ผลกระทบจากการใช้มาตรฐานการรายงานทางการเงินไทยฉบับที่ 15 เรื่องรายได้จากสัญญา ที่ทำกับลูกค้าที่มีต่อคุณภาพกำไรของบริษัทในกลุ่มอสังหาริมทรัพย์และก่อสร้างในตลาดหลักทรัพย์ แห่งประเทศไทย

บทคัดย่อ

งานวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างการเปลี่ยนแปลงของรายได้กับคุณภาพกำไร
โดยศึกษาคุณภาพกำไร จากการวิเคราะห์รายการคงค้างที่เกิดจากดุลยพินิจของผู้บริหารด้วยการจัดการกำไรแบบ The Modified
Jones (Dechow, Sloan & Sweeney, 1995) และการจัดการกำไรของ Yoon, Miller and Jiraporn (2006) นำมาเปรียบเทียบกัน
ในช่วงก่อนและหลังการนำมาตรฐานการรายงานทางการเงินไทย ฉบับที่ 15 เรื่อง รายได้จากสัญญาที่ทำกับลูกค้า
มาใช้ในปี พ.ศ. 2562 เป็นครั้งแรกที่ประเทศไทยมีผลบังคับใช้ งานวิจัยนี้เก็บข้อมูลจากกลุ่มตัวอย่างบริษัทในกลุ่มอุตสาหกรรม
พัฒนาอสังหาริมทรัพย์และบริการก่อสร้าง ในตลาดหลักทรัพย์แห่งประเทศไทย และวิเคราะห์ข้อมูลด้วยสถิติเชิงพรรณนา
และสถิติเชิงอนุมาน
ผลการวิจัยพบว่า ตามแบบการจัดการกำไร The Modified Jones การเปลี่ยนแปลงของรายได้ มีความสัมพันธ์
ในทิศทางเดียวกันกับคุณภาพกำไรผ่านรายการคงค้างที่เกิดจากดุลยพินิจของผู้บริหาร แต่ในทางกลับกัน ตามแบบการจัดการ
กำไรของ Yoon การเปลี่ยนแปลงของรายได้ ไม่มีความสัมพันธ์กับคุณภาพกำไรผ่านรายการคงค้างที่เกิดจากดุลยพินิจ
ของผู้บริหาร และเมื่อนำ รายการคงค้างในช่วงก่อนและหลังการนำมาตรฐานการรายงานทางการเงินไทย ฉบับที่ 15 มาเปรียบเทียบนั้น
ทั้งตามแบบการจัดการกำไร The Modified Jones และ Yoon พบว่า ไม่มีความแตกต่างกัน