การตระหนักและเห็นคุณค่าผู้สูงอายุของวัยรุ่นไทยพุทธและไทยมุสลิม

Abstract

            การวิจัยนี้มุ่งศึกษาการตระหนักและเห็นคุณค่าผู้สูงอายุของวัยรุ่นไทยพุทธและไทยมุสลิม และปัจจัยที่ส่งผลต่อการตระหนักและเห็นคุณค่าผู้สูงอายุของวัยรุ่นไทยพุทธและไทยมุสลิม เป็นการวิจัยเชิงปริมาณ โดยใช้ข้อมูลการสำรวจสภาวะทางสังคมและวัฒนธรรม พ.ศ.2554 เก็บรวบรวมข้อมูลโดยสำนักงานสถิติแห่งชาติ กลุ่มตัวอย่างคือผู้ที่มีอายุ 13-24 ปี ที่ตอบคำถามเกี่ยวกับการตระหนักและเห็นคุณค่าผู้สูงอายุด้วยตนเอง จำนวนทั้งสิ้น 2,041 คน วิเคราะห์ข้อมูลเชิงพรรณาและใช้สถิติ Chi-square และ Multiple Regression ในการทดสอบ ผลการศึกษาพบว่า วัยรุ่นส่วนใหญ่มีการตระหนักและเห็นคุณค่าผู้สูงอายุในระดับมาก โดยพบว่าปัจจัยที่ส่งผลต่อการตระหนักและเห็นคุณค่าผู้สูงอายุของวัยรุ่นไทยพุทธอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ได้แก่ อายุ การมีเวลาให้แก่กันในครอบครัว การอยู่ร่วมครัวเรือนเดียวกันกับบิดาและ/หรือมารดา อาศัยอยู่ในภาคเหนือ การเห็นว่าหลักคำสอนทางศาสนาเป็นสิ่งจำเป็นในการดำเนินชีวิต ระดับการปฏิบัติตามคำสอนทางศาสนา และการสวดมนต์ ในส่วนของปัจจัยที่ส่งผลต่อการตระหนักและเห็นคุณค่าผู้สูงอายุของวัยรุ่นไทยมุสลิมอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ได้แก่ อายุ การเห็นว่าหลักคำสอนทางศาสนาเป็นสิ่งจำเป็นในการดำเนินชีวิต การใช้หลักคำสอนทางศาสนาเป็นแนวทางในการแก้ปัญหาชีวิต/การงาน การบริจาคช่วยผู้เดือดร้อน การถือศีลอด และการบริจาคซะกาต