The Results of Using Total Physical Response Method Which Affected Listening and Speaking English Skills and Assertiveness of Prathom Suksa 2 Students in Kamon-Riem Sukoson (Banphatai) School

Main Article Content

ภัทรวดี ปันติ
ชาตรี มณีโกศล
ศิริพร ขีปนวัฒนา

Abstract

 


The purposes of this study were 1) to study the effects of develop listening and speaking English performances and 2) to study the assertive behavior through using Total Physical Response. The population comprised 16 students from Pratomsuksa 2 in from Kamon-Riem Sukoson (Banphatai) School, Chiang Mai. The instruments used in this research were 1) the lesson plans which were organized according to the Total Physical Response method which included 10 units and 28 lesson plans. 2) Listening and speaking English performance test. 3) The evaluation form of Listening and Speaking English performances. 4) The observational form of assertive behavior. Overall, the results indicated that students were good at listening and speaking. They were assertiveness behavior was at the good level.

Article Details

How to Cite
ปันติ ภ., มณีโกศล ช., & ขีปนวัฒนา ศ. (2015). The Results of Using Total Physical Response Method Which Affected Listening and Speaking English Skills and Assertiveness of Prathom Suksa 2 Students in Kamon-Riem Sukoson (Banphatai) School. Journal of Graduate Research, 6(2), 39–46. Retrieved from https://so02.tci-thaijo.org/index.php/banditvijai/article/view/96543
Section
Research Article

References

จันทร์จุรี บุญสมศรี. (2552). การเปรียบเทียบความสามารถในการฟัง-การพูดภาษาอังกฤษของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2 โดยวิธีการสอนแบบ T.P.R. (Total Physical Response) ประกอบสื่อในชีวิตประจำวันกับการสอนภาษาเพื่อการสื่อสาร. (วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต, สาขาวิชาหลักสูตรและการสอน บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยราชภัฏศรีสะเกษ).

จุฑามาศ สุธรรมรักษ์. (2541). การศึกษาการพัฒนาความสามารถในการฟัง และการพูดภาษาอังกฤษของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 โดยการใช้กิจกรรมตามแนวการสอนแบบโต้ตอบด้วยสรีระ. (สารนิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต, สาขาวิชาการสอนภาษาอังกฤษในฐานะภาษาต่างประเทศ บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒมัณฑนา).

พันธุ์ดี. (2543). การพัฒนาความสามารถในการฟังและการพูดภาษาอังกฤษของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 1 ที่ได้รับการสอนโดยวิธีสอนแบบการตอบสนองด้วยท่าทาง. (สารนิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต, สาขาวิชาการสอนภาษาอังกฤษในฐานะภาษาต่างประเทศ บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ).

เมธชวิน อินธิไชย. (2547). การใช้วิธีการสอนแบบตอบสนองด้วยท่าทางเพื่อเตรียมความพร้อมการฟังและการพูดภาษาอังกฤษก่อนเริ่มเรียนของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 1 โรงเรียนนานาชาติเมธา. (สารนิพนธ์ มหาวิทยาลัยศรีนครินทร์วิโรฒ).

ศิรวรรณ มาลัย. (2549). การเปรียบเทียบความสามารถในการฟัง-การพูดและความเชื่อมั่นในตนเอง ต่อการใช้ภาษาอังกฤษของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2 โดยวิธีการสอนแบบ T.P.R. (Total Physical Response) ประกอบสื่อในชีวิตประจำวันกับการสอนตามคู่มือครู. (สาขาการมัธยมศึกษา) กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.

ศิริภรณ์ ศรีนาค. (2551). การเปรียบเทียบผลสัมฤทธิ์และเจตคติต่อการเรียนภาษาอังกฤษของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 3 โดยวิธีสอนแบบตอบสนองด้วยท่าทาง (TPR) กับวิธีสอนตามแนวการสอนภาษาอังกฤษเพื่อการสื่อสาร. (วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต, สาขาวิชาหลักสูตรและการสอน บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยราชภัฏเทพสตรี).

สุมิตรา อังวัฒนกุล. (2539). แนวคิดและเทคนิควิธีการสอนภาษาอังกฤษระดับมัธยมศึกษา. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

สมโภชน์ เอี่ยมสุภาษิต. (2541). ทฤษฎีและเทคนิคการปรับพฤติกรรม. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาเชียงใหม่ เขต 3. (2556). บทความการประชุมผู้บริหารสถานศึกษา.

อรุณี วิริยะจิตรา และคณะ. (2554). เหลียวหลังแลหน้าการสอนภาษาอังกฤษ. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์หน้าต่างสู่โลกกว้าง.