การศึกษาเปรียบเทียบระดับจิตวิญญาณความเป็นครูของนักศึกษาวิชาชีพครู ในโครงการการผลิตครูเพื่อพัฒนาท้องถิ่น คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏพิบูลสงคราม

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาเปรียบเทียบระดับจิตวิญญาณความเป็นครูของนักศึกษาวิชาชีพครูในโครงการการผลิตครูเพื่อพัฒนาท้องถิ่น คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏพิบูลสงคราม จำแนกตามชั้นปีและรายด้าน ประชากรเป็นนักศึกษาวิชาชีพครูในโครงการการผลิตครูเพื่อพัฒนาท้องถิ่น คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏพิบูลสงคราม ในปีการศึกษา 2558-2561 จำนวน 298 คน กลุ่มตัวอย่างใช้วิธีการเลือกกลุ่มตัวอย่างแบบชั้นภูมิ ชั้นภูมิละ 40 % จากจำนวนประชากรทั้งหมดในแต่ละชั้นปี จำนวนรวมทั้งสิ้น 122 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ แบบวัดจิตวิญญาณความเป็นครู สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ค่าเฉลี่ย (x̄) ค่าส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน (S.D) และ สถิติการเปรียบเทียบความแตกต่าง ด้วยการวิเคราะห์ความแปรปรวนทางเดียว (One-way Anova)

            ผลการวิจัยพบว่า นักศึกษาวิชาชีพครูในโครงการการผลิตครูเพื่อพัฒนาท้องถิ่น คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏพิบูลสงคราม ชั้นปีที่ 2 – 5 มีระดับจิตวิญญาณความเป็นครูโดยรวมทุกด้านสูงสุด ไม่แตกต่างกัน มีค่าเฉลี่ยอยู่ระหว่าง 4.40 ถึง 4.49 โดยมีนักศึกษาชั้นปีที่ 3 มีค่าเฉลี่ยสูงสุดเท่ากับ 4.49 รองลงมาคือ นักศึกษาชั้นปีที่ 2 มีค่าเฉลี่ยเท่ากับ 4.41 นักศึกษาชั้นปีที่ 4 และชั้นปีที่ 5 มีค่าเฉลี่ยเท่ากับ 4.40 ตามลำดับ หากพิจารณารายด้านแสดงให้เห็นว่า ระดับจิตวิญญาณความเป็นครูด้านที่เกิดกับวิชาชีพครู มีค่าเฉลี่ยสูงสุดเท่ากับ 4.76 รองลงมาคือ ค่าเฉลี่ยโดยรวมทั้ง 3 ด้าน มีค่าเฉลี่ยเท่ากับ 4.43 ด้านที่เกิดกับผู้เรียน มีค่าเฉลี่ยเท่ากับ 4.42 และด้านที่เกิดกับตนเอง มีค่าเฉลี่ย 4.28 ตามลำดับ และการเปรียบเทียบความแตกต่างของระดับจิตวิญญาณความเป็นครูจำแนกตามชั้นปีและรายด้าน พบว่า ระดับจิตวิญญาณความเป็นครูจำแนกตามชั้นปีและรายด้าน ไม่แตกต่างกันอย่างมีนัยยะสำคัญทางสถิติ