยการเรียนรู้ โลกของพืช ของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 4 ให้มีประสิทธิภาพตามเกณฑ์ 80/80 3) ศึกษาผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน หน่วยการเรียนรู้ โลกของพืช โดยใช้ชุดกิจกรรมการเรียนรู้แบบบูรณาการค่ายวิทยาศาสตร์รูปแบบ I2S2P ของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 4 4) ศึกษาความพึงพอใจของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 4 ต่อการเรียนรู้โดยใช้ชุดกิจกรรมการเรียนรู้แบบบูรณาการค่ายวิทยาศาสตร์ หน่วยการเรียนรู้โลกของพืช โดยใช้รูปแบบ I2S2P 5) ศึกษาความคงทนต่อการเรียนรู้โดยใช้ชุดกิจกรรมการเรียนรู้แบบบูรณาการค่ายวิทยาศาสตร์ หน่วยการเรียนรู้โลกของพืช โดยใช้รูปแบบ I2S2P ของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 4 การวิจัยแบ่งออกเป็น 3 ระยะ ระยะที่ 1 ศึกษาสภาพปัญหา และความต้องการของนักเรียนและผู้ปกครอง ระยะที่สอง พัฒนาและทดลองใช้ชุดกิจกรรมการเรียนรู้แบบบูรณาการค่ายวิทยาศาสตร์ หน่วยการเรียนรู้โลกของพืช เพื่อส่งเสริมความคิดสร้างสรรค์ ของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 4 ระยะที่สาม ศึกษาความคงทนในการเรียนรู้ผลการวิจัยพบว่า 1.หลังสถานการณ์โควิด-19 นักเรียนประสบปัญหาการถดถอยทางการเรียน ไม่กล้าคิด ไม่กล้าแสดงออก ขาดความมั่นใจ ปรับตัวอยู่กับเพื่อนไม่ได้ สิ่งที่ผู้ปกครองและนักเรียนต้องการคือ การสร้างแรงบันดาลใจ กระตุ้นให้เกิดความกระตือรือร้น กล้าคิดกล้าทำ ฝึกการทำงานร่วมกัน 2.ชุดกิจกรรมการเรียนรู้แบบบูรณาการค่ายวิทยาศาสตร์ หน่วยการเรียนรู้ โลกของพืช ของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 4 มีประสิทธิภาพ 82.87/86.81 สูงกว่าเกณฑ์มาตรฐานที่ตั้งไว้ 3.นักเรียนมีผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน และมีความคิดสร้างสรรค์ หลังการใช้ชุดกิจกรรมมีคะแนนเฉลี่ยหลังเรียนสูงกว่าก่อนเรียนอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ.001และ .05 ตามลำดับ 4.นักเรียนมีความพึงพอใจต่อการเรียนรู้โดยใช้ชุดกิจกรรมการเรียนรู้แบบบูรณาการค่ายวิทยาศาสตร์ในระดับมากที่สุด 5.นักเรียนมีความคงทนในการเรียนรู้ในระดับสูง
Article Details

อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
ในกรณีที่กองบรรณาธิการ หรือผู้เชี่ยวชาญ ซึ่งได้รับเชิญให้เป็นผู้ตรวจบทความวิจัย หรือ บทความทางวิชาการมีความเห็นว่าควรแก้ไขความบกพร่อง ทางกองบรรณาธิการจะส่งต้นฉบับให้ ผู้เขียนพิจารณาจัดการแก้ไขให้เหมาะสมก่อนที่จะลงพิมพ์ ทั้งนี้ กองบรรณาธิการจะยึดถือความคิด เห็นของผู้เชี่ยวชาญเป็นเกณฑ์
เอกสารอ้างอิง
ทิศนา แขมมณี. (2556). ศาสตร์การสอน: องค์ความรู้เพื่อการจัดกระบวนการเรียนรู้ที่มีประสิทธิภาพ. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
. (2560). รวมบทความทางวิชาการ กลยุทธ์การยกระดับคุณภาพโรงเรียน ครู หลักสูตร และการจัดการเรียนการสอน. กรุงเทพฯ คณะครุศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ปัฐมาภรณ์ พิมพ์ทอง. (2564). การจัดการเรียนรู้ สะเต็มศึกษา. กรุงเทพฯ : สุนทรฟิล์ม จำกัด.
พรรณพร นามโนรินทร์. (2554). การพัฒนาทักษะการแก้ปัญหาจากการจัดการเรียนรู้โดยใช้ ปัญหาเป็นฐาน (problem-based learning) ของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 4 โรงเรียน บ้านหนองโก้ สำนักงานเขตพื้นที่ การศึกษาประถมศึกษามหาสารคาม เขต 3. วิทยานิพนธ์ ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยขอนแก่น.
วีนัส ภักดิ์นรา. วารสารครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏเลย ปีที่ 15 ฉบับที่ 1 มกราคม – มิถุนายน.
สถาบันส่งเสริมการสอนวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี. (2550). แนวการจัดกิจกรรมค่ายวิทยาศาสตร์. กรุงเทพฯ :
โรงพิมพ์องค์การรับส่งสินค้าและพัสดุภัณฑ์ (ร.ส.พ.).
สถาบันวิจัยเพื่อความเสมอภาคทางการศึกษา. (2565). Learning Loss ภาวการณ์เรียนรู้ถดถอย. สืบค้นเมื่อ 30 ตุลาคม 2565, จาก https://research.eef.or.th/learning-loss-recession.
สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (2562 ). แนวทางการนิเทศเพื่อพัฒนาส่งเสริมการจัดการเรียนรู้เชิงรุก, กรุงเทพฯ : กระทรวงศึกษาธิการ.
องค์การยูเนสโก. (2021). ผลกระทบของการปิดโรงเรียนจาก COVID-19 ต่อการเรียนรู้.
อาดีละห์ เจ๊ะแม ณัฐนี โมพันธ์ มัฮดี แวดราแม. (2560).. ผลของการจัดการเรียนรู้โดยการสืบเสาะหาความรู้ (5Es) ที่มีต่อความเข้าใจธรรมชาติของ วิทยาศาสตร์ ผลสัมฤทธิ์ ทางการเรียน และเจตคติต่อวิทยาศาสตร์ ของ นักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6.วารสารนราธิวาสราชนครินทร์ ปีที่ 5 ฉบับที่ 1 มกราคม -มิถุนายน
อุษณีย์ เตรียมเชิดติวงศ์. (2563). ผลของการจัดการเรียนรู้ตามแนวคิดคอนสตรัคติวิสต์ที่มีต่อมโนทัศน์ทาง วิทยาศาสตร์และเจตคติต่อประสบการณ์การเรียนรู้ เรื่องกระบวนการสังเคราะห์ด้วยแสงของนักเรียน ระดับชั้นประถมศึกษา. วิทยานิพนธ์สาขาวิชาวิทยาการเรียนรู้และนวัตกรรมการศึกษา มหาวิทยาลัย ธรรมศาสตร์,กรุงเทพ .
Dewey, J. (1916). Democracy and Education: An Introduction to the Philosophy of Education. New York: Macmillan.
. (1938). Experience and Education. New York: Macmillan.
Gardner, H. (1983). Frames of mind : The theory of multiple intelligences. New York : Basic Books.
Lucas, B., Claxton, G., & Spencer, E. (2013). Progression in Student Creativity in School: First steps towards new forms of formative assessment. OECD Education Working Papers, No. 86.
National Research Council. (2012). A framework for K-12 science education: Practices, crosscutting concepts, and core ideas. National Academies Press.
National Science Foundation. (2020). Science and Engineering Indicators.
OECD. (2019). PISA 2018 Results (Volume I): What Students Know and Can Do.
Piaget, J. (1954). The Construction of Reality in the Child. (M. Cook, Trans.). New York: Basic Books.