นวัตกรรมการศึกษา : การดำรงอยู่ของโฮสเทลในสังคมไทย

บทคัดย่อ

            การวิจัย “นวัตกรรมการศึกษา : การดำรงอยู่ของโฮสเทลในสังคมไทย” นี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ  ศึกษาการปรับตัวทางธุรกิจเพื่อการดำรงอยู่ของโฮสเทล   เพื่อศึกษานวัตกรรมและความคิดสร้างสรรค์ในการดำเนินการของโฮสเทล  และเพื่อศึกษาแนวทางการดำเนินการเพื่อส่งเสริมให้ชุมชนรอบข้างของโฮสเทลเกิดความยั่งยืน

            การวิจัยครั้งนี้ใช้เทคนิคการเก็บรวบรวมเชิงคุณภาพ    โดยข้อมูลที่รวบรวมมาจากสองวิธี  วิธีแรกคือข้อมูลปฐมภูมิ จะมีลักษณะเป็นการสัมภาษณ์เชิงโครงสร้างเชิงลึก  โดยมีการวางโครงสร้างคำถามไว้อย่างหลวมๆ เพื่อให้ได้ข้อมูลที่สมบูรณ์สอดคล้องกับปรากฏการณ์ และพร้อมๆกับการสัมภาษณ์เชิงลึก  ผู้วิจัยใช้วิธีการสังเกตแบบมีส่วนร่วม  โดยผู้วิจัยพาตัวเองเข้าไปเป็นนักท่องเที่ยว  และเข้าไปใช้บริการของโฮสเทลทั้ง 3 แห่ง  วิธีทีสองคือการใช้ข้อมูลทุยภูมิ  คือการรวบรวมจากงานวิจัยที่เกี่ยวข้องกับอุตสาหกรรมการท่องเที่ยวและการบริการ  

            การวิจัยนี้แสดงให้เห็นข้อค้นพบว่านวัตกรรมการปรับตัวเป็นประเด็นหลักที่นำไปสู่ความสำเร็จ  การที่ผู้วิจัยพาตัวเข้าไปเป็นนักท่องเที่ยว  และใช้วันเวลาอย่างมากเพียงพอเพื่ออยู่ร่วม  พูดคุยกับนักท่องเที่ยวและผู้เกี่ยวข้องคนอื่นๆ   ตลอดจนร่วมทำกิจกรรมต่างๆในโฮสเทลทำให้พบว่า  โฮสเทลยืนอยู่กึ่งกลางระหว่างอุตสาหกรรมการท่องเที่ยวขนาดใหญ่อย่างเช่นโรงแรม  กับสถานประกอบการขนาดเล็กแบบเกสต์เฮ้าส์   โฮสเทลสามารถบริหารจัดการตนเองได้ภายในต้นทุนค่าปรับปรุงอาคารเดิมด้วยเงินลงทุนที่ไม่มากนัก  แต่สามารถตอบโจทย์ของนักท่องเที่ยวโดยเฉพาะแบบแบ๊คแพคเกอร์ได้อย่างลงตัว  การปรับตัวของโฮสเทลดำเนินไปภายใต้การใช้ทรัพยากรที่น้อยทั้งด้านเงินลงทุน  ด้านการบริหารบุคคล  แต่บริการที่โฮสเทลให้กับนักท่องเที่ยวเป็นแบบการสร้างสรรค์ซึ่งสะท้อนถึงนวัตกรรมในด้านการจัดการโรงแรม  ความโดดเด่นของโฮสเทลคือการตระหนักถึงการใช้ทรัพยากรอย่างยั่งยืน  ความคิดสร้างสรรค์ในการปรับปรุงสถานที่ที่แสดงถึงความเป็นตัวของตัวเองและคำนึงถึงสิ่งแวดล้อม และก่อให้เกิดมูลค่าเพิ่มกับผู้ที่เข้ามาพัก  โฮสเทลจึงไม่เป็นเพียงที่พักแต่เป็นสัญลักษณ์ที่สร้างความรับผิดชอบกับสิ่งแวดล้อมและสังคม  เนื่องจากที่พักของโฮสเทลมีราคาถูกเมื่อเทียบกับการจัดการแบบอุตสาหกรรมโรงแรม  แต่กระบวนการบริหารจัดการอย่างสร้างสรรค์ในโฮสเทลก่อให้เกิดการศึกษาและเรียนรู้ในการปรับตัวได้ดีในการสร้างความสัมพันธ์กับชุมชนรอบข้าง เนื่องจากจุดสนใจของนักท่องเที่ยวแบบแบ๊คแพคเกอร์อยู่ที่วิถีชีวิตของท้องถิ่น   สำหรับเศรษฐกิจโดยรวมแล้วสิ่งเหล่านี้นำไปสู่การพัฒนาอย่างยั่งยืนสำหรับชุมชน  และเกิดสมดุลระหว่างเศรษฐกิจ สังคม และสิ่งแวดล้อมซึ่งต้องกระจายออกไปอย่างเท่าๆกัน  โฮสเทลเป็นตัวอย่างของการนำทรัพยากรกลับมาใช้เพื่อให้มีประโยชน์อีกครั้ง   แม้ว่าข้อจำกัดของโฮสเทลในเวลานี้คือการยังไม่มีกฎหมายที่มารับรองการดำรงอยู่ของโฮสเทล  แต่ด้วยนวัตกรรมและความคิดสร้างสรรค์ในการบริหารจัดการที่ยึดนักท่องเที่ยวเป็นสำคัญ ทำให้โฮสเทลสามารถปรับตัวได้  และดำรงอยู่ได้ภายใต้การจัดการโดยยึดความยั่งยืนของชุมชน  การไม่ทำลายสิ่งแวดล้อมซึ่งไม่ได้หมายความเฉพาะสิ่งก่อสร้างอย่างอาคารและสถานที่  แต่หมายรวมถึงสภาพแวดล้อมที่เป็นวิถีชุมชนด้วย