The Public Mind Enhancement Model for Student Teachers
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
The public mind enhancement model is a process that encourages student teachers to be aware of their public responsibility in society with an emphasis on an awareness of self-development as a role model for social sacrifices and assistance. Enhancing public mind of the student teachers is an important strategy for being responsible for the environment and shared resources. It is an important preparation in the teacher training process for training oneself in community services. Being leaders of children and youths to have public mind consciousness is an opportunity in continuing to perform duties of being good teachers.
The public mind enhancement model for the student teachers focuses on the development of affective and psychomotor domains. There are major elements including principles, purposes, 5-step activity process, and evaluation. The important factors to enhance public mind are arrangement of participatory activities, hand-on practice, learning resources that support the development of public mind competency, good role models of teachers or lecturers, direct experience with public mind, and duration. Public mind should be cultivated both inside and outside of the classrooms, and continued practicing until becoming a habit. This will lead to the public mind enhancement for the student teachers, who will become crucial human resources of the country in the future with desirable characteristics that benefit the society as a whole.
Article Details
References
กระทรวงศึกษาธิการ. (2560). แนวทางการนำปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียงไปใช้ในการจัดการศึกษาในสถานศึกษา. กรุงเทพฯ: สำนักงานทรัพย์สินส่วนพระมหากษัตริย์.
เกรียงศักดิ์ เจริญวงศ์ศักดิ์. (2561). ปลูกฝังคุณธรรม จริยธรรม ให้เด็กไทย. สืบค้นจาก https://www. Kriengsak.com
โครงการจิตอาสาพัฒนาชุมชน. (2558). ความสำคัญของจิตสาธารณะ. สืบค้นจาก https://www.sites.google.com
ชัยวัฒน์ สุทธิรัตน์. (2552). สอนเด็กให้มีจิตสาธารณะ. กรุงเทพฯ: วีพริ้นท์.
ดวงเดือน พันธุมนาวิน. (2538). ทฤษฎีต้นไม้จริยธรรม: การวิจัยและพัฒนาบุคคล. กรุงเทพฯ: ซีเอ็ดยูเคชั่น จำกัด.
ปิยลักษณ์ พฤกษะวัน. (2554). การศึกษาองค์ประกอบและพัฒนาจิตสาธารณะของเด็กปฐมวัยด้วยรูปแบบการเรียนการสอน MADE. (ปริญญานิพนธ์ดุษฎีบัณฑิต, สาขาวิชาการศึกษาปฐมวัย มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ).
พรทิพย์ มนตรีวงศ์. (2554). การพัฒนาจิตสาธารณะในนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 ด้วยการให้การปรึกษากลุ่มแบบพิจารณาเหตุผลอารมณ์ และพฤติกรรม. (วิทยานิพนธ์วิทยาศาสตรมหาบัณฑิต, สาขาจิตวิทยาการให้คำปรึกษามหาวิทยาลัยบูรพา).
พระเดิมแท้ ชาวหินฟ้า, รัศมี กฤษณมิษ และสุวิดา แสงสีหนาท. (2550). รายงานการศึกษาแนวทางการปลูกจิตสำนึกคุณธรรมผ่านระบบการศึกษา: กรณีศึกษามูลนิธิพุทธฉือจี้ไต้หวัน. กรุงเทพฯ: พริกหวานกราฟิก จำกัด.
วสิษฐ เดชกุญชร. (2560). โครงการพระราชทานในรัชกาลที่ 10. สืบค้นจาก https://www.//matichon.co.th/news
ศิริ แคนสา. (2551). การพัฒนาจิตสำนึกสาธารณะนักเรียนชั้นมัธยมศึกษา: กรณีศึกษาโรงเรียนคอนสวรรค์.(วิทยานิพนธ์การศึกษาดุษฎีบัณฑิต, สาขาการบริหารและพัฒนาการศึกษา มหาวิทยาลัยมหาสารคาม).
ศิริลักษณ์ เลื่อนยศ. (2553). การพัฒนาแบบวัดคุณลักษณะอันพึงประสงค์ด้านการมีจิตสาธารณะ สำหรับนักเรียนมัธยมศึกษาตอนต้น. (วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต, สาขาวิจัยและประเมินผลการศึกษา มหาวิทยาลัย
ราชภัฏเพชรบูรณ์).
ศุภรัตน์ ทองอ่อน. (2550). การศึกษาเปรียบเทียบจิตสำนึกสาธารณะในการอนุรักษ์ทรัพยากรของนักเรียนชั้นมัธยม ศึกษาปีที่ 3 และปีที่ 6 ในจังหวัดปราจีนบุรี. (วิทยานิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต, สาขาการวัดผลการศึกษา มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ).
สมหมาย วิเศษชู. (2554). การพัฒนากระบวนการเสริมสร้างจิตสาธารณะของนักเรียนโรงเรียนฆ้องชัยวิทยาคม. (วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต, สาขาการบริหารการศึกษา มหาวิทยาลัยมหาสารคาม).
สมเด็จพระพุทธโฆษาจารย์ (ป. อ. ปยุตฺโต). (2560). ขอให้คนไทยใฝ่ปัญญา ขอให้ชาวพุทธศึกษาให้รู้ธรรมจริง. กรุงเทพ: พิมพ์สวย จำกัด.
สมาคมครูภาษาไทยแห่งประเทศไทย. (2560). พระบรมราโชบายด้านการศึกษาของสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวรัชกาลที่ 10.
สืบค้นจาก https://www.attth.org
สำนักงานปลัดกระทรวงศึกษาธิการ. (2560). แผนพัฒนาการศึกษาของกระทรวงศึกษาธิการ ฉบับที่ 12 พ.ศ. 2560-2564. กรุงเทพฯ: สำนักนโยบายและยุทธศาสตร์.
สำนักงานราชบัณฑิตยสภา. (2554). ความหมายของจิตสาธารณะ. สืบค้นจาก https://www.royin.go.th
สำนักนายกรัฐมนตรี. (2560). แผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ ฉบับที่ 12 (พ.ศ. 2560-2564). สืบค้นจาก https://www.nesdb.go.th.
Kohlberg, L. (1976). “Moral stages and moralization” moral development and behavior: Theory, research and social issues. New York: Holt, Rinehart and Winston.
Krathwohl, D. R., Bloom, B. S., and Masia, B. B. (1964). Taxonomy of educational objectives handbook II: Affective domain. New York: David McKay Co.