Development of Learning Activity Package Combined with Augmented Reality in Mathematics to Promote Analytical Thinking Ability Among Grade Six Students
Article Sidebar
Published:
Dec 14, 2019
Keywords:
Learning Activity Packages Augmented Reality Analytical Thinking Ability
Main Article Content
Abstract
The objective of this research was to study the results of the implementation of the mathematics learning activity packages in combination with augmented reality to promote analytical thinking abilities of grade six students. The cluster sampling method was applied to select 40 samples with poor, moderate and good academic performance from Chiang Rai Rajabhat Demonstration School in the second semester of the 2018 academic year. The research instruments consisted of the mathematics learning activity packages, an analytical thinking ability assessment, and a satisfaction questionnaire. The data were analyzed for mean, standard deviation, and the t-test paired two samples. The research results revealed that the quality of the packages was found to be at a high level and the efficiency of the packages was at 86.19/90.88, which was higher than the predetermined criterion of 75/75. The students’ posttest scores on their analytical thinking abilities were higher than those of their pre-test scores at the significance level of .05. The students’ satisfaction with the learning activity packages was found to be at the highest level.
Article Details
How to Cite
คนอยู่ตระกูล ช., ศรีอรุณรัศมี แ., & ศรีประเสริญภาพ ข. (2019). Development of Learning Activity Package Combined with Augmented Reality in Mathematics to Promote Analytical Thinking Ability Among Grade Six Students. Journal of Graduate Research, 10(2), 39–54. Retrieved from https://so02.tci-thaijo.org/index.php/banditvijai/article/view/198082
Section
Research Article
References
กระทรวงศึกษาธิการ. (2542). พระราชบัญญัติการศึกษาแห่งชาติ พุทธศักราช 2542. กรุงเทพฯ: บริษัท สยามสปอร์ตซินดิเคท จำกัด.
กระทรวงศึกษาธิการ. (2551). หลักสูตรแกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐานพุทธศักราช 2551. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย จำกัด.
กัญจนา จันทะไพร. (2559). การพัฒนารูปแบบการสอนคณิตศาสตร์ตามแนวทฤษฎีการสร้างความรู้เพื่อส่งเสริมทักษะการคิดวิเคราะห์ ของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 5 เรื่อง การบวก การลบ และการคูณทศนิยม. วารสารวิจัย มข. (ฉบับบัณฑิตศึกษา) สาขามนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์, 3(3), 1-11.
เกศรินทร์ ศรีเงิน. (2551). การศึกษาผลสัมฤทธิ์สื่อมัลติมิเดียกลุ่มสาระคณิตศาสตร์เรื่องเรขาคณิตโดยการใช้เทคโนโลยีความจริงเสริมสำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 3. วารสารวิชาการโครงงานวิทยาการคอมพิวเตอร์และเทคโนโลยีสารสนเทศ, 4(1), 66–72.
จักรพันธ์ ชาญสมร. (2560). การพัฒนาความสามารถในการแก้ปัญหาทางคณิตศาสตร์ที่เน้นการคิดวิเคราะห์และการให้เหตุผล เรื่อง บทประยุกต์ สำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6. นเรศวรวิจัย, ครั้งที่ 12. วิจัยและนวัตกรรมกับการพัฒนาประเทศ, สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาขอนแก่น เขต 1. มหาวิทยาลัยขอนแก่น.
จินตนา เจริญชัย. (2556). การพัฒนาการเรียนรู้ เรื่อง การบวก การลบและการคูณทศนิยมโดยใช้แบบฝึกกลุ่มสาระการเรียนรู้คณิตศาสตร์ ชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 โรงเรียนบ้านไฮหย่อง (ภูเงินประชานุกูล) สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษา ประถมศึกษาสกลนคร เขต 2. วารสารบัณฑิตศึกษา, 10, 287-294.
จิรวัส นิลาภรณ์. (2558). การพัฒนาสื่อดิจิทัลเลิร์นนิ่งอ็อบเจกต์วิชาคณิตศาสตร์บนแท็บเล็ต สําหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปี ที่ 4 โรงเรียนสาธิตมหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ ประสานมิตร (ฝ่ายประถม). วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์. (สทมส.). สักทอง, 22(1), 145-158.
ชวิศา กลิ่นจันทร์. (2557). การพัฒนาชุดกิจกรรมคณิตศาสตร์ตามแนวคิดของบลูมกลุ่มสาระการเรียนรู้คณิตศาสตร์
ชั้นประถมศึกษาปีที่ 5. กรุงเทพฯ: ภาควิชาหลักสูตรและการสอน วิทยาลัยครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยธุรกิจบัณฑิต.
ชมนาด เชื้อสุวรรณทวี. (2542). การสอนคณิตศาสตร์. กรุงเทพฯ: ภาควิชาหลักสูตรและการสอน คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
ชัยยงค์ พรหมวงศ์. (2537). การทดสอบประสิทธิภาพชุดการสอน. เอกสารการสอนชุดวิชาเทคโนโลยีและสื่อสารการศึกษา หน่วยที่ 1 – 5. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.
ณัฐภัสสร เหล่าเนตร์. (2555). หนังสือเรียนฟิสิกส์เพิ่มเติม เล่ม 1 ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4 -6. (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพฯ: แม็คเอ็ดดูเคชั่น.
ปานทอง กุลนาถศิริ. (2547). ความสำคัญของคณิตศาสตร์. วารสารคณิตศาสตร์, 46(530-532), 11-15.
วัลยา บุญอากาศ. (2556). ผลการจัดการเรียนรู้แบบร่วมมือ เทคนิค STAD ที่มีต่อผลสัมฤทธิ¬ทางการเรียนและทักษะการคิดวิเคราะห์วิชาคณิตศาสตร์ของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปี ที่ 6. (วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต, สาขาวิชาหลักสูตรและการสอน. มหาวิทยาลัยราชภัฏรําไพพรรณ).
สมเกียรติ ตังกิจวานิชย์ และคณะ. (2556). ปฏิรูปการศึกษาขั้นพื้นฐานเพือการเรียนรู้แห่งศตวรรษที่ 21. กรุงเทพฯ : สํานักงานสถิติแห่งชาติ
สิทธิพล อาจอินทริ์. (2554). การพัฒนารูปแบบการจัดการเรียนรู้ท่ีเน้นการคิดวิเคราะห์ กลุ่มสาระการเรียนรู้วิทยาศาสตร์. วารสารวิจัย มข, 16(1), 72–82.
สํานักงานเลขาธิการสภาการศึกษา. (2560). แผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติฉบับที่ 10 (พ.ศ. 2560-2579). กรุงเทพฯ : พริกหวานกราฟฟิค.
สถาบันส่งเสริมการสอนวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี. (2558). ผลการประเมิน PISA 2015. สืบค้นจาก https://pisathailand.ipst.ac.th/news-8/
อุไรวรรณ ยอดสะเทิน, อรัญ ซุยกระเดื่อง, และอรุณี จันทร์ศิลา, (2553). ผลการจัดกิจกรรมการเรียนรู้ เรื่องตัวประกอบของจำนวนนับโดยใช้รูปแบบการเรียนรู้ 4MAT ชั้นประถมศึกษาปีที่ 6. วารสารมหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคาม, 4(2), 150-160.
Bloom, B., & Englehart, M. F. (1956). Taxonomy of educational objectives: The classification of educational KHONYgoals. New York, Toronto: Longmans Green.
Cascales-Martínez, A. (2017).Using an augmented reality enhanced tabletop system to promote learning of mathematics: A case study with students with special educational needs. EURASIA J. Math. Sci. Technol. Educ, 13, 355-380.
Estapa, A., & Nadolny, L. (2015). The effect of an augmented reality enhanced mathematics lesson on student achievement and motivation. Journal of STEM education, 16(3).
Gagné, R. M. (1985). The Conditions of Learning and Theory of Instruction. (4th edition). New York: Holt, Rinehart, and Winston. Xv.
Kuder, F. G. and Richardson, M. W. (1937). The Theory of the Estimation of Test Reliability. Psychometrika, 2(September 1937), 151-160
Likert, R. (1967). The Method of Constructing and Attitude Scale. In Reading in Fishbeic, M (Ed.), Attitude Theory and Measurement, (pp. 90-95). New York: Wiley & Son.
กระทรวงศึกษาธิการ. (2551). หลักสูตรแกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐานพุทธศักราช 2551. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย จำกัด.
กัญจนา จันทะไพร. (2559). การพัฒนารูปแบบการสอนคณิตศาสตร์ตามแนวทฤษฎีการสร้างความรู้เพื่อส่งเสริมทักษะการคิดวิเคราะห์ ของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 5 เรื่อง การบวก การลบ และการคูณทศนิยม. วารสารวิจัย มข. (ฉบับบัณฑิตศึกษา) สาขามนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์, 3(3), 1-11.
เกศรินทร์ ศรีเงิน. (2551). การศึกษาผลสัมฤทธิ์สื่อมัลติมิเดียกลุ่มสาระคณิตศาสตร์เรื่องเรขาคณิตโดยการใช้เทคโนโลยีความจริงเสริมสำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 3. วารสารวิชาการโครงงานวิทยาการคอมพิวเตอร์และเทคโนโลยีสารสนเทศ, 4(1), 66–72.
จักรพันธ์ ชาญสมร. (2560). การพัฒนาความสามารถในการแก้ปัญหาทางคณิตศาสตร์ที่เน้นการคิดวิเคราะห์และการให้เหตุผล เรื่อง บทประยุกต์ สำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6. นเรศวรวิจัย, ครั้งที่ 12. วิจัยและนวัตกรรมกับการพัฒนาประเทศ, สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาขอนแก่น เขต 1. มหาวิทยาลัยขอนแก่น.
จินตนา เจริญชัย. (2556). การพัฒนาการเรียนรู้ เรื่อง การบวก การลบและการคูณทศนิยมโดยใช้แบบฝึกกลุ่มสาระการเรียนรู้คณิตศาสตร์ ชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 โรงเรียนบ้านไฮหย่อง (ภูเงินประชานุกูล) สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษา ประถมศึกษาสกลนคร เขต 2. วารสารบัณฑิตศึกษา, 10, 287-294.
จิรวัส นิลาภรณ์. (2558). การพัฒนาสื่อดิจิทัลเลิร์นนิ่งอ็อบเจกต์วิชาคณิตศาสตร์บนแท็บเล็ต สําหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปี ที่ 4 โรงเรียนสาธิตมหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ ประสานมิตร (ฝ่ายประถม). วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์. (สทมส.). สักทอง, 22(1), 145-158.
ชวิศา กลิ่นจันทร์. (2557). การพัฒนาชุดกิจกรรมคณิตศาสตร์ตามแนวคิดของบลูมกลุ่มสาระการเรียนรู้คณิตศาสตร์
ชั้นประถมศึกษาปีที่ 5. กรุงเทพฯ: ภาควิชาหลักสูตรและการสอน วิทยาลัยครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยธุรกิจบัณฑิต.
ชมนาด เชื้อสุวรรณทวี. (2542). การสอนคณิตศาสตร์. กรุงเทพฯ: ภาควิชาหลักสูตรและการสอน คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
ชัยยงค์ พรหมวงศ์. (2537). การทดสอบประสิทธิภาพชุดการสอน. เอกสารการสอนชุดวิชาเทคโนโลยีและสื่อสารการศึกษา หน่วยที่ 1 – 5. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.
ณัฐภัสสร เหล่าเนตร์. (2555). หนังสือเรียนฟิสิกส์เพิ่มเติม เล่ม 1 ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4 -6. (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพฯ: แม็คเอ็ดดูเคชั่น.
ปานทอง กุลนาถศิริ. (2547). ความสำคัญของคณิตศาสตร์. วารสารคณิตศาสตร์, 46(530-532), 11-15.
วัลยา บุญอากาศ. (2556). ผลการจัดการเรียนรู้แบบร่วมมือ เทคนิค STAD ที่มีต่อผลสัมฤทธิ¬ทางการเรียนและทักษะการคิดวิเคราะห์วิชาคณิตศาสตร์ของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปี ที่ 6. (วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต, สาขาวิชาหลักสูตรและการสอน. มหาวิทยาลัยราชภัฏรําไพพรรณ).
สมเกียรติ ตังกิจวานิชย์ และคณะ. (2556). ปฏิรูปการศึกษาขั้นพื้นฐานเพือการเรียนรู้แห่งศตวรรษที่ 21. กรุงเทพฯ : สํานักงานสถิติแห่งชาติ
สิทธิพล อาจอินทริ์. (2554). การพัฒนารูปแบบการจัดการเรียนรู้ท่ีเน้นการคิดวิเคราะห์ กลุ่มสาระการเรียนรู้วิทยาศาสตร์. วารสารวิจัย มข, 16(1), 72–82.
สํานักงานเลขาธิการสภาการศึกษา. (2560). แผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติฉบับที่ 10 (พ.ศ. 2560-2579). กรุงเทพฯ : พริกหวานกราฟฟิค.
สถาบันส่งเสริมการสอนวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี. (2558). ผลการประเมิน PISA 2015. สืบค้นจาก https://pisathailand.ipst.ac.th/news-8/
อุไรวรรณ ยอดสะเทิน, อรัญ ซุยกระเดื่อง, และอรุณี จันทร์ศิลา, (2553). ผลการจัดกิจกรรมการเรียนรู้ เรื่องตัวประกอบของจำนวนนับโดยใช้รูปแบบการเรียนรู้ 4MAT ชั้นประถมศึกษาปีที่ 6. วารสารมหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคาม, 4(2), 150-160.
Bloom, B., & Englehart, M. F. (1956). Taxonomy of educational objectives: The classification of educational KHONYgoals. New York, Toronto: Longmans Green.
Cascales-Martínez, A. (2017).Using an augmented reality enhanced tabletop system to promote learning of mathematics: A case study with students with special educational needs. EURASIA J. Math. Sci. Technol. Educ, 13, 355-380.
Estapa, A., & Nadolny, L. (2015). The effect of an augmented reality enhanced mathematics lesson on student achievement and motivation. Journal of STEM education, 16(3).
Gagné, R. M. (1985). The Conditions of Learning and Theory of Instruction. (4th edition). New York: Holt, Rinehart, and Winston. Xv.
Kuder, F. G. and Richardson, M. W. (1937). The Theory of the Estimation of Test Reliability. Psychometrika, 2(September 1937), 151-160
Likert, R. (1967). The Method of Constructing and Attitude Scale. In Reading in Fishbeic, M (Ed.), Attitude Theory and Measurement, (pp. 90-95). New York: Wiley & Son.