E-Learning สำหรับการจัดการเรียนรู้ความฉลาดรู้ทางอาหาร
คำสำคัญ:
ความฉลาดรู้ทางอาหาร, บทเรียนออนไลน์, การจัดการเรียนรู้ความฉลาดรู้ทางอาหารบทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อพัฒนา e-Learning สำหรับการจัดการเรียนรู้ความฉลาดรู้ทางอาหาร เพื่อศึกษาการนำ e-Learning ไปใช้สำหรับการจัดการเรียนรู้ความฉลาดรู้ทางอาหาร และเพื่อประเมินการใช้ e-Learning สำหรับการจัดการเรียนรู้ความฉลาดรู้ทางอาหาร ผู้มีส่วนร่วมในการวิจัย คือ นิสิตครูคหกรรมศาสตร์จากหลักสูตรผลิตครูคหกรรมศาสตรศึกษาแห่งหนึ่ง จำนวน 7 คน ที่เรียนรายวิชาเกี่ยวกับความฉลาดรู้ทางอาหาร เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ (1) แผนการจัดการเรียนรู้ (2) สื่อการเรียนรู้ที่หลากหลายและแอปพลิเคชันที่ใช้ในการจัดการเรียนรู้เรื่องความฉลาดรู้ทางอาหาร (3) แบบประเมินสื่อการเรียนรู้ (4) แบบสะท้อนคิดโดยนิสิต และ (5) แบบสะท้อนคิดโดยผู้สอน ดำเนินการวิจัยโดยทำความเข้าใจแนวคิดเรื่องความฉลาดรู้ทางอาหารร่วมกัน มอบหมายงานให้ผู้มีส่วนร่วมในการวิจัยผ่านห้องเรียนออนไลน์ จากนั้นนำมาแลกเปลี่ยนกันในชั้นเรียน และให้ผู้มีส่วนร่วมในการวิจัยจัดการเรียนรู้ประเด็นเกี่ยวกับความฉลาดรู้ทางอาหารที่สนใจ วิเคราะห์ข้อมูลเชิงปริมาณโดยใช้ค่าร้อยละ และข้อมูลเชิงคุณภาพโดยการวิเคราะห์เนื้อหา ผลการวิจัย พบว่า การประเมินผลงานที่สร้างขึ้นโดยผู้มีส่วนร่วมในการวิจัย ผลงานชิ้นที่ 1 การสร้างสรรค์เว็บไซต์ของผู้มีส่วนร่วมในการวิจัย โดยภาพรวม พบว่า มิติที่เกี่ยวข้องกับความฉลาดรู้ทางอาหารที่พบมากที่สุด 3 ลำดับแรก ได้แก่ มิติโภชนาการ มิติสิ่งแวดล้อม และมิติสุขภาพ ส่วนคำสำคัญที่เกี่ยวข้องกับความฉลาดรู้ทางอาหารที่พบมากที่สุด 3 ลำดับแรก ได้แก่ ความปลอดภัยของอาหาร อาหารท้องถิ่น และการเลือกรับประทานอาหาร ระดับคะแนนการประเมินผลงานเว็บไซต์ พบว่า คะแนนรวมทั้ง 3 หัวข้อ ได้แก่ (1) ประเด็นที่สื่อสาร (2) ภาพที่สื่อถึงความฉลาดรู้ทางอาหาร และ (3) ข่าว/สถานการณ์ปัจจุบันที่เกี่ยวข้องกับความฉลาดรู้ทางอาหาร อยู่ในระดับดีทุกคน ส่วนผลงานชิ้นที่ 2 สื่อการเรียนรู้สำหรับการสื่อสารกับผู้อื่น พบว่า ได้คะแนนเต็ม 4 ประเด็น
เอกสารอ้างอิง
วิจารณ์ พานิช. (2558). วิถีสร้างการเรียนรู้เพื่อศิษย์ในศตวรรษที่ 21. นวัตกรรมการเรียนรู้ 1(2): 3-14.
Colatruglio, S. & Slater, J. (2014). Chapter 3: Food Literacy: Bridging the Gap between Food, Nutrition and Well-Being. In Deer, F., Falkenberg, T., McMillan, B. & Sims, L. (Eds.), Sustainable well-being: concepts, issues, and educational practices (pp. 37-55). Manitoba, Canada: Education for Sustainable Well-Being Press (ESWB Press).
Pendergast, D., Garvis, S., & Kanasa, H. (2011). Insight from the Public on Home Economics and Formal Food literacy. Family & Consumer Science Research Journal 39(4), 415-430.
Pendergast, D., & Dewhurst, Y. (2012). Home economics and food literacy – An International investigation. Retrieved April 20, 2018, http://www98.griffith.edu.au/
dspace/bitstream/handle/10072/49542/79938_1.pdf?sequence=1.
The Giessen Declaration. (2005). Public Health Nutrition. September 2005; 8(6A): 783-786.
Ukraisa S. (2017). Food Literacy: New Paradigm and Approach to Develop Learning for Pre-Service Home Economics Teachers. Doctor of Philosophy (Population Education), Faculty of Graduate Studies, Mahidol University.
Vidgen, H. A. (2014). Food Literacy: What is it and does it influence what we eat? Doctor of Philosophy School of Exercise and Nutrition Sciences, Faculty of Health, Queensland University of Technology. Retrieved March 13, 2018, Website: http://eprints.qut.edu.au/66720/1/Helen_Vidgen_Thesis.pdf.
