กลับมายืนบนพื้นดิน: งานวิจัยเรื่องเล่าว่าด้วยชีวิตในช่วงเวลาเปลี่ยนผ่านของผมด้วยการฝึกปฏิบัติตามแนวทางจิตตปัญญาศึกษา
คำสำคัญ:
การวิจัยเรื่องเล่า, ช่วงเวลาเปลี่ยนผ่านของชีวิต, การฝึกปฏิบัติตามแนวทางจิตตปัญญาศึกษาบทคัดย่อ
งานวิจัยชิ้นนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาและทำความเข้าใจชีวิตในช่วงเวลาเปลี่ยนผ่านของผู้วิจัย โดยใช้ระเบียบวิธีวิจัยแบบเรื่องเล่า (Narrative Inquiry) ในการสืบค้น ทบทวน และใคร่ครวญประสบการณ์ในช่วงเวลาเปลี่ยนผ่านของชีวิต ร่วมกับการฝึกปฏิบัติตามแนวทางจิตตปัญญาศึกษา ซึ่งประกอบด้วย อานาปานสติ การฟังอย่างลึกซึ้ง การทำงานศิลปะมันดาลา และการเขียนสะท้อนสภาวะภายใน โดยผู้วิจัยแบ่งการทบทวนประสบการณ์ในช่วงเวลาเปลี่ยนผ่านออกเป็น 3 ช่วง ดังนี้ 1) ความฝันของพื้นดิน เป็นช่วงที่ผู้วิจัยแบกรับความคาดหวังจากครอบครัวและตัวเองที่ต้องการพัฒนาชีวิตความเป็นอยู่ให้ดีขึ้น ต้องการมีอาชีพที่มั่นคงและมีรายได้ดี 2) ทะยานสู่ท้องฟ้า เป็นช่วงเปลี่ยนผ่านสู่อาชีพพนักงานต้อนรับบนเครื่องบิน ที่สร้างความภาคภูมิใจให้ผู้วิจัยและครอบครัว พร้อมกับความคาดหวังที่เพิ่มมากขึ้น เมื่อสิ่งที่ได้รับไม่เป็นไปตามความคาดหวังจึงสร้างความทุกข์ให้ผู้วิจัย ผู้วิจัยพยายามหาหนทางออกจากทุกข์จนทำให้ได้เข้ามาศึกษาที่ศูนย์จิตตปัญญาศึกษา มหาวิทยาลัยมหิดล 3) จากท้องฟ้าสู่พื้นดิน เป็นช่วงเปลี่ยนผ่านจากอาชีพพนักงานต้อนรับบนเครื่องบินมาสู่การเป็นเจ้าหน้าที่ในหน่วยงานแห่งหนึ่ง นับเป็นช่วงเวลาที่ผู้วิจัยประสบกับความยากลำบากและการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่ในชีวิต แต่ก็เป็นช่วงเวลาที่ทำให้ผู้วิจัยได้ฝึกฝนตนเองผ่านการปฏิบัติตามแนวทางจิตตปัญญาศึกษาอย่างเข้มข้น
ความเปลี่ยนแปลงในช่วงเวลาเปลี่ยนผ่านประกอบด้วย ช่วงที่ 1 หนีจากพื้นดินเดิม ช่วงที่ 2 การฝึกฝนท่ามกลางการเปลี่ยนผ่าน และช่วงที่ 3 กลับมายืนบนพื้นดิน ผลการวิจัยพบว่า ช่วงเวลาเปลี่ยนผ่านแต่ละช่วงส่งผลกระทบทั้งทางกายภาพและสภาวะจิตใจของผู้วิจัย การฝึกปฏิบัติตามแนวทางจิตตปัญญาศึกษาทำให้ผู้วิจัยสังเกตและกลับมาพิจารณาความทุกข์ที่เกิดขึ้นตามความเป็นจริง เกิดสติรู้เท่าทันความคิด ความรู้สึกของตนเอง เข้าใจและยอมรับตนเอง เกิดความเมตตากรุณาต่อตัวเองและผู้อื่น ส่งผลให้การตอบสนองต่อช่วงเวลาเปลี่ยนผ่านของผู้วิจัยเปลี่ยนไป ผู้วิจัยสามารถเผชิญการเปลี่ยนผ่านด้วยความเข้าใจ และมั่นคงมากขึ้น
เอกสารอ้างอิง
ติช นัท ฮันห์. (2537). ศานติในเรือนใจ: เรียนรู้ศิลปะการดำเนินชีวิตอย่างมีสติและผาสุก (ธีรเดช อุทัยวิทยารัตน์, ผู้แปล). กรุงเทพฯ: มูลนิธิโกมลคีมทอง.
ติช นัท ฮันห์. (2549). ปาฏิหาริย์แห่งการตื่นอยู่เสมอ (พระประชาปสนฺนธมฺโม, ผู้แปล) (พิมพ์ครั้งที่ 17). กรุงเทพฯ: มูลนิธิโกมลคีมทอง.
เทียมจันทร์ พานิชย์ผลินไชย. (2559). การเรียนรู้เพื่อการเปลี่ยนแปลง: การจัดการเรียนรู้ด้านการผลิตครู. สักทอง: วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ (สทมส.), 22(2), 1-11.
ปรางฉาย คชศิลา. (2561). “อิสรภาพ” บนเส้นทางความเป็นครูของฉัน [วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยมหิดล].
วิจักขณ์ พานิช. (2550). การเรียนรู้ด้วยใจอย่างใคร่ครวญ: การศึกษาดั่งเส้นทางแสวงหาทางจิตวิญญาณ. กรุงเทพฯ: สวนเงินมีมา.
ศศิลักษณ์ ขยันกิจ. (2559). การใช้มานดาลาเพื่อเสริมสร้างการตระหนักรู้ในตนเองของนิสิตปีที่ 4 สาขาวิชาการศึกษาปฐมวัย. วารสารครุศาสตร์, 44(4), 176-187.
ศักดิ์ชัย อนันต์ตรีชัย, หิมพรรณ รักแต่งาม, จิรัฐกาล พงศ์ภคเธียร, และ เพริศพรรณ แดนศิลป์. (2555). งานวิจัยแบบฉัน (งานวิจัยมุมมองที่หนึ่ง). นครปฐม: มหาวิทยาลัยมหิดล.
Abrahao, M. H. M. B. (2012). Autobiographical research: Memory, time and narratives in the first person. European Journal for Research on the Education and Learning of Adults, 3(1), 29–41.
Anastasia, B., & Steven, J. R. (2015). Reducing Negative Mood Through Mandala Creation: A Randomized Controlled Trial. Art Therapy: Journal of the American Art Therapy Association, 32(1), 34–39.
Armstrong, J. (2010). Encyclopedia of research design. (1st ed.) Chapter: Naturalistic inquiry. United States: SAGE.
Barbezat, D. P., & Bush, M. (2014). Contemplative Practices in Higher Education: Powerful Methods to Transform Teaching and Learning. (2nd ed.). CA: Jossey-Bass.
Hanh, T. N. (2008). The miracle of mindfulness: The classic guide to meditation by the world’s most revered master. London UK: Ebury Publishing.
Jung, C. G. (1973). Mandala Symbolism. New Jersey USA: Princeton University Press.
Lumma, A.-L., & Weger, U. (2023). Looking from within: Comparing first-person approaches to studying experience. Current Psychology, 42, 10437 – 10453.
Meleis, A. I., Sawyer, L. M., Im, E. O., Messias, D. K. H., & Schumacher, K. (2010). Experiencing Transitions: An Emerging Middle-Range Theory. In A. I. Meleis (Ed.), Transitions Theory: Middle-Range and Situation-Specific Theories in Nursing Research and Practice. New York: Springer.
Mezirow, J. (1990). A Transformation Theory of Adult Learning. In 31st Annual Adult Education Research Conference. Georgia: The University of Georgia.
Mezirow, J. (2003). Transformative Learning as Discourse. Journal of Transformative Education, 1(1), 58–63.
Neff, K. (2003). Self-compassion: An alternative conceptualization of healthy attitude toward oneself. Self and identity, 2(2), 85-101.
Paproski, D. L. (2000). The Role of Spirituality in The Transition Through Midlife: A Narrative Study (Doctoral dissertation). Vancouver: The University of British Columbia.
Sarah, M. N., Tamkeen, S., Javeria, A., & Kehkashan, A. (2017). Mandala-Coloring as a Therapeutic Intervention for Anxiety Reduction in University Students. Pak Armed Forces Med Journal, 67(6), 904–907.
Scharmer C. O. (2016). Theory U: Leading form the future as it emerges. (2nd ed.). San Francisco United States: Barrett-Koehler Publishers.
Sparkes, A. C. (2024). Autoethnography as an ethically contested terrain: some thinking points for consideration. Qualitative Research in Psychology, 21(1), 107–139.
Stahl, N. A., & King, J. R. (2020). Expanding Approaches for Research: Understanding and Using Trustworthiness in Qualitative Research. Journal of Developmental Education, 44(1), 26-28.
Wenny, R., Monty, P. S., & Roswiyani, R. (2023). The Effect of Art Therapy Mandala to Reduce Symptoms of Depression in Adolescents with Insomnia. International Journal of Application on Social Science and Humanity, 1(1), 334–339.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
ลิขสิทธิ์ (c) 2025 วารสารศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยบูรพา

อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution 4.0 International License.
บทความทุกบทความเป็นลิขสิทธิ์ของวารสารศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยบูรพา