Development of Self-Directed Learning Media to Promote Refusal Skills in School Age Children
Main Article Content
Abstract
This research and development aimed to develop the self-directed learning media for school age children to promote their refusal skills and to evaluate the effectiveness of the learning media. The sample group consisted of 89 primary and secondary school students in Muang District, Lampang Province, derived by using the multistage stage random sampling method. The research instruments include 2 the self-directed learning media on "How to keep away from drugs?" and a refusal skill assessment form. The instruments were tested for their content validity and reliability, the Cronbach alpha coefficient was 0.72. The data were analyzed by using the descriptive statistics for mean, standard deviation, paired t-test and content analysis.
The result of this research were as follows:
- The self-directed learning media for school children is a popup comic book about teenagers who are at risk of drug abuse. The content consists of factors related to drug use, drug harm, drug addiction, refusal skills, hotlines and drug treatment facilities, and refusal skill assessment form for various situations. The quality of the learning media found that the utility and propriety were appropriate at the highest level. The feasibility and accuracy were appropriate at a high level.
- The comparison of the mean scores before and after implementing the learning media shows that the mean scores on refusal skill after implementing the learning media were significantly higher than those before using the learning media at 0.05 level.
Article Details
References
ณัฐธิดา เดชมิตร. (2559). ปัจจัยที่ส่งผลต่อความสำเร็จในการปฏิเสธยาเสพติดของนักเรียน อาชีวศึกษาภาครัฐในเขตกรุงเทพมหานคร. วารสารกระบวนการยุติธรรม, 9(2), 99-112.
ปิยะ ศักดิ์เจริญ. (2558). ทฤษฎีการเรียนรู้ผู้ใหญ่และแนวคิดการเรียนรู้ด้วยการชี้นำตนเอง: กระบวนการเรียนรู้เพื่อการส่งเสริมการเรียนรู้ตลอดชีวิต. วารสารพยาบาลทหารบก, 16(1), 8-13.
วิภาวรรณ สุขสถิตย์. (2550). การเรียนรู้ด้วยการนำตนเอง สำหรับนักศึกษาผู้ใหญ่โดยการเรียนการสอนผ่านเว็บ. (ปริญญานิพนธ์การศึกษาดุษฎีบัณฑิต, สาขาวิชาการศึกษาผู้ใหญ่ มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ).
วรางคณา จันทร์คง และปาจรีย์ ผลประเสริฐ. (2561). แนวทางการสร้างภูมิคุ้มกันและป้องกันยาเสพติดในกลุ่มเด็กและเยาวชนนอกสถานศึกษา ในจังหวัดกําแพงเพชร. วารสารกฎหมายสุขภาพและสาธารณสุข, 4(1), 65-74.
ศูนย์อำนวยการป้องกันและปราบปรามยาเสพติดแห่งชาติ. (2560). แผนป้องกันและแก้ไขปัญหายาเสพติดเร่งด่วน ปี 2561 (มีนาคม - กันยายน 2561). สืบค้นจาก https://www.ppb.moi.go.th/midev03 /upload/ppb2561.pdf
สุมนมาลย์ ชวลิตนิธิ. (2550). การพัฒนาโปรแกรมการเสริมสร้าง ทักษะชีวิตเพื่อป้องกันพฤติกรรมการเสพสารเสพติดใน นักเรียนมัธยมศึกษาปีที่ 2 อำเภอศรีสมเด็จ จังหวัดร้อยเอ็ด. (วิทยานิพนธ์พยาบาลศาสตรมหาบัณฑิต, สาขาวิชาการพยาบาลสุขภาพจิตและจิตเวช มหาวิทยาลัยมหาสารคาม).
สำนักงานคณะกรรมการป้องกันและปราบปรามปัญหายาเสพติด. (2560). แผนยุทธศาสตร์การป้องกันและแก้ไขปัญหายาเสพติด พ.ศ. 2558 – 2562. สืบค้นจาก https://www.opdc.go.th/uploads/files/2558/att1203.2_ v19_58_1.pdf
สำนักงานสถิติแห่งชาติ. (2560). ประชากรจากการทะเบียน จำแนกตามเพศ ภาค และจังหวัด พ.ศ. 2560. สืบค้นจาก https://www.nso.go.th/sites/2014
อนิรุทธ์ สติมั่น.(2550). ผลการใช้รูปแบบการจัดการเรียนรู้โดยใช้กิจกรรมการเรียนรู้แบบโครงงานบนเครือข่ายอินเตอร์เนตที่มีต่อการเรียนรู้แบบนำตนเองและผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนของนักศึกษาระดับอุดมศึกษา. (ปริญญานิพนธ์การศึกษาดุษฎีบัณฑิต, สาขาวิชาเทคโนโลยีการศึกษา มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ).
Gottfredson, M. R. and Travis, H. (1990).A general theory of crime. Beverly Hills, CA: Sage.
Knowles, M. S. (1975). Self – directed Learning. A guide for learners and teachers. New York: Association Press.
The Joint Committee on Standards for Educational Evaluation (Ed.). (1994). The program evaluation standards. (2nd ed). Newbury Park: Sage.