การจัดการเรียนรู้ด้วยวิธีการสืบเสาะหาความรู้กับวิธีการใช้สถานการณ์จำลองที่มีผลต่อทักษะการคิดอย่างมีวิจารณญาณและทักษะการแก้ปัญหาของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) เปรียบเทียบผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนวิทยาศาสตร์ก่อนเรียนและหลังเรียนของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 ที่ได้รับการเรียนรู้แบบสืบเสาะหาความรู้กับวิธีการใช้สถานการณ์จำลอง 2) เปรียบเทียบทักษะการคิดอย่างมีวิจารณญาณก่อนเรียนและหลังเรียนของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 ที่ได้รับการเรียนรู้แบบสืบเสาะหาความรู้กับวิธีการใช้สถานการณ์จำลอง 3) เปรียบเทียบทักษะในการแก้ปัญหาก่อนเรียนและหลังเรียนของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 ที่ได้รับการเรียนรู้แบบสืบเสาะหาความรู้กับวิธีการใช้สถานการณ์จำลอง โดยมีกลุ่มตัวอย่าง เป็นนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 ภาคเรียนที่ 2 ปีการศึกษา 2565 โรงเรียนบ้านขามทะเลสอ อำเภอขามทะเลสอ จังหวัดนครราชสีมา ได้มาโดยวิธีการเลือกแบบเจาะจง (Purposive Sampling) จำนวน 1 ห้อง จำนวน 15 คน เครื่องมือที่ใช้ในการจัดการเรียนรู้ ได้แก่ แผนการจัดการเรียนการสอนด้วยวิธีการสืบเสาะหาความรู้กับวิธีการใช้สถานการณ์จำลอง และเครื่องมือที่ใช้ในการเก็บรวบรวมข้อมูลคือแบบทดสอบวัดผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน แบบวัดทดสอบทักษะการคิดอย่างมีวิจารณญาณและทักษะในการแก้ปัญหา
ผลการวิจัย พบว่า ผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนหลังการจัดการเรียนรู้ด้วยวิธีการสืบเสาะหาความรู้กับวิธีการใช้สถานการณ์จำลอง มีค่าเฉลี่ยเท่ากับ 26.00 และส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐานเท่ากับ 1.73 คิดเป็นร้อยละ 65 ซึ่งผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนหลังเรียนสูงกว่าก่อนเรียนอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 ทักษะการคิดอย่างมีวิจารณญาณ ค่าเฉลี่ย เท่ากับ 14.73 และส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐานเท่ากับ 1.09 คิดเป็นร้อยละ 73.67 ทักษะการแก้ปัญหาค่าเฉลี่ยเท่ากับ 13.53 และส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐานเท่ากับ 1.06 คิดเป็นร้อยละ 67.67 ซึ่งทักษะการคิดอย่างมีวิจารณญาณและการแก้ปัญหาหลังเรียนสูงกว่าก่อนเรียนอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความทุกบทความที่ตีพิมพ์ในวารสารบัณฑิตศึกษา มหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร ถือว่าเป็นลิขสิทธิ์ของบัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร
เอกสารอ้างอิง
จิรพันธุ์ ทัศนศรี. (2548). การเปรียบเทียบผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนและเจตคติต่อวิชาวิทยาศาสตร์ ของนักเรียนช่วงชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3 ที่ได้รับการสอนโดยรูปแบบซิปปากับแบบสืบเสาะหาความรู้. ปริญญานิพนธ์ กศ.ม. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
ทิศนา แขมณี. (2552). รูปแบบการเรียนการสอนทางเลือกที่หลากหลาย. กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
บุญนํา อินทนนท์. (2551). การศึกษาผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนวิทยาศาสตร์และความสามารถในการแก้ปัญหาทางวิทยาศาสตร์ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3 โรงเรียนโยธินบำรุง ที่ได้รับการจัดการเรียนรู้โดยใช้ปัญหาเป็นฐานและการจัดการเรียนรู้แบบสืบเสาะหาความรู้. กรงเทพฯ: มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
เสริมศรี ลักษณศิริ. (2540). หลักการสอน. กรุงเทพฯ: คณะครุศาสตร์ วิทยาลัยครูสวนดุสิต.
ไสว ฟักขาว. (2544). การจัดการเรียนการสอนที่เน้นผู้เรียนเป็นศูนย์กลาง. กรุงเทพฯ: เอมพันธ์.
Bybee, R., & et al. (2006). The BSCS 5E Instructional Model: Origins and Effectiveness. Colorado Springs, CO: BSCS.
Chaitiang, S. (2013). Effects of using the 7E instructional model in chemistry on learning achievement critical thinking ability and science process skill for Mathayomsuksa 6 students at Noensaiwittayakom School Trat Province (Master thesis). Chonburi: Burapha University.
Chatkup, S., & Chuchat, U. (2011). Critical thinking. Bangkok: Office of the Education Council.
Cosgrove, M. (1995). A study of science–in–the making as students generate an analogy for electricity. International Journal of Science Teaching, 17(3), 295–310.
Derry, G. N. (1999). What science is and how it works. Princeton: Princeton University Press.
Devries, R., & Kohlberg, L. (1992). Constructivist Early Education and Comparison with Other Programs. Washington, DC.: NAEYC.
Edgar Dale. (1969). Audiovisual method in teaching. New York: The Dryden Press.
Felder, R. M., & Brent, R. (2009). Active Learning: An Introduction. Retrieved from http://www4.ncsu.edu/unity/lockers/users/f/felder/bublic/Papers. May 25th, 2021.
Ganguly, I. (1995). Scientific thinking is in the mind’s eye. In: Selected readings from the annual conference of the international visual literacy association (pp. 241–250), Chicago.
Good. (1973). Dictionary of Education. New York: McGraw–Hill Book Company.
Good, Carter V. (1974). Dictionary of Education. New York: McGraw–Hill Book Company.
Khine, M. S., & Saleh, I. M. (2011). Dynamic modeling: Cognitive tool for scientific inquiry. Springer, New York, NY.
Moonkam, S., & Moonkam, O. (2009). Learning Method: For Development of Thinking. (8thed.). Bangkok: Pappim.
National Research Council. (2012). A Framework for K–12 Science Education: Practices, Crosscutting Concepts, and Core Ideas. Washington, DC: National Academy Press.
Neilson, D., Campbell, T., & Allred, B. (2010). Model–based inquiry in physics: A buoyant force module. The Science Teacher, 77(8), 38–43.
Oh, P. S., & Oh, S. J. (2011). What Teachers of Science Need to Know about Models: An overview. International Journal of Science Education, 33(8), 1109–1130. doi: 10.1080/09500693.2010.502191.
Passmore, C., Stewart, J., & Cartier, J. (2009). Model–based inquiry and school science: Creating connections. School Science and Mathematics, 109(7), 394–402.
Sinlarat, P., et al. (2015). Thinking principle. Bangkok: Dhurakij Pundit University.
Tanya, S. (2012). Educational Research Methodology. Nakhon Ratchasima: Nakhon Ratchasima Rajabhat University.
Veenman, M. V. J., Elshout, J. J., & Busato, V. V. (1994). Metacognitive mediation in learning with computer–based simulations. Computers in Human Behavior, 10, 93–106.
Yasukham, T. (2012). Enhancement of learning achievement and critical thinking skills science by using inquiry learning activities of chemical reaction rate. Journal of Education Naresuan University, 14(2), 23–33.
