The Direction of Producing the Graduates in Special Education Program Faculty of Education, Chiang Mai Rajabhat University
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
This research aims 1) to investigate the opinion about the special education curriculum and 2) to study future directions of producing graduates in special education program. Focus group discussion was employed in this study by using the interview protocol to 25 stakeholders. Those stakeholders were divided into 3 groups: 9 employers, 8 graduates, and 8 related agencies. The content analysis was used to analyze the data.
The results reveal that 1) special education curriculum is a unique science in assisting children with special needs and parents. The graduates have good personality and relationship as well as understanding others. However, there are some points to consider in enhancing the practical skills and increasing the knowledge about inclusive education. The graduates in special education are in need in the labor market. They can either be state teachers or work as freelancers or in the private sector. 2. The future directions of producing the graduates in special education program should include the curriculum incorporating learning in the 21st century, Thailand 4.0, and English skills. The MOU (Memorandum of Understanding) was suggested for training and employment. Specialists should be consulted for information and needs in offering dual degrees in order to develop some integrated subjects between the two degrees to indicate production strengths and quality of curriculum development.
Article Details
References
จารุณี ภัทรวงษ์ธนาและพงศ์กร จันทราช. (2560). การศึกษาทิศทางการพัฒนาหลักสูตรเทคโนโลยีสารสนเทศมหาวิทยาลัยฟาร์อีสเทอร์น. วารสารวิชาการมหาวิทยาลัยฟาร์อีสเทอร์น, 11(1), 257-267.
จีระพันธ์ พูลพัฒน์. (2553). พัฒนาการของการบริหารการศึกษาไทย. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
บุญเลี้ยง ทุมทอง. (2553). การพัฒนาหลักสูตร. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
พระราชบัญญัติการจัดการศึกษาสำหรับคนพิการ. (2551).ราชกิจจานุเบกษา. เล่มที่125 ตอนที่ 28 ก. (5 กุมภาพันธ์ 2551).
ระวี สัจจโสภณ (2557). ศักยภาพและทิศทางในการผลิตบัณฑิตหลักสูตรศิลปศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการพัฒนาทรัพยากรมนุษย์และชุมชน คณะศึกษาศาสตร์และพัฒนศาสตร์มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์. นครปฐม: ภาควิชาการพัฒนาทรัพยากรมนุษย์และชุมชน คณะศึกษาศาสตร์และพัฒนศาสตร์มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ วิทยาเขตกำแพงแสน.
วิจารณ์ พานิช. (2556). วิถีสร้างการเรียนรู้เพื่อศิษย์ในศตวรรษที่ 21. กรุงเทพฯ: มูลนิธิสดศรี-สฤษดิ์วงศ์.
วิชัย วงษ์ใหญ่. (2554). การพัฒนาหลักสูตรระดับอุดมศึกษา. (พิมพ์ครั้งที่2). กรุงเทพฯ: อาร์แอนด์ปริ้นท์.
สงัด อุทรานันท์. (2532). พื้นฐานและหลักการพัฒนาหลักสูตร. (พิมพ์ครั้งที่ 3). กรุงเทพฯ: มิตรสยาม.
สาขาวิชาการศึกษาพิเศษ คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงใหม่. (2554). หลักสูตรการศึกษาพิเศษ (ฉบับปรับปรุง 2554). เชียงใหม่: คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงใหม่.
สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (2550). รายงานการวิจัยเรื่อง คุณภาพการศึกษาของโรงเรียนแกนนำจัดการเรียนร่วมสำหรับบุคคลออทิสติก รูปแบบห้องเรียนคู่ขนาน กรณีศึกษา โรงเรียนดีเด่นใน 4 ภูมิภาค. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์ สกสค.
สำนักงานเลขาธิการคุรุสภา. (2555). มาตรฐานวิชาชีพครูการศึกษาพิเศษ. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์คุรุสภา.
Australian College of Education. (2001).Teacher Standards, quality and professionalism: Towards a nationally agreed framework. A statement by the Australian College of Education.
Oliva, P.F. (2001). Developing the Curriculum. (5 th ed.). New York: Longman.
Ornstein, A. C. and Hunkins, F. P. (1993). Curriculum Foundations, Principles and Issues. (2 nd ed.). Boston: Allyn and Bacon.
Palmer, C.D. (2006). Teacher professional standards: The views of highly accomplished special education teachers. Conference paper proceedings of the AARE 2006 International Education Research Conference. Australia, Adelaide.
Pueschel, S. M. (1995). Parent and professionals working partnership. In The special child: A source book for parent of children with developmental disabilities. (2nd ed). New York: Mo.
Sukbunpant, S., Arthur-Kelly, M., & Dempsey, I. (2012). Thai preschool teachers' viewsabout inclusive education for young children with disabilities. International Journal of Inclusive Education, 1-13.
Vorapanya, S. (2008). A model for inclusive schools in Thailand. (Doctoral dissertation, University of Oregon).