The Result of Using Group Process and Brain Storming on English Oral Presentation Ability of Undergraduate Students
Abstract
This research aims to compare and study the result of English oral presentation ability of Undergraduate Students by using group process and brain storming. The population in this research study is 4th years students of Education Faculty, Pibulsongkram Rajabhat University who is enrolled the subject in ENED492 Seminar in Teaching English of 2016 academic year were 42 people. The tools used in this research were lesson plans which integrated the contents of Group process and Brain storming and the assessment form to enhance the competencies in English Oral Presentation. The data were statistically analyzed by computation of the efficiency index on learning package and t-test for significant difference. The results of this study indicated that 1) the students’ pretest English oral presentation ability scores were 64.19 and the students’ posttest were 73.90. 2) The using of group process and brain storming, it was higher of the average score and was significant at a 0.01 level.
References
กระทรวงศึกษาธิการ. (2551). แนวทางการพัฒนาการวัดและประเมินคุณลักษณะอันพึงประสงค์ตามหลักสูตรแกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช 2551. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย จำกัด.
กัลยา วานิชย์บัญชา. (2553). สถิติสำหรับงานวิจัย. พิมพ์ครั้งที่ 5. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
กาญจนา ไชยพันธุ์, อภิเชษฐ จันทนา. (2559). ผลของการใช้กระบวนการกลุ่มเพื่อพัฒนาจิตสาธารณะของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาตอนต้น โรงเรียนบ้านโป่งขุนเพชรพัฒนา สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาชัยภูมิ เขต 3. วารสารศึกษาศาสตร์ ฉบับวิจัยบัณฑิตศึกษา มหาวิทยาลัยขอนแก่น (Journal of Education Graduate Studies Research, KKU.), [S.l.], v. 4, n. 3, p. 130-138, mar. 2016. ISSN 1905-9574.
คณะกรรมการการศึกษาแห่งชาติ สำนักงาน. (2540). มาตรฐานการศึกษาเพื่อการประเมินคุณภาพภายนอก: ระดับการศึกษาขั้นพื้นฐาน, ม.ป.ท.
จำเนียนน้อย สิงหะรักษ์. (2551). ผลจากการจัดการเรียนรู้ ด้วยกระบวนการกลุ่มที่มีผลต่อผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนวิชาพุทธศาสน์: กรณีศึกษา มหาวิทยาลัยราชภัฏกำแพงเพชร อำเภอเมือง จังหวัดกำแพงเพชร. มหาวิทยาลัยราชภัฏกำแพงเพชร.
ชนธิภา คุณยศยิ่ง, ธิดารัตน์ เหลืองไตรรัตน์, อัยลดา ศรีสมบัติ, จันทิมา จันตาบุตร, คณิน บุญเสริฐ และ สุ ชาติ กองกูล. (2554). การใช้กิจกรรมเพลงเพื่อส่งเสริมความสามารถในการฟัง-พูดภาษาอังกฤษและลดความวิตกกังวลในการสื่อสารของนักเรียน. รายงานการวิจัย. เชียงใหม่.
ชัยวัฒน์ สุทธิรัตน์ .(2555). 80 นวัตกรรมการจัดการเรียนรู้ที่เน้นผู้เรียนเป็นสำคัญ. พิมพ์ครั้งที่ 5 .กรุงเทพฯ : แดเน็กซ์ อินเตอร์คอร์ปอเรชั่น.
ชุติมา กองถัน. (2556). การพัฒนาทักษะการพูดภาษาอังกฤษเพื่อการทองเที่ยวโดยใชภาพชุดประกอบการบรรยายแนะนําแหล่งท่องเที่ยวและสถานการณจําลองในจังหวัดเพชรบูรณสําหรับนักศึกษามหาวิทยาลัยราชภัฏเพชรบูรณ์: มหาวิทยาลัยราชภัฏเพชรบูรณ์
ทิศนา แขมมณี .(2556). ศาสตร์การสอน : องค์ความรู้เพื่อการจัดกระบวนการเรียนรู้ที่มีประสิทธิภาพ.พิมพ์ครั้งที่ 7.กรุงเทพมหานคร : สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ทิศนา แขมมณี และคณะ. (2522). กลุ่มสัมพันธ์ ุ : ทฤษฎีและแนวปฏิบัติ เล่ม 1 . กรุงเทพฯ: บูรพาศิลป์ การพิมพ์
ทิศนา แขมมณี. (2545). กลุ่มสัมพันธ์เพื่อการทำงานและการจัดการเรียนการสอน. กรุงเทพฯ: นิชินแอดเวอร์ไทซิ่ง.
ธีราภรณ์ พลายเล็ก. (2554). ปัจจัยที่มีผลต่อการพูดภาษาอังกฤษของนักศึกษาชั้นปีที่ 2 สาขาวิชาภาษาอังกฤษ คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏในเขตกรุงเทพมหานคร. วารสารวิจัยและพัฒนา ปีที่ 3 2554. มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา.
นิษฐานันท ไทยเจริญศรี. (2553). ผลของการใช้เทคนิคระดมสมองตามแนวคิดของออสบอรน์ที่มีต่อความคิดสร้างสรรค์ ทางภาษาของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 โรงเรียนสันติราษฎร์วิทยาลัย เขตราชเทวี กรุงเทพมหานคร
ปริศนา มิยาตะ. (2546). การสอนที่ยึดรูปแบบวาทกรรมเพื่อส่งเสริมความสามารถทางการพูดนำเสนอ และความเชื่อมั่นในตนเอง ของนักเรียนระดับปริญญาตรี. วิทยานิพนธ์ ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการสอนภาษาอังกฤษ บัณฑิตวิทยาลัยเชียงใหม่.
ปวีณา งามประภาสม. (2012). การเพิ่มศักยภาพและผลสัมฤทธิ์ ทางการเรียนด้วยกระบวนการกลุ่ม. วารสารมหาวิทยาลัยราชภัฏลำปาง (Lampang Rajabhat University Journal), 1(1), 58-66.
พชร บัวเพียร (2536). กลยุทธ์การพูดอย่างมีประสิทธิภาพในทุกโอกาส. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์ Bj. Plate Processor.
พนม ลิ้มอารีย์ (2529). กลุ่มสัมพันธ์. พิมพ์ครั้งที่ 3. มหาสารคาม: ปรีดาออฟเซตการพิมพ์
พยนต์ธร สำเร็จกิจเจริญ. (2558). ผลการจัดการเรียนรู้โดยกระบวนการกลุ่มเพื่อเสริมทักษะการคิด กรณีศึกษาสำหรับนักศึกษาสาขาวิชาคอมพิวเตอร์ธุรกิจคณะวิทยาการจัดการ มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา, วารสารวิทยาการจัดการมหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทาปีที่ 2 ฉบับที่ 1 มกราคม-มิถุนายน 2558.
พิตะวัน ศรีเจริญ. (2552). ผลของการระดมสมองที่มีตอความสามารถในการแกปญหาทางคณิตศาสตรของนักเรียนชนประถมศึกษาปที่ 6 โรงเรียนวัดโพธิ์เรียง เขตบางกอกน้อย, กรุงเทพมหานคร, สารนิพนธ กศ.ม. (จิตวิทยาการศึกษา) กรุงเทพฯ: บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
พวงผกา โกมุติกานนท์. (2544). ผลของการระดมพลังสมองและเทคนิคการคิดแบบหมวกหกใบ ที่มีต่อความคิดสร้างสรรค์ของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 4 โรงเรียนชุมทางตลิ่งชัน เขตตลิ่งชัน กรุงเทพมหานคร.
พาสนา จุลรัตน์ (2548: 149). จิตวิทยาการศึกษา. กรุงเทพฯ: ภาควิชาการแนะแนวและจิตวิทยาการศึกษา มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
วราภรณ์ ประพงษ์. (2555). ผลการเรียนรู้แบบกระบวนการกลุ่มภายในชั้นเรียนร่วมกัน เพื่อให้เกิดผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนวิชากฎหมายพาณิชย์ ของนักเรียนระดับประกาศนียบัตรวิชาชีพปีที่ 3 วิทยาลัยอาชีวศึกษาพาณิชยการเชียงราย
วินิจ เกตุขำ และ คมเพชร ฉัตรศุภกุล. (2522). กระบวนการกลุ่ม. กรุงเทพฯ : โอเดียนสโตร์.
วิรัช ลภิรัตนกุล (2526). วาทนิเทศและวาทศิลป์. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์โอเดียนสโตร์
สมจิต ชิวปรีชา (2539). วาทวิทยา. กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สมปราชญ์ อัมมะพันธ์ (2529). หลักการพูด. คณะมนุษยศาสตร์ มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ วิทยาเขตปัตตานี.
สมศักดิ์ ภู่วิภาดาวรรธน์ (2544: 91-96 ; อ้างอิงจาก Alex Osborn. 1957). เทคนิคการส่งเสริมความคิดสร้างสรรค์. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์ไทยวัฒนาพานิช.
สุธีรพันธุ์ กรลักษณ์ และคณะ. (2528). การพัฒนาตนเองโดยใช้กระบวนการกลุ่ม. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์ศิวพร.
ศึกษาธิการ, กระทรวง. (2554). ประกาศกระทรวงศึกษาธิการ เรื่องนโยบายและแนวทางการดำเนินงาน
สำหรับ “พ.ศ. 2555 ปีแห่งการพูดภาษาอังกฤษ” English-Speaking Year 2012. [Online]. Available: http://www.kroobannok.com/47555 [2558, พฤษภาคม 20].
ศิระ สัตยไพศาล. (2556). ผลของการใช้เทคนิคการอภิปรายกลุ่มย่อยที่มีผลต่อการเรียนรู้ของผู้เรียนในรายวิชา IMG462 สัมมนาการจัดการอุตสาหกรรม สาขาวิชาการจัดการอุตสาหกรรม คณะบริหารธุรกิจ. มหาวิทยาลัยศรีปทุม.
ศุลีรัตน์ ภัทรานนท์. (2531). ระดับความสามารถด้านการพูดภาษาอังกฤษของนักเรียนระดับมัธยมปลาย. วิทยานิพนธ์ครุศาสตร์บัณฑิต จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย กรุงเทพฯ.
สำนักวิชาการและมาตรฐานการศึกษา สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐานกระทรวงศึกษาธิการ. (2555). เครื่องมือวัดและแบบประเมินความสามารถและทักษะตามจุดเน้นการพัฒนาคุณภาพผู้เรียนด้านการใช้ภาษาต่างประเทศ(ภาษาอังกฤษ)“ทักษะการพูด”: กรุงเทพมหานคร.
สุนันทา แก้วพันธ์ช่วง. (2550). การพัฒนาความสามารถด้านการพูดภาษาอังกฤษของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาที 6 โดยใช้กิจกรรมทางภาษาเพื่อการสื่อสาร. โรงเรียนเซไลวิทยาคม สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาเลยเขต2.
สุภัทรา อักษรานุเคราะห์ (2532, 63-70) การสอนทักษะทางภาษาและวัฒนธรรม. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สุวิทย์-อรทัย มูลคำ. (2547). 19 วิธีจัดการเรียนรู้เพื่อพัฒนาความรู้ และทักษะเรื่องการจัดการเรียนรู้โดยกระบวนการกลุ่ม (Group Process). พิมพ์ครั้งที่ 5. กรุงเทพฯ: ห้างหุ้นส่วนจำกัด ภาพพิมพ์. 2547: 124-132.
อำนวยเดช ชัยศรี,ดร.และคณะ. (2539). กระบวนการกลุ่ม.กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์ศาสนา.
เอกรัฐ อิสรานานนท์. (2546). การเปรียบเทียบผลของเทคนิคระดมพลังสมองและผลการฝึกใช้เทคนิคแผนผังทางปัญญาที่มีต่อความคิดสร้างสรรค์ของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 โรงเรียนวัดหนองจอก (ภักดีนรเศรษฐ์) เขตหนองจอก จังหวัดกรุงเทพมหานคร. ปริญญานิพนธ์. กศ.ม.(จิตวิทยาการศึกษา). กรุงเทพฯ: บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.ถ่ายเอกสาร.
Bartz, W.H. (1979). Oral communication in a foreign language classroom: language in education- theory and practice, Verginia : The Center for Applied Linguistics.
Bartz, W.H. (1979). Testing oral communication. Theory and practice. Verginia : The Center for Applied Linguistics.
Bruner, J. (1998). Constructivism theory. [Online]. Available: http://www.cudenver.edu.
Byrne, D. (1987). Teaching oral English. (2nd ed.) London: Longman Group UK Ltd.
Clem Adelman. (1993). Kurt Lewin and the Origins of Action Research, Educational Action Research, 1:1, 7-24, DOI: 10.1080/0965079930010102
Cunningham Florez., (1999). Improving adult English language learners’ speaking skills. Eric Digest, June 1999. (ED425304). National Center for ESL Literacy Education. Retrieved September, 2003, from http://www.cal.org/ncle/digests/Speak.htm.
Edward De Bono. (1973: 165). Lateral Thinking: Creativity Step by Step. New York: Harper & Row, Publishers.
Finocchiaro, Mary; &Brumfit, Christopher. (1990). The Functional Approach: Theory in Practice. New York: Oxford University Press.
Freud. (1979). Beyond the best interests of child. Joseph Gildstein, Anna Freud, Albert J Solnit. New York: Free Press.
Harris, D.P (1974). Teaching English as a second language, Bombay: Mc Graw-Hill.
King, J. (2002). Preparing EFL learners for oral presentations. Journal of Humanistic Studies, 4, 401-418. Retrieved August 20, 2012.
Lewin, K. 1920. Die Sozialisierung des Taylorsystems. Praktischer Sozialismus,
Osborn, A.F. (1957). Applied Imagination. New York: Scribner.
Price, J.E. (1977). Study Skill with Special Reference to seminar strategies and one aspect of academic writing. In S. Holden (Ed.) English for specific purpose. London: MEP
Schultz, William C. (1966). FIRO : A three diminution theory of Interpersonal Behavior. New York : Rinihart.
Scott, R. (1981). Communication in the classroom. London: Longman
Searle, J.R. (1978). Speech Acts. London: Cambridge University Press.
Sigmund, Freud. (1957). An Outline of Psychoanalysis. New York: W. W. Norton and Company.
Valette, R.M. (1977). Modern Language Testing. New York: Harcourt Brace Jovanovich.
กัลยา วานิชย์บัญชา. (2553). สถิติสำหรับงานวิจัย. พิมพ์ครั้งที่ 5. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
กาญจนา ไชยพันธุ์, อภิเชษฐ จันทนา. (2559). ผลของการใช้กระบวนการกลุ่มเพื่อพัฒนาจิตสาธารณะของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาตอนต้น โรงเรียนบ้านโป่งขุนเพชรพัฒนา สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาชัยภูมิ เขต 3. วารสารศึกษาศาสตร์ ฉบับวิจัยบัณฑิตศึกษา มหาวิทยาลัยขอนแก่น (Journal of Education Graduate Studies Research, KKU.), [S.l.], v. 4, n. 3, p. 130-138, mar. 2016. ISSN 1905-9574.
คณะกรรมการการศึกษาแห่งชาติ สำนักงาน. (2540). มาตรฐานการศึกษาเพื่อการประเมินคุณภาพภายนอก: ระดับการศึกษาขั้นพื้นฐาน, ม.ป.ท.
จำเนียนน้อย สิงหะรักษ์. (2551). ผลจากการจัดการเรียนรู้ ด้วยกระบวนการกลุ่มที่มีผลต่อผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนวิชาพุทธศาสน์: กรณีศึกษา มหาวิทยาลัยราชภัฏกำแพงเพชร อำเภอเมือง จังหวัดกำแพงเพชร. มหาวิทยาลัยราชภัฏกำแพงเพชร.
ชนธิภา คุณยศยิ่ง, ธิดารัตน์ เหลืองไตรรัตน์, อัยลดา ศรีสมบัติ, จันทิมา จันตาบุตร, คณิน บุญเสริฐ และ สุ ชาติ กองกูล. (2554). การใช้กิจกรรมเพลงเพื่อส่งเสริมความสามารถในการฟัง-พูดภาษาอังกฤษและลดความวิตกกังวลในการสื่อสารของนักเรียน. รายงานการวิจัย. เชียงใหม่.
ชัยวัฒน์ สุทธิรัตน์ .(2555). 80 นวัตกรรมการจัดการเรียนรู้ที่เน้นผู้เรียนเป็นสำคัญ. พิมพ์ครั้งที่ 5 .กรุงเทพฯ : แดเน็กซ์ อินเตอร์คอร์ปอเรชั่น.
ชุติมา กองถัน. (2556). การพัฒนาทักษะการพูดภาษาอังกฤษเพื่อการทองเที่ยวโดยใชภาพชุดประกอบการบรรยายแนะนําแหล่งท่องเที่ยวและสถานการณจําลองในจังหวัดเพชรบูรณสําหรับนักศึกษามหาวิทยาลัยราชภัฏเพชรบูรณ์: มหาวิทยาลัยราชภัฏเพชรบูรณ์
ทิศนา แขมมณี .(2556). ศาสตร์การสอน : องค์ความรู้เพื่อการจัดกระบวนการเรียนรู้ที่มีประสิทธิภาพ.พิมพ์ครั้งที่ 7.กรุงเทพมหานคร : สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ทิศนา แขมมณี และคณะ. (2522). กลุ่มสัมพันธ์ ุ : ทฤษฎีและแนวปฏิบัติ เล่ม 1 . กรุงเทพฯ: บูรพาศิลป์ การพิมพ์
ทิศนา แขมมณี. (2545). กลุ่มสัมพันธ์เพื่อการทำงานและการจัดการเรียนการสอน. กรุงเทพฯ: นิชินแอดเวอร์ไทซิ่ง.
ธีราภรณ์ พลายเล็ก. (2554). ปัจจัยที่มีผลต่อการพูดภาษาอังกฤษของนักศึกษาชั้นปีที่ 2 สาขาวิชาภาษาอังกฤษ คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏในเขตกรุงเทพมหานคร. วารสารวิจัยและพัฒนา ปีที่ 3 2554. มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา.
นิษฐานันท ไทยเจริญศรี. (2553). ผลของการใช้เทคนิคระดมสมองตามแนวคิดของออสบอรน์ที่มีต่อความคิดสร้างสรรค์ ทางภาษาของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 โรงเรียนสันติราษฎร์วิทยาลัย เขตราชเทวี กรุงเทพมหานคร
ปริศนา มิยาตะ. (2546). การสอนที่ยึดรูปแบบวาทกรรมเพื่อส่งเสริมความสามารถทางการพูดนำเสนอ และความเชื่อมั่นในตนเอง ของนักเรียนระดับปริญญาตรี. วิทยานิพนธ์ ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการสอนภาษาอังกฤษ บัณฑิตวิทยาลัยเชียงใหม่.
ปวีณา งามประภาสม. (2012). การเพิ่มศักยภาพและผลสัมฤทธิ์ ทางการเรียนด้วยกระบวนการกลุ่ม. วารสารมหาวิทยาลัยราชภัฏลำปาง (Lampang Rajabhat University Journal), 1(1), 58-66.
พชร บัวเพียร (2536). กลยุทธ์การพูดอย่างมีประสิทธิภาพในทุกโอกาส. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์ Bj. Plate Processor.
พนม ลิ้มอารีย์ (2529). กลุ่มสัมพันธ์. พิมพ์ครั้งที่ 3. มหาสารคาม: ปรีดาออฟเซตการพิมพ์
พยนต์ธร สำเร็จกิจเจริญ. (2558). ผลการจัดการเรียนรู้โดยกระบวนการกลุ่มเพื่อเสริมทักษะการคิด กรณีศึกษาสำหรับนักศึกษาสาขาวิชาคอมพิวเตอร์ธุรกิจคณะวิทยาการจัดการ มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา, วารสารวิทยาการจัดการมหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทาปีที่ 2 ฉบับที่ 1 มกราคม-มิถุนายน 2558.
พิตะวัน ศรีเจริญ. (2552). ผลของการระดมสมองที่มีตอความสามารถในการแกปญหาทางคณิตศาสตรของนักเรียนชนประถมศึกษาปที่ 6 โรงเรียนวัดโพธิ์เรียง เขตบางกอกน้อย, กรุงเทพมหานคร, สารนิพนธ กศ.ม. (จิตวิทยาการศึกษา) กรุงเทพฯ: บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
พวงผกา โกมุติกานนท์. (2544). ผลของการระดมพลังสมองและเทคนิคการคิดแบบหมวกหกใบ ที่มีต่อความคิดสร้างสรรค์ของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 4 โรงเรียนชุมทางตลิ่งชัน เขตตลิ่งชัน กรุงเทพมหานคร.
พาสนา จุลรัตน์ (2548: 149). จิตวิทยาการศึกษา. กรุงเทพฯ: ภาควิชาการแนะแนวและจิตวิทยาการศึกษา มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
วราภรณ์ ประพงษ์. (2555). ผลการเรียนรู้แบบกระบวนการกลุ่มภายในชั้นเรียนร่วมกัน เพื่อให้เกิดผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนวิชากฎหมายพาณิชย์ ของนักเรียนระดับประกาศนียบัตรวิชาชีพปีที่ 3 วิทยาลัยอาชีวศึกษาพาณิชยการเชียงราย
วินิจ เกตุขำ และ คมเพชร ฉัตรศุภกุล. (2522). กระบวนการกลุ่ม. กรุงเทพฯ : โอเดียนสโตร์.
วิรัช ลภิรัตนกุล (2526). วาทนิเทศและวาทศิลป์. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์โอเดียนสโตร์
สมจิต ชิวปรีชา (2539). วาทวิทยา. กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สมปราชญ์ อัมมะพันธ์ (2529). หลักการพูด. คณะมนุษยศาสตร์ มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ วิทยาเขตปัตตานี.
สมศักดิ์ ภู่วิภาดาวรรธน์ (2544: 91-96 ; อ้างอิงจาก Alex Osborn. 1957). เทคนิคการส่งเสริมความคิดสร้างสรรค์. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์ไทยวัฒนาพานิช.
สุธีรพันธุ์ กรลักษณ์ และคณะ. (2528). การพัฒนาตนเองโดยใช้กระบวนการกลุ่ม. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์ศิวพร.
ศึกษาธิการ, กระทรวง. (2554). ประกาศกระทรวงศึกษาธิการ เรื่องนโยบายและแนวทางการดำเนินงาน
สำหรับ “พ.ศ. 2555 ปีแห่งการพูดภาษาอังกฤษ” English-Speaking Year 2012. [Online]. Available: http://www.kroobannok.com/47555 [2558, พฤษภาคม 20].
ศิระ สัตยไพศาล. (2556). ผลของการใช้เทคนิคการอภิปรายกลุ่มย่อยที่มีผลต่อการเรียนรู้ของผู้เรียนในรายวิชา IMG462 สัมมนาการจัดการอุตสาหกรรม สาขาวิชาการจัดการอุตสาหกรรม คณะบริหารธุรกิจ. มหาวิทยาลัยศรีปทุม.
ศุลีรัตน์ ภัทรานนท์. (2531). ระดับความสามารถด้านการพูดภาษาอังกฤษของนักเรียนระดับมัธยมปลาย. วิทยานิพนธ์ครุศาสตร์บัณฑิต จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย กรุงเทพฯ.
สำนักวิชาการและมาตรฐานการศึกษา สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐานกระทรวงศึกษาธิการ. (2555). เครื่องมือวัดและแบบประเมินความสามารถและทักษะตามจุดเน้นการพัฒนาคุณภาพผู้เรียนด้านการใช้ภาษาต่างประเทศ(ภาษาอังกฤษ)“ทักษะการพูด”: กรุงเทพมหานคร.
สุนันทา แก้วพันธ์ช่วง. (2550). การพัฒนาความสามารถด้านการพูดภาษาอังกฤษของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาที 6 โดยใช้กิจกรรมทางภาษาเพื่อการสื่อสาร. โรงเรียนเซไลวิทยาคม สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาเลยเขต2.
สุภัทรา อักษรานุเคราะห์ (2532, 63-70) การสอนทักษะทางภาษาและวัฒนธรรม. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สุวิทย์-อรทัย มูลคำ. (2547). 19 วิธีจัดการเรียนรู้เพื่อพัฒนาความรู้ และทักษะเรื่องการจัดการเรียนรู้โดยกระบวนการกลุ่ม (Group Process). พิมพ์ครั้งที่ 5. กรุงเทพฯ: ห้างหุ้นส่วนจำกัด ภาพพิมพ์. 2547: 124-132.
อำนวยเดช ชัยศรี,ดร.และคณะ. (2539). กระบวนการกลุ่ม.กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์ศาสนา.
เอกรัฐ อิสรานานนท์. (2546). การเปรียบเทียบผลของเทคนิคระดมพลังสมองและผลการฝึกใช้เทคนิคแผนผังทางปัญญาที่มีต่อความคิดสร้างสรรค์ของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 โรงเรียนวัดหนองจอก (ภักดีนรเศรษฐ์) เขตหนองจอก จังหวัดกรุงเทพมหานคร. ปริญญานิพนธ์. กศ.ม.(จิตวิทยาการศึกษา). กรุงเทพฯ: บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.ถ่ายเอกสาร.
Bartz, W.H. (1979). Oral communication in a foreign language classroom: language in education- theory and practice, Verginia : The Center for Applied Linguistics.
Bartz, W.H. (1979). Testing oral communication. Theory and practice. Verginia : The Center for Applied Linguistics.
Bruner, J. (1998). Constructivism theory. [Online]. Available: http://www.cudenver.edu.
Byrne, D. (1987). Teaching oral English. (2nd ed.) London: Longman Group UK Ltd.
Clem Adelman. (1993). Kurt Lewin and the Origins of Action Research, Educational Action Research, 1:1, 7-24, DOI: 10.1080/0965079930010102
Cunningham Florez., (1999). Improving adult English language learners’ speaking skills. Eric Digest, June 1999. (ED425304). National Center for ESL Literacy Education. Retrieved September, 2003, from http://www.cal.org/ncle/digests/Speak.htm.
Edward De Bono. (1973: 165). Lateral Thinking: Creativity Step by Step. New York: Harper & Row, Publishers.
Finocchiaro, Mary; &Brumfit, Christopher. (1990). The Functional Approach: Theory in Practice. New York: Oxford University Press.
Freud. (1979). Beyond the best interests of child. Joseph Gildstein, Anna Freud, Albert J Solnit. New York: Free Press.
Harris, D.P (1974). Teaching English as a second language, Bombay: Mc Graw-Hill.
King, J. (2002). Preparing EFL learners for oral presentations. Journal of Humanistic Studies, 4, 401-418. Retrieved August 20, 2012.
Lewin, K. 1920. Die Sozialisierung des Taylorsystems. Praktischer Sozialismus,
Osborn, A.F. (1957). Applied Imagination. New York: Scribner.
Price, J.E. (1977). Study Skill with Special Reference to seminar strategies and one aspect of academic writing. In S. Holden (Ed.) English for specific purpose. London: MEP
Schultz, William C. (1966). FIRO : A three diminution theory of Interpersonal Behavior. New York : Rinihart.
Scott, R. (1981). Communication in the classroom. London: Longman
Searle, J.R. (1978). Speech Acts. London: Cambridge University Press.
Sigmund, Freud. (1957). An Outline of Psychoanalysis. New York: W. W. Norton and Company.
Valette, R.M. (1977). Modern Language Testing. New York: Harcourt Brace Jovanovich.
Downloads
Published
2020-02-22
Issue
Section
บทความวิจัย
License
Copyright (c) 2019 Journal of Faculty of Education Pibulsongkram Rajabhat University
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
ลิขสิทธิ์เป็นของคณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏพิบูลสงคราม
