ผลของโปรแกรมพลัยโอเมตริกที่มีต่อพลังกล้ามเนื้อขาของนักกีฬาวอลเลย์บอล
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยในครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1. เพื่อพัฒนาโปรแกรมพลัยโอเมตริกที่มีต่อพลังกล้ามเนื้อขาของนักกีฬาวอลเลย์บอล 2. เพื่อเปรียบเทียบพลังของกล้ามเนื้อขาของนักกีฬาวอลเลย์บอลก่อนการฝึกและหลังการฝึกภายในกลุ่มควบคุมและกลุ่มทดลอง 3. เพื่อเปรียบเทียบพลังของกล้ามเนื้อขาของนักกีฬาวอลเลย์บอลก่อนการฝึกและหลังการฝึกระหว่างกลุ่มควบคุมและกลุ่มทดลอง กลุ่มประชาที่ใช้ในการวิจัยครั้งนี้คือ นักกีฬาวอลเลย์บอล โรงเรียนสาธิตมหาวิทยาลัยทักษิณ ฝ่ายมัธยม จังหวัดพัทลุง จำนวน 12 คน ได้มาจากการเลือกแบบเจาะจง (Purposive Sampling) โดยแบ่งออกเป็น 2 กลุ่ม คือ กลุ่มควบคุมฝึกด้วยห่วงพลาสติกที่มีต่อความคล่องแคล่วว่องไวและพลังกล้ามเนื้อขาและกลุ่มทดลองฝึกด้วยโปรแกรมการฝึกพลัยโอเมตริกที่มีต่อพลังกล้ามเนื้อขา ใช้เวลาในการฝึกจำนวน 3 วันต่อสัปดาห์ วันละ 1 ชั่วโมง โดยใช้แบบทดสอบทดสอบพลังกล้ามเนื้อขา (Vertical jump) ก่อนการฝึกและภายหลังการฝึกสัปดาห์ที่ 8 ผลการศึกษาพบว่า ค่าดัชนีความสอดคล้องเท่ากับ 0.8 ซึ่งผ่านเกณฑ์ ค่าความเชื่อมั่นที่ได้มีค่าเท่ากับ .98 ผลของพลังของกล้ามเนื้อขาของนักกีฬาวอลเลย์บอลก่อนการฝึกและหลังการฝึกภายในกลุ่มควบคุมและกลุ่มทดลอง พบว่า ก่อนการฝึกพลังกล้ามเนื้อขา (Vertical jump) ของกลุ่มควบคุมและกลุ่มทดลอง ไม่แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 และหลังการฝึกสัปดาห์ที่ 8 ของกลุ่มควบคุมและกลุ่มทดลอง แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 และ ผลของพลังของกล้ามเนื้อขาของนักกีฬาวอลเลย์บอลก่อนการฝึกและหลังการฝึกระหว่างกลุ่มควบคุม และกลุ่มทดลอง พบว่า มีผลต่างของค่าเฉลี่ยพลังกล้ามเนื้อขา (Vertical jump) แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
ในกรณีที่กองบรรณาธิการ หรือผู้เชี่ยวชาญ ซึ่งได้รับเชิญให้เป็นผู้ตรวจบทความวิจัย หรือ บทความทางวิชาการมีความเห็นว่าควรแก้ไขความบกพร่อง ทางกองบรรณาธิการจะส่งต้นฉบับให้ ผู้เขียนพิจารณาจัดการแก้ไขให้เหมาะสมก่อนที่จะลงพิมพ์ ทั้งนี้ กองบรรณาธิการจะยึดถือความคิด เห็นของผู้เชี่ยวชาญเป็นเกณฑ์
เอกสารอ้างอิง
กรมพลศึกษา. (2563). กิจกรรมทดสอบและสร้างเสริมสมรรถภาพทางกาย. กรมพลศึกษา.
กระทรวงศึกษาธิการ. (2551). หลักสูตรแกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐาน. โรงพิมพ์คุรุสภา ลาดพร้าว.
การกีฬาแห่งประเทศไทย. (2559). คู่มือผู้ฝึกสอนวอลเลย์บอล. กองวิชาการกีฬาการกีฬาแห่งประเทศไทย.
จตุรงค์ เหมรา. (2560). หลักการและการปฏิบัติ: การทดสอบสมรรถภาพทางกาย. หจก.ลำปาง บรรณกิจพริ้งติ้ง.
จักรกฤษณ์ พิเดช. (2561). ผลของการฝึกพลัยโอเมตริกที่มีต่อความแข็งแรงและพลังของกล้ามเนื้อส่วนบนในนักกีฬาวอลเลย์บอลเยาวชนชาย [ิวิทยานิพนธ์หลักสูตรวิทยาศาสตรมหาบัณฑิต]. มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงใหม่.
ชลิตพล สืบใหม่. (2558). วิทยาศาสตร์การกีฬากับการประยุกต์ใช้ในชุมชน. ซันแพคเกจจิ้ง.
ไตรมิตร โพธิแสน และจักรดาว โพธิแสน. (2558). ผลของการฝึกด้วยห่วงพลาสติกที่มีต่อความคล่องแคล่วว่องไวและพลังกล้ามเนื้อขาในนักกีฬาวอลเลย์บอลชาย. มหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคาม.
ปรีชาเวช สุขเกิน. (2564). สมรรถภาพทางกายด้านความอ่อนตัวและด้านความแข็งแรงของกล้ามเนื้อ ของนักศึกษาคณะศึกษาศาสตร์มหาวิทยาลัยการกีฬาแห่งชาติ ประจำภาคเหนือ. มหาวิทยาลัยการกีฬาแห่งชาติ.
ไพฑูรย์ แสนวิเศษ. (2528). การศึกษาสมรรถภาพทางกายของนักเรียนชายระดับประกาศนียบัตรวิชาชีพของวิทยาลัยเทคนิค [ปริญญานิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต (พลศึกษา)]. มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
ไพรัช คงกิจมั่น, นาทรพี ผลใหญ่, & ณัฐิกา เพ็งลี. (2562). ผลของโปรแกรมการฝึกพลัยโอเมตริกที่มีต่อพลังกล้ามเนื้อและทักษะ กีฬาบาสเกตบอลของนักกีฬาบาสเกตบอลเยาวชนชายโรงเรียนไตรมิตรวิทยาลัย. 45 (2 (กรกฎาคม-ธันวาคม 2562)), 135–154.
ภราดา กาไว. (2561). ทักษะการพัฒนาพฤติกรรมสุขภาพhttps://sites.google.com/site/6032040038thaksakarphathna
ภัสสร ธูปบุตร. (2562). ผลการฝึกแบบผสมผสานและการฝึกแบบควบคู่ที่มีต่อพลังกล้ามเนื้อขา และความคล่องแคล่วว่องไวของนักกีฬาวอลเลย์บอลหญิง.
วรรณลพ ศิลลา. (2559). ผลการใช้โปรแกรมการฝึกทักษะพื้นฐานที่มีต่อสมรรถภาพทางกายนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาตอนต้นของโรงเรียนวัดบ้านบางลายใต้ อำเภอบึงนาราง จังหวัดพิจิตร [การค้นคว้าอิสระครุศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาพลศึกษา,]. มหาวิทยาลัยราชภัฏนครสวรรค์.
ไวพจน์ จันทร์เสม. (2558). เครื่องมือฝึกพลังกล้ามเนื้อแบบกระบอกลม. 193–198.
ศูนย์กีฬาและสุขภาพ มหาวิทยาลัยวลัยลักษณ์. (2563). การสร้างความแข็งแรงของขาด้วยพลัยโอเมตริก. https://sport.wu.ac.th/?p=1335
สนธยา สีละมาด. (2550). หลักการฝึกกีฬาสำหรับผู้ฝึกสอนกีฬา. สำนักพิมพ์แห่ง จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สนธยา สีละมาด. (2560). หลักการฝึกกีฬาสำหรับผู้ฝึกสอนกีฬา (พิมพ์ครั้งที่ 5). สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สว่างจิต แซ่โง้ว. (2551). ผลการฝึกโปรแกรมการออกกำลังกายแบบวงจรต่อสุขสมรรถณะของเด็กที่มีภาวะน้ำหนักเกิน (วิทยานิพนธ์วิทยาศาสตรมหาบัณฑิต) สาขาวิทยาศาสตร์การกีฬา สำนักวิชาวิทยาศาสตร์การกีฬา). จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สหัฐ ศรีพุทธา. (2560). ผลของการฝึกพลัยโอเมตริกควบคู่กับการฝึกกล้ามเนื้อแกนกลางลำตัวที่มีผลต่อความคล่องแคล่วว่องไวของนักกีฬาฟุตบอลชาย [วิทยานิพนธ์วิทยาศาสตรมหาบัณฑิต]. จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สำนักวิทยาศาสตร์การกีฬา กรมพลศึกษา กระทรวงการท่องเที่ยวและกีฬา. (2560). การทดสอบสมรรถภาพทางกายภาคสนาม กีฬาฟุตบอล—ฟุตซอล วอลเลย์บอล แบดมินตัน (พิมพ์ครั้งที่ 5). บริษัท กู๊ดอีฟนิ่ง ติงค์ จำกัด.
สุกัญญา พานิขเจริญนาม และสืบสาย บุญวีรบุตร. (2540). ผู้นำแอโรบิกทันสมัย. เอกสารประกอบคำบรรยาย. (อัดสำเนา).
สุพิตร สมาหิโต. (2556). แบบทดสอบและเกณฑ์มาตรฐานสมรรถภาพทางกายสำหรับประชาชนไทย อายุ 19 – 59 ปี. สำนักวิทยาศาสตร์การกีฬา กรมพลศึกษา.
สุรวุฒิ กาพย์เกิด. (2551). ผลของการฝึกพลัยโอเมตริกที่มีต่อความสามารถในการกระโดดเท้าคู่ [ปริญญาวิทยาศาสตรมหาบัณฑิต]. มหาวิทยลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
สุรัมภา เจริญสุข แก้ววงษ์ และธนพล แก้ววงษ์พื้น. (2563). เปรียบเทียบผลของการฝึกการออกกำลังกายด้วยการวิ่งบนพื้นราบกับบนพื้นทรายที่มีผลต่อสมรรถภาพทางกาย. 1(2 (กรกฎาคม –ธันวาคม 2563)), 21–26.
หนึ่งฤทัย สระทองเวียน. (2541). ผลของการฝึกพลัยโอเมตริกและการฝึกความเร็วที่มีต่อพลังสูงสุดแบบไม่ใช้ออกซิเจนในนักกีฬาอกกี้. มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.
อภิสิทธิ์ กาญสะอาด. (2562). ผลการฝึกด้วยโปรแกรมการกระโดดที่มีผลต่อพลังกล้ามเนื้อขา ของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 3. มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
อารีย์ อินสุวรรโณ. (2560). ผลของการใช้โปรแกรมการฝึกแบบผสมผสานที่มีต่อความคล่องแคล่วว่องไวของนักกีฬาวอลเลย์บอลหญิง [ปริญญานิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณทิต]. บัณทิตวิทยาลัยมหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์
Asadi, A. (2016). Relationship between jumping ability agility and sprint performance of elite young basketball players A field-test approach. Revista Brasileira de Cine Antropometria & Desempenho Humano.
Bahman Mirzaei. (2014). Is muscle power related to running speed with changes of direction? 42(3), 282–292.
Bompa, T.O. (1993). Periodization of strength: The new wave in strength training. Veritas Publishing.
Chu, D.A. and Plummer. (1984). The Language of Plyometric.
Gagne, R. M. (1985). The Conditions of Learning and Theory of Instruction. Holt, Rinehart & Winston.Inc.
Gamble pual. (2013). Strength ane Conditoning for Team Sport Specific physical Preparation High Performance (3rd edition).
Hendra Jondry Hiskya. (2019). Effect of Double Leg Bound Exercise on Explosive Capabilty of Leg Muscle Power in the Unmus Volleyball Men’s Team. 10(2 (February 2019)), 1453–1460.
Kobal, R, Loturco, I, Barroso, R, Gill, S., Cuniyochi, R., Ugrinowitsch, C., Roschel, & Tricoli, V. (2016). Effects Of Different Combinations of Strength, Power, And Plyometric Training on The Physical Performance of Elite Young Soccer Players (J Strength Cond Res).
Newton, R. U., & Kraemer, W. J. (1994). Developing explosive muscular power: Implications for a mixed methods training strategy. 16(5), 20–31.
Stone, M. H., & Borden, R. A. (1997). Modes and methods of resistance training. 19(4), 18–24.
Valades D.,Palao J.M.,Femia P. & Ureña. (2017). Effect of eight weeks of upper-body plyometric training during the competitive season on professional female volleyball players. 57(7), 942–952.
