Synthesis of Researches in Teaching Thai at Graduate level

Authors

  • ทรงภพ ขุนมธุรส

Keywords:

Synthesis, Teaching Thai, Graduate Research

Abstract

The purpose of this research was to conduct a synthesized research in Thai language teaching between 2003 - 2018, with the data drawn from abstracts, theses, dissertations and independent studies from 4 universities, namely Chulalongkorn University, Srinakharinwirot University, Silpakorn University and Ramkhamhaeng University. A total of 285 researches, with research methods including 1) Surveying and collecting research data on Thai language teaching between 2003 – 2018, 2) Record the summarized data in a notebook with Cornell Note taking system, 3) Analyze data from research by synthesis of the title, key words, and research objectives, 4) Analyzing basic information by finding basic statistics such as frequency and 5) Analyze the research trend of Thai language teaching.

The results showed that in Srinakharinwirot University, there are 116 research papers on Thai language teaching at the graduate level, accounted for 40.70 percent of the total papers, the findings showed that 143 topics were the most used in teaching methods/teaching techniques (50.17%), followed by the development ofinnovation/teaching media, where there were 126 subjects (44.21%), followed by 10 textbook analyses (3.51%), and the smallest was the measurement and evaluation which were 6 topics (2.11%). From the synthesis of all researches, it was found out that educational institutions focus on producing research that has the main topic about the use of teaching methods/teaching techniques. Next, the main topic of the research in the institutions was about innovation/ learning media. In order to respond to learning management in the 21st century and Thailand 4.0. The most important thing that can be seen from the number of researches found is that, most teaching methods stress on which is the heart of being a Thai language teacher.

References

กรุณา พิทักษ์ทนต์. (2561). การศึกษาความสามารถอ่านคำมาตราตัวสะกดแม่กนและแม่กดของนักเรียนทีมี
ปัญหาทางการอ่าน ระดับชั้นมัธยมศึกษาตอนปลาย โดยใช้วิธีโฟนิกส์ร่วมกับเกมกระดาน.
ปริญญานิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต สาขาวิชาการศึกษาพิเศษ คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัย
ศรีนครินทรวิโรฒ.
จิตรลดา คำนวณสิน. (2556). การพัฒนารูปแบบหนังสือวรรณคดีไทยอิเล็กทรอนิกส์แบบเชื่อมโยงร่วมกับ
โซเชียลมีเดียตามทฤษฎีการตอบสนองของผู้อ่านเพื่อส่งเสริมความเข้าใจในการอ่านของนักเรียน
ประถมศึกษา. วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต. สาขาการสอนภาษาไทย คณะครุศาสตร์
จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
จุติพร พลอยเพชรมณี. (2561). การศึกษาความสามารถอ่านคำที่มีตัวสะกดไม่ตรงตามมาตราของนักเรียนชั้น
มัธยมศึกษาปีที่ 1 ที่มีความบกพร่องทางสติปัญญาระดับเล็กน้อย จากการสอนโดยวิธีพีพีพีร่วมกับการ
ใช้ไซท์เวิดส์แฟลชการ์ด. ปริญญานิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต สาขาวิชาการวิจัยและพัฒนาศักยภาพ
มนุษย์ คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
ทิศนา แขมมณี. (2557). ปลุกโลกการสอนให้มีชีวิต ห้องเรียนแห่งศตวรรษใหม่. กรุงเทพฯ : สำนักงานการ
เรียนรู้และส่งเสริมคุณภาพเยาวชน (สสค).

นรรัชต์ ฝันเชียร. (2552). องค์ประกอบที่มีอิทธิพลต่อการปรับตัวด้านการเรียนวิชาภาษาไทยของนักเรียนช่วง
ชั้นที่ 3 โรงเรียนศรีอยุธยาในพระอุปถัมภ์ สมเด็จพระเจ้าภคินีเธอ เจ้าฟ้าเพชรรัตน์ราชสุดา
สิริโสภาพัณณวดี เขตราชเทวี กรุงเทพมหานคร. สารนิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต สาขาวิชาจิตวิทยา
การศึกษา บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
ประภาสินี ปิงใจ. (2555). ผลของการจัดกิจกรรมการเรียนรู้ภาษาไทยโดยใช้โมเตลกราฟฟิติที่มีต่อ
ความสามารถในการอ่านเพื่อความเข้าใจและทักษะการร่วมมือของนักเรียนมัธยมศึกษาปีที่ 2.
วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต สาขาการสอนภาษาไทย คณะครุศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ปัทมา วิญญูกูล. (2551). การเปรียบเทียบผลสัมฤทธิ์ด้านการอ่านอย่างมีวิจารณญาณของนักเรียนชั้น
มัธยมศึกษาปีที่ 5 ที่สอนตามแนวคิดหมวกหกใบกับวิธีสอนตามแนวคิดของสเตอร์นเบอร์ก.
วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาการสอนภาษาไทย คณะศึกษาศาสตร์
มหาวิทยาลัยศิลปากร.
พลเดช โตวิวัฒน์. (2551). วิเคราะห์นวนิยายเรื่องทางช้างเผือกกับหนังสือเรียนภาษาไทยชั้นประถมศึกษา
หลักสูตรพุทธศักราช 2521 เชิงปฏิสัมพันธ์. ปริญญานิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิตสาขาวิชาภาษาไทย
บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
พิณพนธ์ คงวิจิตต์. (2556). ผลของการจัดกิจกรรมการเรียนรู้ภาษาไทยโดยใช้รูปแบบการสอน
เบรนทาร์เก็ตที่มีต่อความสุขในการเรียนและความคงทนในการเรียนรู้ของนักเรียนมัธยมศึกษาปีที่ 1.
วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต สาขาการสอนภาษาไทย คณะครุศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ภักดีรักษาพันธุ์. (2547). การสังเคราะห์วิทยานิพนธ์ด้านการเรียนการสอนภาษาไทย ในปีการศึกษา 2533 –
2545. วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาหลักสูตรและการสอน บัณฑิตวิทยาลัย
มหาวิทยาลัยขอนแก่น.
ยุทธการ เอมเจริญ. (2550). แบบวัดลักษณะที่พึงประสงค์ด้านภาษาไทยของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3.
สารนิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต สาขาวิชาจิตวิทยาแนะแนว บัณฑิตวิทยา มหาวิทยาลัย
ศรีนครินทรวิโรฒ.
รักตาภา ธนาวรรณิต. (2549). การพัฒนาบทเรียนโมดูลวิชาภาษาไทยเรื่องการอ่านตีความของนักเรียนชั้น
มัธยมศึกษาปีที่ 4 โรงเรียนยอแซฟอุปถัมภ์ อำเภอสามพราน จังหวัดนครปฐม. สารนิพนธ์การศึกษา
มหาบัณฑิต สาขาวิชาการมัธยมศึกษา คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
รังรอง เจียมวิจักษณ์. (2561). การศึกษาหนังสือเรียนภาษาไทย ภาษาพาที: ความสอดคล้องกับ
ยุทธศาสตร์ที่ 1 การเสริมสร้างและพัฒนาศักยภาพทุนมนุษย์ในแผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคม
แห่งชาติ ฉบับที่สิบสอง. วารสารศิลปศาสตร์. ปีที่ 18 ฉบับที่ 2 (กรกฎาคม - ธันวาคม), 26-54.



วัลยา สีบำรุงสาสน์. (2546). วิเคราะห์ร้อยกรองจากหนังสือเรียนภาษาไทยของกรมวิชาการ
กระทรวงศึกษาธิการตั้งแต่ชั้นประถมศึกษาปีที่ 1 – ชั้นประถมศึกษาปีที่ 6. สารนิพนธ์การศึกษา
มหาบัณฑิต สาขาวิชาภาษาไทย บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
วิจารณ์ พาณิช. (2555). วิถีสร้างการเรียนรู้เพื่อศิษย์ในศตวรรษที่ 21. กรุงเทพฯ : ตถาตา พับลิเคชั่น.
วิชัย ไกรสร. (2554). คุณค่าของบทอาขยานภาษาไทยระดับมัธยมศึกษา : การศึกษาเชิงวิเคราะห์.
ปริญญานิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาภาษาไทย บัณฑิตวิทยาลัย
มหาวิทยาลัยศรินครินทรวิโรฒ.
ศิรดา เอียดแก้ว. (2548). การเปรียบเทียบผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนกลุ่มสาระการเรียนรู้ภาษาไทยเรื่องชนิด
และหน้าที่ของคำของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 5 ที่สอนโดยวิธีสอนแบบเอ็กซ์พลิซิทกับวิธีสอน
แบบปกติ. วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาการสอนภาษาไทย คณะศึกษาศาสตร์
มหาวิทยาลัยศิลปากร.
ศิริลักษณ์ คล้อยแสงเงิน. (2548). การศึกษาเชิงวิเคราะห์วรรณกรรมนิทานเวตาลฉบับภาษาไทย 4 สำนวน.
วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาไทยศึกษา คณะมนุษยศาสตร์ มหาวิทยาลัยรามคำแหง.
ศิริวรรณ ฉัตรมณีรุ่งเรือง และวรางคณา ทองนพคุณ. (2558). ทักษะแห่งศตวรรษที่ 21 ความท้าทายใน
อนาคต. คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏภูเก็ต.
สุธีรา บุนนาค. (2559). ผลของการสอนภาษาไทยแบบโฟนิกส์โดยใช้สื่อการสอนประเภทโปรแกรม
คอมพิวเตอร์ช่วยสอนที่มีต่อทักษะการอ่านออก เสียงภาษาไทยของนักเรียนไทยหลักสูตรนานาชาติ
ในระดับประถมศึกษา. วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต สาขาการสอนภาษาไทย คณะครุศาสตร์
จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สุพัฒนา เกล็ดจีน. (2559). การสร้างแอพพลิเคชั่นระบบปฏิบัติการแอนดรอยด์วิชาภาษาไทย เรื่องเสียงใน
ภาษาไทย บนอุปกรณ์เท็บเล็ตสำหรับมัธยมศึกษาปีที่ 1. วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต
สาขาเทคโนโลยีการศึกษา คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยรามคำแหง.
อรทัย สำราญพานิชย์. (2557). การพัฒนาการ์ตูนแอนิเมชั่น 2 มิติ ที่ส่งเสริมทักษะการอ่านภาษาไทยโดยใช้
Tablet สำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 1. วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต.
สาขาเทคโนโลยีการศึกษา คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยรามคำแหง.
อัจฉราวดี สวัสดิ์สุข. (2549). การพัฒนารูปแบบการประเมินผลการเรียนรู้ตามสภาพจริงวิชาภาษาไทยของ
นักเรียนระดับชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1. ปริญญานิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต สาขาวิชาการวัดผล
การศึกษา บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
อัมรินทร์ วิระยะวงศ์. (2548). แบบวัดลักษณะที่พึงประสงค์ด้านภาษาไทยของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 6.
ปริญญานิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต สาขาวิชาจิตวิทยาแนะแนว บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัย
ศรีนครินทรวิโรฒ.

อาจิยา หลิมกุล. (2556). การศึกษาความสามารถในการเขียนเชิงสร้างสรรค์ของนักศึกษาระดับปริญญาบัณฑิต
ที่จัดการเรียนการสอนตามรูปแบบซินเนคติกส์. วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการ
สอนภาษาไทย มหาวิทยาลัยศิลปากร คณะศึกษาศาสตร์.
คณะกรรมการกองบริหารงานวิจัยและประกันคุณภาพการศึกษา. (2560). Thailand 4.0 โมเดลขับเคลื่อน
ประเทศไทยสู่ความมั่งคั่งมั่นคงและยั่งยืน. กรุงเทพฯ : กองบริหารงานวิจัยและประกันคุณภาพ
การศึกษา.

Downloads

Published

2021-04-18