ความต้องการจำเป็นในการพัฒนาการบริหารวิชาการโรงเรียนมัธยมศึกษาตามแนวคิดผู้เรียนที่ฉับไว
คำสำคัญ:
ความต้องการจำเป็น, ผู้เรียนที่ฉับไว, การบริหารวิชาการบทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ เพื่อ 1) ศึกษาสภาพปัจจุบันและสภาพที่พึงประสงค์ของการบริหารวิชาการโรงเรียนมัธยมศึกษาตามแนวคิดผู้เรียนที่ฉับไว และ2) เพื่อศึกษาความต้องการจำเป็นของการพัฒนาการบริหารวิชาการโรงเรียนมัธยมศึกษาตามแนวคิดผู้เรียนที่ฉับไว ประชากร คือ โรงเรียนมัธยมศึกษา ในสังกัดสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน จำนวน 2,360 โรงเรียน กลุ่มตัวอย่าง จำนวน 343โรงเรียน ได้จากการสุ่มตัวอย่างแบบหลายขั้นตอน ผู้ให้ข้อมูลคือ ผู้อำนวยการสถานศึกษา หรือรักษาราชการแทนผู้อำนวยการสถานศึกษา และรองผู้อำนวยการสถานศึกษากลุ่มบริหารวิชาการ หรือ หัวหน้างานฝ่ายบริหารวิชาการ รวมทั้งสิ้น 686 คน เครื่องมือวิจัยคือแบบสอบถามความคิดเห็นเกี่ยวกับสภาพปัจจุบันและสภาพที่พึงประสงค์ของการบริหารวิชาการโรงเรียนมัธยมศึกษาตามแนวคิดผู้เรียนที่ฉับไว วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติพื้นฐาน คือ ความถี่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และค่าดัชนีความต้องการจำเป็น ผลการวิจัยพบว่า 1) สภาพปัจจุบันของการบริหารวิชาการโรงเรียนมัธยมศึกษาตามแนวคิดผู้เรียนที่ฉับไว โดยภาพรวมอยู่ในระดับมาก (M = 4.33) และสภาพที่พึงประสงค์ของการบริหารวิชาการโรงเรียนมัธยมศึกษาตามแนวคิดผู้เรียนที่ฉับไว โดยภาพรวมอยู่ในระดับมากที่สุด (M = 4.64) 2) ความต้องการจำเป็นของการบริหารวิชาการโรงเรียนมัธยมศึกษาตามแนวคิดผู้เรียนที่ฉับไว จำแนกตามการบริหารวิชาการ พบว่า ความต้องการจำเป็นสูงสุดคือ ด้านการวัดและประเมินผล (PNImodified = .085) รองลงมาคือด้านการพัฒนาหลักสูตร (PNImodified = .0072) และด้านการจัดการเรียนรู้ (PNImodified = .066) ตามลำดับ เมื่อจำแนกตามแนวคิดผู้เรียนที่ฉับไว พบว่า ความต้องการจำเป็นสูงสุดคือ ความฉับไวทางผู้คน (PNImodified = .078) ความฉับไวทางผลลัพธ์ (PNImodified = .077) และความฉับไวทางการเปลี่ยนแปลง (PNImodified = .075) ตามลำดับ
เอกสารอ้างอิง
คณะกรรมการอิสระเพื่อการปฏิรูปการศึกษา. (2562). รายงานเฉพาะเรื่องที่ 12 หลักสูตรและการเรียนการสอนฐานสมรรถนะ. https://backoffice.onec.go.th/uploads/Book/1746file.pdf
คมกริช นุราช. (2563). การพัฒนาแนวทางการดำเนินงานวิชาการในสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 33. [วิทยานิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารและพัฒนาการศึกษา]. มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.
โชติกา ใจทิพย์. (2561). Managing in a VUCA World (การจัดการในโลกที่ผันผวนไม่แน่นอนซับซ้อนและคลุมเครือ). วารสารวิชาการการตลาดและการจัดการ มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรี, 5(1), 134-136.
ณิรดา เวชญาลักษณ์. (2565). การบริหารหลักสูตร. สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ธัญมน นวลโฉม. (2565). ความต้องการจำเป็นของการพัฒนาการบริหารวิชาการโรงเรียนมัธยมศึกษาในกรุงเทพมหานครตามแนวคิดคุณลักษณะการคิดเชิงบวกของผู้เรียน. วารสารวิชาการศึกษาศาสตร์ศรีนครินทรวิโรฒ, 23(1), 37–49.
ปริยาภรณ์ ตั้งคุณานันต์. (2562). การบริหารงานวิชาการในสถานศึกษาเพื่อการพัฒนาที่ยั่งยืน. มีน เซอร์วิส ซัพพลาย.
พรพรหม พานิชเจริญ. (2566). ความต้องการจำเป็นของการพัฒนาการบริหารวิชาการโรงเรียนในสังกัดเทศบาลนครรังสิต จังหวัดปทุมธานี ตามแนวคิดความอยู่ดีมีสุขของผู้เรียน. วารสารวิจัยทางการศึกษาศึกษาศาสตร์ คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ, 18(1), 41–55.
พระราชบัญญัติการศึกษาแห่งชาติ. (2542, 19 สิงหาคม). ราชกิจจานุเบกษา เล่ม 116. ตอนที่ 74 ก. หน้า 8-11.
วิชัย วงษ์ใหญ่. (2552). “หลักสูตร” สารานุกรมวิชาชีพครู เฉลิมพระเกียรติพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว เนื่องในโอกาส มหามงคลเฉลิมพระชนมพรรษา 80 พรรษา. สำนักงานเลขาธิการคุรุสภา.
สุกัญญา แช่มช้อย. (2565). การบริหารวิชาการที่ตอบสนองการเปลี่ยนแปลงของโลกยุคพลิกผัน. สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (2557). คู่มือการประเมินสมรรถนะครู. กระทรวงศึกษาธิการ.
สำนักบริหารงานการมัธยมศึกษาตอนปลาย. (2560). มาตรฐานการปฏิบัติงานโรงเรียนมัธยมศึกษา พ.ศ.2552 (ปรับปรุง พ.ศ. 2560). https://secondary.obec.go.th
ศิวพร ละหารเพชร. (2562). ประสิทธิผลการบริหารงานวิชาการสถานศึกษาขนาดเล็กตามความคิดเห็นของครูสังกัดสํานักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาสุราษฎร์ธานี เขต 2. [วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาบริหารการศึกษา]มหาวิทยาลัยราชภัฏสุราษฎร์ธานี.
อมรรัตน์ ศรีพอ. (2561). กลยุทธ์การบริหารวิชาการโรงเรียนมัธยมศึกษาเอกชนตามแนวคิดทักษะความคิดริเริ่มสร้างสรรค์และทักษะการคิดเชิงนวัตกรรม. [วิทยานิพนธ์ครุศาสตรดุษฎีบัณฑิต สาขาบริหารการศึกษา]. จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
Anderson, J. (2017). The Agile Learner. Hawker Brownlow Education.
Amato, M. A. and Molokhia, D. (2016). How to cultivate learning agility. Harvard Business Publishing.
De Meuse, K. (2017). Learning agility: Its evolution as a psychological construct and its empirical relationship to leader success. Consulting Psychology Journal: Practice and Research, 69, 267-295.
De Meuse, K., Dai, G., and Hallenbeck, G. (2010). Learning agility: A construct whose time has come. Consulting Psychology Journal: Practice and Research, 62, 119-130.
Eichinger, R., and Lombardo, M. (2004). Learning Agility as a Prime Indicator of Potential. Human Resource Planning, 27, 12.
Hallenbeck, G., Swisher, V. and Orr, J. E. (2011). Seven faces of learning agility-Smarter ways to define, deploy, and develop high-potential talent. Korn Ferry Institute.
James, J.F. Forest and Kinser, K. (2002). Higher Education in the United States: An Encyclopedia. ABC-CLIO.
Joseph S. Almeida. (2019). The Importance of Learning Agility. https://www.calvarydayschool.com/news-detail?pk=1015624
Korn Ferry. (2017). The ViaEdge Technical Manual.https://dsqapj1lakrkc.cloudfront.net/media/sidebar_downloads/82205via Edge-Technical Manual.pdf
Lombardo, M. and Eichinger, R. (2000). High potentials as high learners. Human Resource Management, 39(4), 321–330.
Mitchinson, A. and Morris, R. (2012). Learning About Learning Agility. Center for Creative Leadership White Paper.
Olaf Korsten. (2020). Learning Agility: What It Is and How to Assess It. https://harver.com/blog/learning-agility
Schwaber, K., and Sutherland, J. (2017). The Scrum guide: The definitive guide to Scrum. https://www.scrumguides.org/docs/scrumguide/v2017/2017-Scrum-Guide-US.pdf
Shambaugh, R. N. and Magliaro, S. L. (1997). Mastering the possibilities. Allyn and Bacon.
Suhayl, A. and Manoj, J. (2018). The VUCA Learner : Future-proof Your Relevance. Sage Publications Pvt. Ltd.
Swisher, H., Orr, Eichinger, Lombardo and Capretta. (2015). FYI® For Learning
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
ลิขสิทธิ์ (c) 2025 คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏพิบูลสงคราม
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
ลิขสิทธิ์เป็นของคณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏพิบูลสงคราม
