PROMOTING STUDENTS TO DEVELOP MEDIA AND INFORMATION LITERACY TO COPE WITH DIGITAL GLOBAL RISK
Keywords:
Media and information literacy, Digital global risk, 21st Century skillsAbstract
Currently, the world is undergoing rapid changes across various domains, making it essential to prepare learners to navigate and adapt to these transformations. A global risk perception survey revealed that technology-related risks, especially the spread of misinformation and disinformation, are factors that cannot be overlooked in the digital world. To address this, learners should develop media and information literacy to use digital tools efficiently and safely, present themselves appropriately in the digital world, and use digital technology securely. They should be encouraged to think critically, take responsibility for using digital technology, and adapt appropriately to the digital world.
References
กรรทิมา อ่วมเลิศ, สุมาลี เชื้อชัย, และ ตติชัย สุธาสิโนบล. (2566). ผลของการจัดกิจกรรมการเรียนรู้โดยใช้ปัญหาเป็นฐานทีมีต่อทักษะการรู้เท่าทันสื่อของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 กลุ่มโรงเรียนเอกชนจังหวัดนนทบุรี สังกัดคณะกรรมการการศึกษาเอกชน. วารสารวิจัยทางการศึกษา คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ, 18(2), 1-12.
กัญยาภรณ์ กิ่งไทร, กมลทิพย์ ศรีหาเศษ, และ สุวิมล ติรกานันท์. (2564). การศึกษาทักษะการอยู่รอดทางดิจิทัลของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 6. วารสารสหวิทยาการมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์, 4(2), 678-693.
กุลชาติ พันธุวรกุล, และ เมษา นวลศรี. (2562). เด็กปฐมวัยกับการเป็นพลเมืองดิจิทัล: โอกาสหรือความเสี่ยง. วารสารครุศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, 47(2), 1-23.
ตะวันฉาย ลือกำลัง. (2567). ปัจจัยที่ส่งผลต่อการบริหารความเสี่ยงในยุคดิจิทัลของสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาประจวบคีรีขันธ์ เขต 2. วารสารนวัตกรรมการบริหารการศึกษา, 3(3), 1-11.
ทิศนา แขมมณี. (2554). ศาสตร์การสอน: องค์ความรู้เพื่อการจัดกระบวนการเรียนรู้ที่มีประสิทธิภาพ. จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย. (พิมพ์ครั้งที่ 14). กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
วัชรวิทย์ พันธุ์เสือ, และ พรชัย ผาดไธสง. (2567). การพัฒนาความสามารถในการรู้เท่าทันสื่อเทคโนโลยีโดยการจัดการเรียนรู้แบบปัญหาเป็นฐานร่วมกับแนวคิดหมวก 6 ใบ ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1. วารสารการบริหารการศึกษา มมร, วิทยาเขตร้อยเอ็ด, 4(1), 171-183.
วิชัย วงษ์ใหญ่, และ มารุต พัฒผล. (2562). การจัดการเรียนรู้ที่เสริมสร้างจิตนวัตกรรม. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
ศันสนีย์ เลี้ยงพานิชย์. (2561). รูปแบบการเรียนแบบดิจิทัลโดยใช้ปัญหาเป็นฐานในยุคไทยแลนด์ 4.0. วารสารปัญญาภิวัฒน์, 10(ฉบับพิเศษ), 208-224.
สรานนท์ อินทนนท์. (2563). ความฉลาดทางดิจิทัล. กรุงเทพฯ: วอล์คออนคลาวด์.
Agenda, I. (2016). New vision for education: Fostering social and emotional learning through technology. World Economic Forum, March (Vol. 36).
Bell, S. (2010). Project-based learning for the 21st century: Skills for the future. The Clearing House, 83(2), 39-43.
Christ, W. G., & De Abreu, B. S. (Eds.). (2020). Media literacy in a disruptive media environment. New York: Routledge.
Ferrari, A., & Punie, Y. (2013). DIGCOMP: A framework for developing and understanding digital competence in Europe. European Commission: Joint Research Centre Institute for Prospective Technological Studies.
Fraillon, J., Ainley, J., Schulz, W., Friedman, T., & Gebhardt, E. (2014). Preparing for life in a digital age: The IEA International Computer and Information Literacy Study international report. Springer Nature.
Goleman, D. (2005). Emotional intelligence: Why it can matter more than IQ. Bantam.
González-Sanmamed, M., Sangrà, A., & Muñoz-Carril, P. C. (2017). We can, we know how. But do we want to? Teaching attitudes towards ICT based on the level of technology integration in schools. Technology, Pedagogy and Education, 26(5), 633-647.
Hattie, J. (2008). Visible learning: A synthesis of over 800 meta-analyses relating to achievement. Routledge.
Hmelo-Silver, C. E. (2004). Problem-based learning: What and how do students learn?. Educational Psychology Review, 16, 235-266.
Jolls, T., & Johnsen, M. (2017). Media literacy: A foundational skill for democracy in the 21st century. Hastings LJ, 69, 1379.
Thinking, C. (2015). Critical thinking and problem-solving for the 21st century learner. NYSUT’s Journal of Best Practices in Education, 8.
Thoman, E., & Jolls, T. (2004). Media literacy—A national priority for a changing world. American Behavioral Scientist, 48(1), 18-29.
Kali, Y., McKenney, S., & Sagy, O. (2015). Teachers as designers of technology enhanced learning. Instructional Science, 43, 173-179.
Kolb, D. A. (2014). Experiential learning: Experience as the source of learning and development. FT press.
Mark, Grace, & Saadia. (2025). The Global Risks Report 2025 (20th Edition), Insight Report. World Economic Forum. https://www.weforum.org/publications/global-risks-report-2025/.
Potter, W. J. (2018). Media literacy. Sage Publications.
Robinson, K., & Lee, J. R. (2011). Out of our minds. New York: Tantor Media.
Siddiq, F., Scherer, R., & Tondeur, J. (2016). Teachers' emphasis on developing students' digital information and communication skills (TEDDICS): A new construct in 21st century education. Computers & Education, 92, 1-14.
White, J. P. (2015). Digital literacy skills for FE teachers. 1-160. DOI: https://doi.org/10.4135/9781473909571.n10
UNESCO. (2011). Media and information literacy curriculum for teachers. Paris: UNESCO.
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
License
Copyright (c) 2025 Journal of Education Burapha University
This work is licensed under a Creative Commons Attribution 4.0 International License.
บทความทุกบทความเป็นลิขสิทธิ์ของวารสารศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยบูรพา
