การพัฒนาหลักสูตรฐานสมรรถนะรายวิชาวิทยาการคอมพิวเตอร์พื้นฐาน โดยใช้แนวคิดการเรียนรู้แบบผสมผสานและทฤษฎีการเรียนรู้แบบร่วมมือสำหรับนักศึกษาระดับปริญญาตรี
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) พัฒนาหลักสูตรฐานสมรรถนะรายวิชาวิทยาการคอมพิวเตอร์พื้นฐาน โดยใช้แนวคิดการเรียนรู้แบบผสมผสานและทฤษฎีการเรียนรู้แบบร่วมมือ ให้มีประสิทธิภาพตามเกณฑ์ 80/80 2) ศึกษาผลการใช้หลักสูตรฐานสมรรถนะรายวิชาวิทยาการคอมพิวเตอร์พื้นฐานที่พัฒนาขึ้น ดังนี้ 2.1) เปรียบเทียบความรู้เกี่ยวกับวิทยาการคอมพิวเตอร์พื้นฐานของนักศึกษา ระหว่างก่อนเรียนและหลังเรียนตามหลักสูตรที่ผู้วิจัยพัฒนาขึ้น และเทียบกับเกณฑ์ร้อยละ 80 ของคะแนนเต็ม 2.2) เปรียบเทียบทักษะการปฏิบัติงานด้านวิทยาการคอมพิวเตอร์พื้นฐานของนักศึกษา หลังเรียนตามหลักสูตรที่ผู้วิจัยพัฒนาขึ้น กับเกณฑ์ร้อยละ 80 ของคะแนนเต็ม 2.3) เปรียบเทียบคุณลักษณะที่พึงประสงค์ของนักศึกษา ระหว่างก่อนเรียนและหลังเรียนตามหลักสูตรที่ผู้วิจัยพัฒนาขึ้น และ 3) ศึกษาความคิดเห็นของนักศึกษาหลังเรียน กลุ่มตัวอย่าง คือ นักศึกษาหลักสูตรวิทยาการคอมพิวเตอร์ ชั้นปีที่ 1 คณะวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี มหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร ที่ลงทะเบียนเรียนรายวิชาวิทยาการคอมพิวเตอร์พื้นฐาน ในภาคเรียนที่ 1 ปีการศึกษา 2567 จำนวน 30 คน ได้มาโดยวิธีการเลือกแบบเจาะจง เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ 1) หลักสูตรฐานสมรรถนะและแผนการจัดการเรียนรู้ 2) คู่มือการใช้หลักสูตรฐานสมรรถนะ 3) แบบทดสอบความรู้ 4) แบบประเมินทักษะ 5) แบบวัดคุณลักษณะ และ 6) แบบสอบถามความคิดเห็นของนักศึกษาต่อการเรียนตามหลักสูตร สถิติที่ใช้วิเคราะห์ ได้แก่ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน ร้อยละ การทดสอบค่าทีชนิดกลุ่มเดียวเทียบกับเกณฑ์ และการทดสอบค่าทีแบบกลุ่มไม่อิสระกัน
ผลการวิจัยพบว่า 1) หลักสูตรที่พัฒนาขึ้น มี 8 องค์ประกอบ ได้แก่ (1) ที่มาและความสำคัญ (2) จุดมุ่งหมาย (3) แนวคิดพื้นฐาน (4) หลักการ (5) กรอบสมรรถนะที่จำเป็นต้องพัฒนา (6) โครงสร้างเนื้อหา (7) กระบวนการและแนวทางการจัดกิจกรรมการเรียนรู้ และ (8) การวัดและประเมินผล หลักสูตรมีความเหมาะสมตามการประเมินโดยผู้เชี่ยวชาญ อยู่ในระดับมากที่สุด ( = 4.70, S.D. = 0.52) และ มีประสิทธิภาพเท่ากับ 85.17/83.85 ซึ่งสูงกว่าเกณฑ์ที่กำหนด 80/80 2) ผลการใช้หลักสูตรฐานสมรรถนะรายวิชาวิทยาการคอมพิวเตอร์พื้นฐาน ดังนี้ 2.1) ความรู้เกี่ยวกับวิทยาการคอมพิวเตอร์พื้นฐานของนักศึกษา หลังเรียนสูงกว่าก่อนเรียนอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01 และสูงกว่าเกณฑ์ที่กำหนดร้อยละ 80 อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01 2.2) ทักษะการปฏิบัติงานของนักศึกษา หลังเรียนสูงกว่าเกณฑ์ที่กำหนดร้อยละ 80 อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01 2.3) คุณลักษณะที่พึงประสงค์ในการเรียน ระหว่างก่อนเรียนและหลังเรียนไม่แตกต่างกันที่ระดับนัยสำคัญ .05 และ 3) นักศึกษามีความคิดเห็นในทางบวกต่อการเรียนตามหลักสูตร โดยรวมอยู่ในระดับมากที่สุด (
= 4.59, S.D. = 0.42)
Downloads
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เอกสารอ้างอิง
Allen, I. E. & Seaman, J. (2010). Learning on demand: Online education in the United States. Massachusetts: Babson Survey Research Group.
Bidaki, R., Saghafi, F., Majoumard, M. M., Nadershahbaz, M., Hadavi, M., Sajadi, M. A., Sepehri, F., Ghazalbash, H., & Sahebnasagh, A. (2022). The moral development based on Kohlberg’s Theory among medical students. Journal of Social Behavior and Community Health, 6(1), 802-809.
Bonk, C. J. & Graham, C. R. (2006). Handbook of blended learning: Global perspectives, local designs. San Francisco: Pfeiffer Publishing.
Boonchai, P. (2024). Development of a competency-based enrichment curriculum based on phenomenon-based learning and service-learning approaches to enhance global competence of student teachers. Journal of Graduate Research, 15(1), 109-130. [In Thai]
Chookhampaeng, C. (2010). Research of curriculum and instructional. (2nd ed.). Mahasarakham: Mahasarakham University. [In Thai]
Chutima, S., Intasingh, S., Adipattaranan, N., & Nguenyuang, S. (2022). Curriculum development for English reading and writing skills enhancement using content- based instruction approach with local issues for graduate students in faculty of education. Journal of Graduate Research, 13(1), 91-105. [In Thai]
Department of Computer. (2021). Bachelor of Science program, computer science revised curriculum 2021. Sakon Nakhon: Faculty of Science and Technology, Sakon Nakhon Rajabhat University. [In Thai]
Department of Computer. (2022). Self-assessment report of the bachelor of science program, computer science academic year 2021. Sakon Nakhon: Faculty of Science and Technology, Sakon Nakhon Rajabhat University. [In Thai]
Johnson, R. T. & Johnson, D. W. (1994). An overview of cooperative learning. In J. S. Thousand, R. A. Villa & A. I. Nevin (Eds.). Creativity and collaborative learning. (pp. 31-34). Baltimore: Paul H. Brookes Publishing.
Kammanee, T. (2017). The science of teaching: knowledge for organising effective learning process. (8th ed.). Bangkok: Chulalongkorn University. [In Thai]
Kamolrat, K. (2024), Development of competency-based curriculum for the Fundamental Computer Science Course based on blended learning approach and cooperative learning theory for undergraduate students. (Doctoral Dissertation, Research of Curriculum and Instruction, Sakon Nakhon Rajabhat University). [In Thai]
Kamolrat, K., Gumjudpai, S., & Junwandee, P. (2024). A study of components and needs assessment for competency-based development of fundamentals of computer science course for undergraduate students. Journal of Graduate Research, 15(1), 169-187. [In Thai]
Kenan Foundation Asia. (2021). The COVID-19 pandemic has had three major impacts on Thai education. Retrieved from https://www.kenan-asia.org/th/covid-19-education-impact/
Kohlberg, L. (1981). Essays on moral development: Vol. 1. The philosophy of moral development. New York: Harper & Row.
Lalognum, N. (2018). A development of blended instructional model by creative media of students and cooperative learning for practicing in using educational technology equipment for undergraduate in educational technology. Journal of Education, 29(2), 123-141. [In Thai]
Makalew, B. A. & Pardamean, B. (2017). Team based learning in computer science students. In The 3rd International Conference on Science in Information Technology (pp. 296-301), 25-26 October 2017 Bandung, Indonesia: Curran Associates, Inc.
McClelland, D., C. (1973). Testing for competency rather than intelligence. American Psychologists, 17(7), 57-83.
Ministry of Science and Technology. (2017). Digital action plan of Ministry of Science and Technology, year 2017 – 2021. Bangkok: Ministry of Science and Technology. [In Thai]
Phonphotthanamat, W. (2022). A comparative study of verifying the content validity of a research instrument with the IOC, CVR and CVI. Rangsit Information, 28(1), 169-190. [In Thai]
Sawat, R. & Buosonte, R. (2022). Competency-based education: CBE. Journal of Liberal Art of Rajamangala University of Technology Suvarnabhumi, 4(1), 187-201. [In Thai]
Setthasiwanon, I., Prakobpol, T., & Yeneng, S. (2017). Development of system for collaborative learning on computer network in computer architecture. Journal of Education Studies, 11(1), 151-162. [In Thai]
Simões, S., Oliveira, T., & Nunes, C. (2022). Influence of computers in students' academic achievement. Heliyon, 8(3), e09004. https://doi.org/10.1016/j.heliyon.2022.e09004
Slavin, R. E. (1990). Cooperative learning: Theory, research and practice. Englewood Cliffs: Prentice Hall, Inc.
Spencer, L. M., & Spencer, S., M. (1993). Competence at work: Model for superior performance. New York: John Wiley & Sons.
Srisa-ard, B. (2011). Introduction to research. (9th ed.). Bangkok: Suweerivasarn Company Limited. [In Thai]
Wombacher, K. (2017). Reliability, Kuder-Richardson formula. Retrieved from https://methods.sagepub.com/ency/edvol/the-sage-encyclopedia-of-communication-research-methods/chpt/reliability-kuderrichardson-formula
