การพัฒนาระบบข้อมูลนักศึกษาแบบออนไลน์เพื่อใช้ในงานฝึกประสบการณ์วิชาชีพ คณะวิทยาการจัดการ มหาวิทยาลัยราชภัฏพิบูลสงคราม

ผู้แต่ง

  • สุรีย์พร แก้วหล่อ นักศึกษา ครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏพิบูลสงคราม
  • บัญชา สำรวยรื่น นักศึกษาครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏพิบูลสงคราม

คำสำคัญ:

การฝึกประสบการณ์วิชาชีพ, ระบบข้อมูลออนไลน์, การพัฒนาระบบ

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ เพื่อ 1) เพื่อพัฒนาระบบข้อมูลนักศึกษาแบบออนไลน์ 2) เพื่อประเมินประสิทธิภาพระบบข้อมูลนักศึกษาแบบออนไลน์ และ 3) เพื่อประเมินความพึงพอใจที่มีต่อระบบข้อมูลนักศึกษาแบบออนไลน์เพื่อใช้ในงานฝึกประสบการณ์วิชาชีพ คณะวิทยาการจัดการ มหาวิทยาลัยราชภัฏพิบูลสงคราม กลุ่มตัวอย่าง ได้แก่ นักศึกษาชั้นปีที่ 4 จำนวน 242 คน เครื่องมือที่ใช้ ได้แก่ แบบประเมินประสิทธิภาพและแบบสอบถามความพึงพอใจ ที่ผ่านการหาค่าความเชื่อมั่นของคำถามจากผู้ทรงคุณวุฒิ สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล คือ ค่าความถี่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย และส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน ผลการวิจัย พบว่า 1) ได้ระบบข้อมูลนักศึกษาแบบออนไลน์เพื่อใช้ในงานฝึกประสบการณ์วิชาชีพที่พัฒนาจาก Google for Education 2) ระบบที่พัฒนาขึ้นมีประสิทธิภาพอยู่ในระดับมากที่สุด (M=4.59, S=0.49) และ 3) ผลการประเมินความพึงพอใจของนักศึกษาที่มีต่อระบบข้อมูลนักศึกษาแบบออนไลน์ฯ ในภาพรวมในระดับมาก (M=4.36, S=0.56)

เอกสารอ้างอิง

นิพจน์พัทธ์ เมืองโคตร, เอกชัย แน่นอุดร และเกรียงศักดิ์ จันทีนอก. (2562). การประเมินผลระบบสารสนเทศการปฏิบัติงานสหกิจศึกษา กรณีศึกษาคณะการบัญชีและการจัดการ มหาวิทยาลัยมหาสารคาม. วารสารบริหารธุรกิจและการบัญชี มหาวิทยาลัยของแก่น, 3(2), 55-74.

บุญชม ศรีสะอาด. (2553). หลักการวิจัยเบื้องต้น. สุวีริยาสาสน์การพิมพ์.

ปวีณา ปรีชญากุล, รุ่งเรือง มุศิริ, ภัทรพล วรประชา, อนันตกุล อินทรผดุง, ประณต บุญไชยอภิสิทธิ์, ยุทธชัย นิลแพทย์ และปัญญา บุญญาภิวัฒน์. (2560). การพัฒนาระบบบริหารจัดการงานสหกิจศึกษาออนไลน์ กรณีศึกษา: มหาวิทยาลัยราชภัฏพระนคร. ใน รายงานสืบเนื่องการประชุมวิชาการระดับชาติ สถาบันวิจัยและพัฒนา มหาวิทยาลัยราชภัฏกำแพงเพชร ครั้งที่ 4, 270 - 283. มหาวิทยาลัยราชภัฏกำแพงเพชร.

พนิดา พานิชกุล, ลัทธกาญจน์ กุยแก้ว และอภิวัฒน์ สกุเหลือง. (2562). ระบบสารสนเทศเพื่อการจัดการงานฝึกสหกิจศึกษาและฝึกประสบการณ์วิชาชีพแบบออนไลน์ คณะบริหารธุรกิจและการบัญชี มหาวิทยาลัยศรีสะเกษ. วารสารการจัดการและการพัฒนา มหาวิทยาลัยราชภัฏอุบลราชธานี, 6(1), 135-152.

พรรณี ลีกิจวัฒนะ. (2553). วิธีการวิจัยทางการศึกษา. คณะครุศาสตร์อุตสาหกรรม สถาบันเทคโนโลยีพระจอมเกล้าเจ้าคุณทหารลาดกระบัง.

พรรณี แพงทิพย์ และสิทธิกร สุมาลี. (2562). การพัฒนาระบบสารสนเทศเพื่อการบริหารจัดการการฝึกประสบการณ์วิชาชีพของนักศึกษาสาขาวิทยาศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏยะลา. วารสาร AL-NUR บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยฟาฏอนี, 14(26), 39-50.

ล้วน สายยศ และอังคณา สายยศ. (2538). เทคนิคการวิจัยทางการศึกษา (พิมพ์ครั้งที่ 4). สุวีริยาสาส์น.

วุฒิภัทร หนูยอด, วิรุธ ศรีบัว, อินทุอร นังตะลา, เจษฎา สิงห์ทองชัย และสุทธิพงษ์ คล่องดี. (2561). ระบบบริหารจัดการข้อมูลสหกิจศึกษาออนไลน์ กรณีศึกษามหาวิทยาลัยกาฬสินธุ์. ใน การประชุมวิชาการและนำเสนอผลงานวิจัยระดับชาติ ราชธานีวิชาการ ครั้งที่ 1. 351 – 360.

สุพัชชา ทัพสัพ, สรชัย ชวรางกูร, สุนทรี แก่นแก้ว, ปริญญา เกิดปัญญา และชยุติ เมฆอุไร. (2564). การพัฒนาระบบบริหารจัดการการฝึกงานแบบออนไลน์รองรับสถานการณ์โรคระบาดติดเชื้อไวรัสโคโรน่า (Covid-19) (รายงานการวิจัย). มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลสุวรรณภูมิ.

Krejcie, R. V., and Morgan, D. W. (1970). Determining sample size for research activities. Educational and psychological measurement, 30(3), 607-610.

Likert, R. (1967). The Method of Constructing and Attitude Scale. Attitude Theory and Measurement. Wiley & Son.

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

2025-06-24