การพัฒนาหน่วยการเรียนรู้เรื่อง โน้ตดนตรีสากลน่ารู้ โดยใช้รูปแบบ การจัดการเรียนรู้ทักษะปฏิบัติของแฮร์โรว์ร่วมกับการสอนดนตรีของโซลตาน โคดาย เพื่อส่งเสริมทักษะการร้องโน้ต สำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 4
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อพัฒนาหน่วยการเรียนรู้เรื่อง โน้ตดนตรีสากลน่ารู้ โดยใช้รูปแบบการจัดการเรียนรู้ทักษะปฏิบัติของแฮร์โรว์ร่วมกับการสอนดนตรีของโซลตาน โคดายเพื่อส่งเสริมทักษะการร้องโน้ต สำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 4 ให้มีประสิทธิภาพตามเกณฑ์ 80/80 2) เพื่อเปรียบเทียบผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนก่อนและหลังเรียนด้วยหน่วยการเรียนรู้เรื่อง โน้ตดนตรีสากลน่ารู้ 3) เพื่อเปรียบเทียบทักษะการขับร้องโน้ตสากลก่อนและหลังเรียนด้วยหน่วยการเรียนรู้เรื่อง โน้ตดนตรีสากลน่ารู้ 4) เพื่อศึกษาความพึงพอใจของนักเรียนที่มีต่อหน่วยการเรียนรู้เรื่อง โน้ตดนตรีสากลน่ารู้ โดยใช้รูปแบบการจัดการเรียนรู้ทักษะปฏิบัติของแฮร์โรว์ร่วมกับการสอนดนตรีของโซลตาน โคดาย กลุ่มตัวอย่างเป็นนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 4 โรงเรียนวัดเขา (วันครู 2501)
ภาคเรียนที่ 2 ปีการศึกษา 2566 จำนวน 27 คน ได้มาโดยใช้การสุ่มตัวอย่างแบบกลุ่ม (Cluster Sampling)
ใช้เวลาในการทดลอง 12 ชั่วโมง เครื่องมือที่ใช้ในการเก็บรวบรวมข้อมูล ได้แก่ 1) หน่วยการเรียนรู้เรื่อง โน้ตดนตรีสากลน่ารู้ โดยใช้รูปแบบการจัดการเรียนรู้ทักษะปฏิบัติของแฮร์โรว์ร่วมกับการสอนดนตรีของโซลตาน โคดาย
2) แบบทดสอบวัดผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนเรื่อง การอ่านและเขียนโน้ตสากล 3) แบบวัดทักษะปฏิบัติการร้องโน้ตสากล 4) แบบสอบถามความพึงพอใจของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 4 ที่มีต่อหน่วยการเรียนรู้เรื่อง โน้ตดนตรีสากลน่ารู้ โดยใช้รูปแบบการจัดการเรียนรู้ทักษะปฏิบัติของแฮร์โรว์ร่วมกับการสอนดนตรีของโซลตาน โคดาย สถิตที่ใช้วิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ค่าเฉลี่ย () ค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน (S.D.) ร้อยละ (%) และ t-test
ผลการวิจัยพบว่า 1) หน่วยการเรียนรู้เรื่อง โน้ตดนตรีสากลน่ารู้ โดยใช้รูปแบบการจัดการเรียนรู้ทักษะปฏิบัติของแฮร์โรว์ร่วมกับการสอนดนตรีของโซลตาน โคดายมีค่าประสิทธิภาพ (E1 / (E2) 91.44 / 82.67
2) ผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนหน่วยการเรียนรู้เรื่อง โน้ตดนตรีสากลน่ารู้ ของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 4 หลังเรียนสูงกว่าก่อนเรียนอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 3) ทักษะการขับร้องโน้ตสากลของนักเรียน หลังเรียนสูงกว่าก่อนเรียนอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 และ 4) ระดับความพึงพอใจของนักเรียนที่มีต่อหน่วยการเรียนรู้เรื่อง โน้ตดนตรีสากลน่ารู้ โดยภาพรวมอยู่ในระดับมาก
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
ในกรณีที่กองบรรณาธิการ หรือผู้เชี่ยวชาญ ซึ่งได้รับเชิญให้เป็นผู้ตรวจบทความวิจัย หรือ บทความทางวิชาการมีความเห็นว่าควรแก้ไขความบกพร่อง ทางกองบรรณาธิการจะส่งต้นฉบับให้ ผู้เขียนพิจารณาจัดการแก้ไขให้เหมาะสมก่อนที่จะลงพิมพ์ ทั้งนี้ กองบรรณาธิการจะยึดถือความคิด เห็นของผู้เชี่ยวชาญเป็นเกณฑ์
เอกสารอ้างอิง
กรมวิชาการ. (2534). เอกสารเพื่อการพัฒนาหนังสือ อันดับ 1 การพัฒนาสื่อการเรียนการสอน.
กรุงเทพฯ: การศาสนา กรมการศาสนา.
_________. (2545). แนวทางการจัดทำหลักสูตรสถานศึกษา. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์คุรุสภา.
_________. (2551). หลักสูตรแกนกลางขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช 2551. กรุงเทพฯ: ชุมนุมสหกรณ์ การเกษตรแห่งประเทศไทย.
กระทรวงศึกษาธิการ. (2551). แนวทางปฏิรูปการศึกษาของกระทรวงศึกษาธิการ. กรุงเทพฯ : โรงพิมพ์ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย.
ฆนัท ธาตุทอง. (2550). เทคนิคการพัฒนาหลักสูตรสถานศึกษา. (พิมพ์ครั้งที่ 3). นครปฐม: เพชรเกษมการพิมพ์.
_________. (2552). การออกแบบการเรียนการสอนแบบย้อนกลับ (backward design). (พิมพ์ครั้งที่ 3). กรุงเทพฯ: เพชรเกษมการพิมพ์.
_________. (2559). หลักการจัดการเรียนรู้. (พิมพ์ครั้งที่ 1). นครปฐม: เพชรเกษมการพิมพ์.
จิระพงษ์ ปะกาโส. (2562). การพัฒนากิจกรรมการเรียนรู้ เรื่อง การเป่าขลุ่ยรีคอร์เดอร์ตามทฤษฎี ของโซลตาน โคดาย (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). มหาสารคาม: มหาวิทยาลัยราชภัฎมหาสารคาม.
ชวลิต ชูกำแพง. (2559). การวิจัยและพัฒนาหลักสูตรแนวคิดและกระบวนการ. (พิมพ์ครั้งที่ 1).
กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ชัยวัฒน์ ทองเพ็ช. (2563). การพัฒนาหน่วยการเรียนรู้วิธีการทางประวัติศาสตร์ที่ส่งเสริมผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนและความภาคภูมิใจในท้องถิ่นสำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3. วารสารวิชาการเครือข่ายบัณฑิตศึกษามหาวิทยาลัยราชภัฏภาคเหนือ, 10(1), 93-108.
ณฐา ไวทยะพัธน์. (2562). การศึกษาความสามารถในการอ่านโน้ตดนตรีสากล ของนักเรียนชั้น
ประถมศึกษาปีที่ 5 จากการจัดกิจกรรมทางดนตรีตามแนวคิดของโคดาย (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยนอร์ทกรุงเทพ.
ณรุทธ์ สุทธจิตต์. (2550). สังคีตความซาบซึ้งในดนตรีตะวันตก. (พิมพ์ครั้งที่ 7). กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ณรุทธ์ สุทธิจิตต์. (2560). วิธีวิทยาการสอนดนตรี. (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพฯ: พรรณีพริ้นติ้งเซ็นเตอร์.
_________. (2561). ดนตรีศึกษาหลักการและสาระสำคัญ. กรุงเทพฯ : โรงพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ณัชชา โสคติยานุรักษ์ (2550). ทฤษฎีดนตรี. (พิมพ์ครั้งที่ 7). กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ณัฐพัชร์ มหายศนันท์. (2563). การพัฒนารูปแบบการจัดการเรียนรู้นาฏศิลป์เพื่อเสริมสร้างทักษะเรื่องฟ้อนซอฝ้าย โดยวิธีการสอนแบบทักษะปฏิบัติของแฮร์โรว์. วารสารวิชาการ คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏนครสวรรค์, 7(2), 65-75.
ดวงใจ อมาตยกุล. (2545). วรรณคดีเพลงร้อง. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ตรีชฎา สนโต. (2561). การเปรียบเทียบผลการเรียนรู้เรื่องการอ่านโน้ตสากลโดยใช้วิธีการสอบแบบโคดายกับวิธีการสอนปกติ สำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 โรงเรียนเด่นไชยประชานุกูล
(วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). อุตรดิตถ์: มหาวิทยาลัยราชภัฏอุตรดิษถ์.
ทิศนา แขมมณี. (2552). ศาสตร์การสอน องค์ความรู้เพื่อการจัดกระบวนการเรียนรู้ที่มีประสิทธิภาพ
(พิมพ์ครั้งที่ 10). กรุงเทพฯ.: ด่านสุทธาการพิมพ์.
ธำรงศักดิ์ ธำรงเลิศฤทธิ์. (2553). หน่วยการเรียนรู้:หัวใจของการนำหลักสูตรสู่การปฏิบัติ. วารสารวิชาการ, 13(1), 41-51.
ประพันธ์ศักดิ์ พุ่มอินทร์. (2555). การศึกษาสร้างชุดการสอนคีย์บอร์ดเบื้องต้นโดยใช้วิธีการของโคดาย. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
ปราโมทย์ เรืองจันทร์. (2552). การพัฒนาหลักสูตร. ลพบุรี: คณะคุรุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏเทพสตรี.
ปวิชญา เนียมคำ. (2558). การพัฒนาหลักสูตรมรดกภูมิปัญหาทางวัฒนธรรมหนังใหญ่วัดสว่างอารมณ์ กลุ่มสาระการเรียนรู้ศิลปะ สำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 5. (ปริญญานิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต). ลพบุรี. มหาวิทยาลัยราชภัฏเทพสตรี.
ผกาพรรณ แสงพรหม. (2562). ผลการจัดการเรียนรู้การขับร้อง โดยใช้แนวคิดของ โซลตาน โคดาย และชินอิจิ ซูซูกิ ร่วมกับการจัดการเรียนรู้แบบร่วมมือ สำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5. (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). อุตรดิษถ์. มหาวิทยาลัยราชภัฏอุตรดิษถ์.
พุฒิญา อาจหาญ. (2563). การพัฒนากิจกรรมการเรียนรู้ตามแนวคิดของ แอร์โรว์ เพื่อเสริมสร้างทักษะปฏิบัติรำวงมาตรฐาน ของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 3. Journal of Modern Learing Development, 5(6), 214-224.
มนัญญา เมฆสุข. (2561). การพัฒนาหน่วยการเรียนรู้เรื่อง เครื่องมือทางภูมิศาสตร์และการแบ่งเวลา ของโลกวิชาสังคมศึกษา ศาสนา และวัฒนธรรมของนักเรียน ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 โรงเรียนสุราษฎร์พิทยา โดยจัดการเรียนรู้แบบไตรสิกขา. (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). สุราษฎร์ ธานี: มหาวิทยาลัยราชภัฏสุราษฎร์ธานี.
มารีญา ปัณณะกิจกรรม. (2557). การพัฒนาแผนการจัดกิจกรรมการเรียนรู้เพื่อพัฒนาทักษะการอ่านโน้ต
ตามแนวคิดโคดายสำหรับผู้เรียนเปียโนวัยผู้ใหญ่ตอนต้น. วารสารอิเล็กทรอนิกส์ทางการศึกษา, 9(2), 187-200.
รัตนะ บัวสนธ์. (2562). การวิจัยและพัฒนานวัตกรรมการศึกษา. (พิมพ์ครั้งที่ 1) กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์ มหาวิทยาลัย
โรงเรียนวัดเขา (วันครู 2501). (2564). หลักสูตรสถานศึกษา กลุ่มสาระการเรียนรู้ศิลปะ พุทธศักราช 2564 โรงเรียนวัดเขา (วันครู 2501). นครศรีธรรมราช : โรงเรียนวัดเขา (วันครู 2501).
วณี ลัดดากลม. (2559). ดนตรี. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์ เอมพันธ์
วราคณา จูเจริญ. (2561). การพัฒนาความสามารถในการคิดอย่างมีวิจารณญาณและทักษะการขับร้อง โดยใช้การจัดการเรียนรู้ แบบสืบเสาะหาความรู้ร่วมกับแนวคิดของโคดาย สำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3 (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยธุรกิจบัณฑิต.
สงัด อุทรานันท์. (2532). พื้นฐานและหลักการพัฒนาหลักสูตร. กรุงเทพฯ: สยามมิตร.
สมนึก ภัททิยธนี. (2553). การวัดผลการศึกษา. มหาสารคาม: มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.
สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (2564). (ร่าง) กรอบหลักสูตรการศึกษาขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช .... .กรุงเทพฯ: กระทรวงศึกษาธิการ.
สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา. (2562). กรอบสมรรถนะหลักผู้เรียนระดับการศึกษาขั้นพื้นฐาน และระดับประถมศึกษาตอนต้น (ป.1-3). กรุงเทพฯ: 21 เซ็นจูรี่.
สำนักวิชาการและมาตรฐานการศึกษา. (2547). แนวทางการพัฒนาหลักสูตรสถานศึกษาแบบอิงมาตรฐาน. กรุงเทพฯ: องค์การรับส่งสินค้าและพัสดุภัณฑ์.
_________. (2551). ตัวชี้วัดและสาระการเรียนรู้แกนกลางกลุ่มสาระการเรียนรู้สังคมศึกษาศาสนาและวัฒนธรรมตามหลักสูตรแกนกลางการศึกาขั้นพื้นฐาน พุทธศึกราช 2551. กรุงเทพฯ : โรงพิมพ์ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย.
_________. อรวรรณ บรรจงศิลปะ. (2538). การสอนดนตรีในระดับมัธยมศึกษา. กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
Georgia Department of Education. (2003). Lesson plan builder. Retrieved November 26, 2014, form www.glc.K.12.ga.Us/ip/evaluation.asp.
Hensley. (1981). A study of the music achievement of Elementary studentTaught by the Memphis City Curriculum guide students tough by the Traditinal Approach. Doctoral Dissertation in Louisiana State University.
Henson, K.T. (2001). Curriculum planning: integrating multiculturalism. United States to America: McCraw-Hill Com Panies.
Jeffrey Alan Ryman. (2021). Learning new trick : Teacher Self-improvement in Kodaly Solfege study and its relation to student growth. Virginia: JMU Scholarly Commons.
Young Bae Yun , Young Man kwon , Myung Jae Lim , Jeong Jun Park , Dong Kun Chung. (2021). Developmentt of Kodaly Hand sing Educational Tools using Multi-Layer Perceptron. Turkish: Turkish Journal of Computer and Mathematics Education.
