INTEGRATED COMMUNICATION IN THE DIGITAL ERA AFFECTING PUBLIC PERCEPTION OF GOVERNMENT INFORMATION: A CASE STUDY OF THE LOCAL GOVERNMENT ORGANIZATION IN LAN SAKA DISTRICT, NAKHON SI THAMMARAT PROVINCE
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
The objectives of this research were to: 1) examine the communication patterns of Local Government Organizations (LGOs) in Lan Saka District, Nakhon Si Thammarat Province; 2) analyze the communication patterns perceived as effective by service users of these LGOs; and 3) develop the communication patterns for these LGOs. This research employed a mixed–methods approach, combining qualitative research through in–depth interviews with six individuals responsible for organizational communication and public relations, which identified 13 communication patterns currently in use. For the quantitative component, the 13 communication patterns were used to design a survey and to determine the most suitable patterns from a sample of 402 service users. Data analysis employed descriptive statistics: percentage, mean, and standard deviation.
Results indicated that the top six communication patterns preferred by service users were through Facebook (= 4.43), LINE (
= 4.32), websites (
= 4.14), wired loudspeaker systems/community radio /community audio towers (
= 4.13), personal contact (
= 4.08), and projects/activities (
= 4.01). The findings also highlighted a preference for an integrated communication approach that combined both traditional and digital methods.
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความทุกบทความที่ตีพิมพ์ในวารสารบัณฑิตศึกษา มหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร ถือว่าเป็นลิขสิทธิ์ของบัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร
References
ชยพงศ์ มัธยมนันทน์, ธนกฤต โพธิ์เงิน และวิทยา สุจริตธนารักษ์. (2567). การสื่อสารทางการเมืองของนักการเมืองท้องถิ่นที่ส่งผลต่อการไปใช้สิทธิเลือกตั้งระดับท้องถิ่นของข้าราชการตำรวจในจังหวัดปทุมธานี. วารสารรัฐศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย, 4(3), 1–23.
ณัฐพล ยิ่งยวด และปัญญวัฒน์ จุฑามาศ. (2567). การสื่อสารภายในองค์กรที่ส่งผลต่อประสิทธิภาพการทำงานภายในองค์กรบริษัทเอเอเอส ออโต้เซอร์วิส จำกัด. วารสาร มจร อุบลปริทรรศน์, 9(1), 1285–1293.
ธนัท สมณคุปต์ และพัทธนันท์ บุตรฉุย. (2562). การสื่อสารผ่านสื่อดิจิทัลของวิสาหกิจชุมชน. วารสาร อีซีที เทคโนโลยีและสื่อสารการศึกษา, 4(16), 11–22.
ธีระ ราชาพล. (2564). การศึกษานวัตกรรมการสื่อสารการท่องเที่ยวเชิงวิถีวัฒนธรรม:ตลาดหน้าพระธาตุเมืองคอน. วารสารนิเทศศาสตรปริทัศน์, 25(1), 141–149.
นรินทร์ รินพนัสสัก, สังวาร วังแจ่ม และจันทรฉาย ยมสูงเนิน. (2566). การมีส่วนร่วมในการบริหารจัดการศูนย์พัฒนาเด็กเล็ก สังกัดองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นจังหวัดน่าน. วารสารนวัตกรรมการจัดการศึกษาและการวิจัย, 5(3), 687–700.
นันธิการ์ จิตรีงาม. (2563). พฤติกรรมการสื่อสารบนเครือข่ายสังคมออนไลน์เฟซบุ๊กและการรู้เท่าทันสื่อของเยาวชนในเขตกรุงเทพมหานคร. วารสารนิเทศศาสตร์, 39(1), 80–89.
นิภาพรรณ โสพัฒน์. (2562). วิธีการสื่อสารในองค์กรที่มีประสิทธิภาพ. วารสารสมาคมพัฒนาวิชาชีพการบริหารการศึกษาแห่งประเทศไทย, 1(2), 23–30.
พนิดา เกรียงทวีทรัพย์. (2561). รูปแบบการสื่อสารที่มีความสัมพันธ์กับประสิทธิภาพการทำงานภายในองค์กรกรณีศึกษาสำนักงานบริหารหนี้สาธารณะ. Veridian E–Journal, Silpakorn University, 11(3), 3374–3394.
ภูริชา ฉวีวรรณ. (2563). คุณภาพการให้บริการด้านการประชาสัมพันธ์ขององค์การบริหารส่วนตําบลท่าไม้ อําเภอกระทุ่มแบน จังหวัดสมุทรสาคร. งานนิพนธ์ รป.ม. ชลบุรี: มหาวิทยาลัยบูรพา.
มนูญ วิวรรณ. (2565). การสื่อสารในการมีส่วนร่วมในการจัดทำแผนพัฒนาท้องถิ่น. วารสารสารสื่อศิลป์, 5(9), 29–38.
เยาวนารถ พันธุ์เพ็ง. (2566). รูปแบบการสื่อสารผ่าน Line กับประสิทธิผลการทำงานของบุคลากรมหาวิทยาลัยเอกชนในสถานการณ์โควิด–19. วารสารสหศาสตร์ศรีปทุม ชลบุรี, 9(1), 79–93.
ศิระ ศรีโยธิน. (2560). การสื่อสารองค์กร: เครื่องมือสำคัญของนักการตลาดในยุค Thailand 4.0. Veridian E–Journal, Silpakorn University, 10(3), 1267–1276.
สมสวัสดิ์ ฉายสินสอน และชินรัตน์ สมสืบ. (2567). ธรรมาภิบาลแบบความร่วมมือในการพัฒนาระบบชลประธานในพื้นที่ท้ายเขื่อนรัชประภา. วารสารบัณฑิตศึกษา มหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร, 21(79), 126–137.
อัจฉรา สุขกลั่น. (2561). กลยุทธ์การสอสารองค์กรเพื่อสร้างวัฒนธรรมองค์กรแข็งแกร่ง. วารสารการจัดการสมัยใหม่, 16(1), 75–82.
อุษณีย์ ศิริสุนทรไพบูลย์. (2567). การใช้สื่อใหม่ในการประชาสัมพันธ์ขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นจังหวัดภูเก็ต. วารสารวิจัยรำไพพรรณี, 18(1), 94–106.
เอกกร มีสุข, วิทยาธร ท่อแก้ว และกานต์ บุญศิริ. (2566). รูปแบบการสื่อสารในการสร้างภาพลักษณ์ของผู้นำทางการเมืองท้องถิ่น. วารสารราชภัฏสุรินทร์วิชาการ, 1(6), 45–64.
Berlo, D. K. (1960). The process of communication: An introduction to theory and practice. New York: Holt, Rinehart and Winston.
Cronbach, L. J. (1951). Coefficient alpha and the internal structure of tests. Psychometrika, 16, 297–334.
Riel, C. V. (1995), Principles of corporate communication. Hemel Hempstead: Prenntice–Hall.
Yamane, T. (1973). Statistics an introductory analysis. New York: Harper & Row.
