DEVELOPMENT OF A BLENDED LEARNING MODEL TO ENHANCE SKILLS IN USING GOOGLE APPLICATIONS AND COLLABORATIVE LEARNING FOR STUDENTS OF THE FACULTY OF EDUCATION, THAKSIN UNIVERSITY
การพัฒนารูปแบบการเรียนการสอนแบบผสมผสานเพื่อเสริมสร้างทักษะการใช้ Google Application และการเรียนรู้แบบร่วมมือสำหรับนิสิต คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยทักษิณ
Keywords:
teaching and learning model, blended learning, collaborative learning, Using Google ApplicationsAbstract
This research aimed to: 1) develop a blended learning model to enhance Google Application skills and collaborative learning for students at the Faculty of Education Thaksin University, 2) study the skills of using the Google Application, 3) study collaborative learning skills, and 4) study satisfaction. The sample group was inquired about problems and needs of 40 people, test efficiency of 36 people and study the results of 32 people, a total of 108 people and 5 teachers, phase 1 research studies problems and needs; phase 2 develops the blended teaching and learning model; phase 3 studies the results of using the blended teaching and learning model; phase 4 evaluates and approves the model. The Statistics used were 80/80 efficiency test, percentage value, mean and t-test dependent. The results showed that 1) the overall problem was at a moderate level ( =2.71), the overall need was at a high level ( =4.19) 2) the blended learning model consisted of 4 main components, namely (1) Input, (2) Process, (3) Output, and (4) Feedback and 6 sub-components, namely (1) teachers, (2) learners, (3) content, (4) learning activities, (5) teaching materials and online learning resources, (6) evaluation, and has 3 steps, is the preparation, teaching activities and step of evaluation, the efficiency was 81.16/83.33, the student's skills in using Google Application were 80 percent higher than the criteria with statistical significance at the .01 level, the collaborative learning was higher than the 80 percent threshold with statistical significance at the .01 level and overall satisfaction at the highest level ( =4.60), a blended learning model overall the appropriateness was at the highest level ( =4.88)
References
กนกพร ฉันทนารุ่งภักดิ์. (2548). การพัฒนารูปแบบการเรียนการสอนบนเว็บแบบผสมผสานด้วยการเรียนการสอนแบบร่วมมือในกลุ่มการเรียนรู้คณิตศาสตร์ของนักเรียนชั้นประถมศึกษาตอนปลาย. วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต สาขาวิชาโสตทัศนศึกษา บัณฑิตวิทยาลัย จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
กาญจนา จัตุพันธ์ และ กาญจนา สานุกูล. (2560). การศึกษารูปแบบการเรียนรู้แบบร่วมมือร่วมใจ (Cooperative learning) ในชั้นเรียน วิชาระบบสุขภาพ กรณีศึกษา นักศึกษาหลักสูตรประกาศนียบัตรสาธารณสุขชั้นสูงเทคนิคเภสัชกรรม วิทยาลัยการสาธารณสุขสิรินธรจังหวัดขอนแก่น. การประชุมหาดใหญ่วิชาการระดับชาติและนานาชาติ มหาวิทยาลัยหาดใหญ่, วันที่ 22 มิถุนายน 2560 ครั้งที่ 8.
กุลธิดา ทุ่งคาใน. (2564). การเรียนรู้แบบผสมผสาน Blended Learning ในวิถี New Normal Blended Learning in a New Normal. ครุศาสตร์สาร. 15(1). 29-43.
ชัยยงค์ พรหมวงศ์. (2548). สามัญทัศน์เทคโนโลยีและสื่อสารการศึกษา ชุดวิชาเทคโนโลยีและสื่อสารการศึกษา หน่วยที่ 1-15. สืบค้นเมื่อวันที่ 20 กันยายน 2563, จาก https://www.stou.ac.th.
ทิศนา แขมมณี. (2551). รูปแบบการเรียนการสอน : ทางเลือกที่หากหลาย. (พิมพ์ครั้งที่ 5). กรุงเทพฯ : สำนักพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ธนกร ขันทเขตต์ และคณะ. (2558). การพัฒนารูปแบบการเรียนรู้แบบผสมผสานโดยเน้นคุณลักษณะการรู้เทคโนโลยีสารสนเทศและการสื่อสาร สำหรับนิสิตระดับอุดมศึกษา. วารสารวิชาการและวิจัยสังคมศาสตร์. (10)29, 29-42.
ธีระวงศ์ สายนาโก และคณะ. (2556). การศึกษารูปแบบการเรียนแบบผสมผสานเพื่อฝึกทักษะการปฏิบัติงาน แอนิเมชันเบื้องต้น สำหรับนิสิตปริญญาตรี สาขาวิชาเทคโนโลยีสื่อสารการศึกษา. วารสารบัณฑิตศึกษามหาวิทยาลัยราชภัฏวไลยอลงกรณ์ ในพระบรมราชูปถัมภ์, 7(2), 16-30.
ปณิตา วรรณพิรุณ. (2554). การเรียนแบบผสมผสาน จากแนวคิดสู่การปฏิบัติ Blended Learning: Principles into Practice. วารสารการอาชีวะและเทคนิคศึกษา. 1(2), 43-49.
พระราชบัญญัติการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ. 2542. (2542). ราชกิจจานุเบกษา, เล่ม 116, ตอนที่ 74 ก, หน้า 5.
ภาสกร เรืองรอง และคณะ (2562). Blended Learning กับการพัฒนา คุณภาพการศึกษาไทยในศตวรรษที่ 21. สืบค้นเมื่อ 16 กรกฎาคม 2563, จาก http://nueducation2556.blogspot.com/ 2014/02/blended-learning-21.html.
รุจโรน์ แก้วอุไร. (2550). Blended learning การเรียนรู้แบบผสมผสาน. สืบค้นเมื่อ 18 กรกฎาคม 2563, จาก http://www. gotoknow.org/posts/225358.
เสาวรัจ รัตนคำฟู. (2563). วิกฤตโควิด-19 รัฐต้องเร่งลดช่องว่างดิจิทัล เพื่อความเท่าเทียมในห้องเรียนออนไลน์. สืบค้นเมื่อ 10 สิงหาคม 2563, จาก https://tdri.or.th/2020/04/digital-divide-online-education-inequalities/.
อาภรณ์ ใจเที่ยง. (2550). หลักการสอน (ฉบับปรับปรุง). (พิมพ์ครั้งที่ 4). กรุงเทพฯ : โอเดียนสโตร์
เอกชัย เนาวนิช และปณิตา วรรณพิรุณ. (2555). การพัฒนารูปแบบการเรียนการสอนแบบผสมผสานโดยใช้กระบวนการเรียนแบบสืบเสาะหาความรู้ผ่านเอ็มเลิร์นนิงเพื่อพัฒนาทักษะการคิดเชิงตรรกะสำหรับนักศึกษาปริญญาบัณฑิต. วารสารวิทยบริการ, 23(3), 111-135.
อัญชลี ศรีรุ่งเรือง และคณะ (2558). ผลการเรียนแบบผสมผสานด้วยการเรียนแบบร่วมมือวิชาคอมพิวเตอร์ที่มีต่อ ความรู้พื้นฐานด้านสื่อและการทำงานร่วมกับผู้อื่นของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6. วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตร์มหาบัณฑิต, บัณฑิตวิทยาลัยมหาวิทยาลัยศิลปากร.
Horn, M.B. and Staker, H. (2011). The Rise of K–12 Blended. Retrieved June 6, 2020, from https://www.christenseninstitute.org/wpcontent/uploads/ 2013/04/The-rise-of-K-12-blended-learning.pdf.
Leshin, C. B., Pollock, J., & Reigeluth, C. M. (1992). Instructional Design Strategies and Tactics. New Jersey : Educational Technology Publication.
Oliver, M. and Trigwell, K. (2005). Can ‘Blended Learning’ Be Redeemed?. e–Learning and Digital Media. 2(1), 17-26.
Downloads
Published
Issue
Section
License
Copyright (c) 2022 คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏพิบูลสงคราม
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
ลิขสิทธิ์เป็นของคณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏพิบูลสงคราม
