การบูรณาการภาษาอังกฤษท้องถิ่นในการสอนภาษาอังกฤษสำหรับมัคคุเทศก์ในบริบทไทย
คำสำคัญ:
นานาภาษาอังกฤษโลก, ภาษาอังกฤษโลก, ภาษาอังกฤษในฐานะเป็นภาษากาลาง, ภาษาอังกฤษท้องถิ่น, วิธีการสอนภาษาอังกฤษ, ภาษาอังกฤษสำหรับมัคคุเทศก์บทคัดย่อ
บทความนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อแบ่งปันประสบการณ์การสอนของผู้เขียนและเป็นการแนะนำการบูรณาการนานาภาษาอังกฤษท้องถิ่นในการสอนภาษาอังกฤษสำหรับมัคคุเทศก์เพื่อการท่องเที่ยวในบริบทไทย อ้างอิงถึงสังคมกลุ่มหนึ่งของผู้เขียน พวกเขาเป็นมัคคุเทศก์และพวกเขาใช้ภาษาอังกฤษในการอธิบายสถานที่ต่างๆ ในบริบทไทย มัคคุเทศก์เหล่านี้ให้บริการแบบนำเที่ยวในประเทศไทยแก่นักท่องเที่ยว พวกเขากล่าวถึงปัญหาในการให้บริการแก่ชาวต่างชาติ มัคคุเทศก์ไม่สามารถอธิบายเกี่ยวบริบทไทยเป็นภาษาอังกฤษได้อย่างเข้าถึง พวกเขาจึงได้เชิญผู้เขียนไปสังเกตการณ์การปฏิบัติหน้าที่ของพวกเขา โดยการสังเกตการณ์การปฏิบัติหน้าที่ของมัคคุเทศก์พวกเขาต้องใช้ภาษาอังกฤษเพื่อการอธิบายถึงวัฒนธรรมไทย, ประวัติศาสตร์, วัด, พระราชวัง, เมืองเก่าและปราสาทต่างๆในประเทศไทยแต่พวกเขาไม่สามารถอธิบายบริบทไทยเป็นภาษาอังกฤษได้อย่างเข้าถึงจริง โดยเฉพาะอย่างยิ่งการใช้ภาษาอังกฤษของพวกเขายังไม่เป็นที่เข้าใจแก่ชาวต่างชาติ นอกจากนั้นมัคคุเทศก์ต้องใช้ภาษาอังกฤษกับทั้งเจ้าของภาษาและผู้ที่ไม่ได้เป็นเจ้าของภาษา อีกทั้งเมื่อนักท่องเที่ยวถามคำถามเกี่ยวกับวัฒนธรรมไทยและ/หรือสถาปัตยกรรมไทยมัคคุเทศก์เกิดการประหม่าในบางครั้งต่อการตอบคำถามและพวกเขาก็อาจมีปัญหาในการฟังสำเนียงที่หลากหลาย ดังนั้นปัญหาเหล่านี้เกิดขึ้นจากการไม่รู้ในเรื่องบริบทไทยที่มากพอและไม่สะดวกต่อการอธิบายเป็นภาษาอังกฤษ นอกจากนี้มัคคุเทศก์ยังคิดว่าการใช้ภาษาอังกฤษควรใช้แบบบรรทัดฐานของเจ้าของภาษาเท่านั้นดังนั้นพวกเขาจึงไม่รู้ว่าภาษาอังกฤษท้องถิ่นนั้นสามารถใช้ได้ในภาษาอังกฤษเพื่อการท่องเที่ยว หลังจากที่ผู้เขียนได้สังเกตการณ์การปฏิบัติหน้าของมัคคุเทศก์ผู้เขียนก็ได้สอนพวกเขาให้เข้าใจในเรื่องนานาภาษาอังกฤษโลกและบูรณาการภาษาอังกฤษท้องถิ่นโดยการใช้ภาษาอังกฤษเฉพาะด้าน การเรียนรู้ตามงานที่ได้มอบหมายในห้องเรียนภาษาและการบูรณาการบริบทกับการเรียนรู้ภาษา บทความนี้จึงเป็นประโยชน์แก่อาจารย์ผู้สอนภาษาอังกฤษและผู้ที่สอนภาษาอังกฤษสำหรับมัคคุเทศก์ นอกจากนั้นการแนะนำจากบทความนี้ทำให้อาจารย์ผู้สอนภาษาอังกฤษว่รู้วิธีการการสอนภาษาอังกฤษสำหรับมัคคุเทศก์ในบริบทไทยเพื่อเตรียมผู้เรียนก่อนที่พวกเขาไปใช้ภาษาอังกฤษในสถานการณ์จริง
References
Anthony, L. (1997). Defining English for Specific Purposes and the Role of the ESP Practitioners. Department of Information and Computer Engineering, Faculty of Engineering, Okayama University of Science. Okayama, Japan: Okayama University of Science.
Barber, C. (1999). The English Language: a historical introduction. Cambridge: Cambridge
University Press.
Brown, H. D. (1994). Principles of language learning and teaching. New York: Addison Wesley
Longman.
Bruton, A. (2013). CLIL Some of the Reason Why and Why Not. ScienceDirect. Volume 41, Issue 3. September 2013. 587-588.
Bush, J. (2004). A rationale for task-based learning. Faculty of management information
sciences. Japan: Job University. Shimmachi Gumma.
Coyle. D. (2008). CLIL- a pedagogical approach. In N. Van Deusen-Scholl & N. Hornberger.
Encyclopedia of Language and Education. (2nd ed). Nd: Springer.
Coyle, D., Hood, P. & Marsh, D. (2010). CLIL Content and Language Integrated Learning.
Cambridge. Cambridge University Press.
Crystal, D. (1998). English as a Global Language. Cambridge. Cambridge University Press.
Firth, A. (1996). The discursive accomplishment of normality on “lingua franca” English and conversation analysis. Journal of Pragmatics, 26(2), 237-259.
Floris, F. D. (2014). Learning Subject Matter through English as the Medium of Instruction:
Students’ and Teachers’ Perspectives. Asian Englishes. Volume 16, Issue 1 (2014),
February, 5th 2014.
Gatehouse, K. (2001). Key Issues in English for Specific Purposes (ESP) Curriculum Development.
The Internet TESL Journal, 7(10). 1-10.
Gohil, P. P. (2013). English as a Global language. International Journal for Research in
Education, 2(2).
Hymes, D. (1972). On Communicative Competence. Harmondsworth: Penguin Books.
Inkaew, C., & Thumawongsa, N. (2018). A study of English oral communication strategies used among Thai EFL students of different English proficiency levels: A case study of first year English major students, Srinakharinwirot University. International Journal of Social Sciences, 4(2), 1528-1529.
Jenkins, J. (2009). English as a Lingua Franca: Interpretation and attitudes. World Englishes,
(2), 200.
Javid, Z. C. (2013). English for Specific Purposes: Its Definition, Characteristics, Scope and
Purpose. European Journal of Scientific Research, 112 (1). 138-151.
Kalara, R., & Thanavisuth, C. (2018). Do you like my English? Thai students’ attitudes towards five different Asian accents. Arab World English Journal. 9(4), 283.
Kirkpatrick, A. (2010). English as an Asian lingua franca and the multilingual model of ELT.
Cambridge. Cambridge University Press.
Kuo, I. C. (2006). Addressing the issue of teaching English as a lingua franca. ELT Journal,
(3), 213.
Mahrooqi, R. A. (2012). English communication skills: How are they taught at schools and University in Oman? English Language teaching, 5(4), 124-130.
Moulin, C. L. and Campos, C. R. P. (2017). English as an International Language: A critical
approach. IOSR Journal of Research & Method in Education (IOSR-JRME), 7(2), 32.
Prachanant, N. (2012). Needs Analysis on English Language Use in Tourism Industry.
Nowak, S. (2011). The Need for Content and Language Integrated Learning (CLIL) Development:
The Impact of Language Frameworks on Assessment, Learning and Teaching Policies, Procedures and Challenges. January 22nd 2014. ALTE 7-9 July 2011, Krakow, Poland.
Sicverse ScienceDirect. Retrieved November 17, 2020. 117-125.
Prabjandee, D. (2020). Teacher professional development to implement Global Englishes language teaching. Asian Englishes, 2.
Ramirez, C. G. (2015). English for Specific Purposes: Brief History and Definitions. Revista de
Lenguas Modernas (RLM), 23(2015), 379-386.
Rata, G., Petroman, I. & Petroman, C. (2012). The English of Tourism. Cambridge. Cambridge
Scholars Publishing.
Rose, H., and Galloway, N. (2019). Global Englishes for language teaching. Cambridge:
Cambridge University Press.
Saraceni, M. (2002). English as a World Language: Institute of English Language Education.
Bangkok. Assumption University.
Seidlhofer, B. (2005). English as a lingua franca. ELT journal Volume 59/4 October 2005, Oxford. Oxford University Press. 339.
Seidlhofer, B. (2015). Understanding English as a Lingua Franca. Oxford: Oxford University Press.
Shrestha, K. (2016). Role of (Local) Culture in English Language Teaching. Journal of NELTA. Vol 21 No. 1-2. 54.
Tavil, Z. M. (2010). Integrating listening and speaking skills to facilitate English language learners’ communicative competence. Procedia - Social and Behavioral Sciences, 9, 765-770.
Taylor, E.B. (1871). Islam and Culture. London: Cape.
Downloads
เผยแพร่แล้ว
ฉบับ
บท
License
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความทุกบทความเป็นลิขสิทธิ์ของวารสารศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยบูรพา
