ผลการใช้จิตตปัญญาศึกษาเพื่อสร้างเสริมคุณลักษณะความเป็นครูสำหรับนักศึกษาคณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏ

Abstract

           การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ (1) ศึกษาคุณลักษณะความเป็นครูของนักศึกษาคณะครุศาสตร์ ที่เรียนโดยกระบวนการจิตตปัญญาศึกษา  (2) เปรียบเทียบคุณลักษณะความเป็นครูของนักศึกษาคณะครุศาสตร์ที่เรียนโดยกระบวนการจิตตปัญญาศึกษาและที่เรียนโดยกระบวนการสอนแบบบรรยาย  (3) เปรียบเทียบผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนของนักศึกษาคณะครุศาสตร์ที่เรียนโดยกระบวนการจิตตปัญญาศึกษา และที่เรียนโดยกระบวนการสอนแบบบรรยายและ (4) ศึกษาพฤติกรรมความเป็นครูของนักศึกษาคณะครุศาสตร์ที่เรียนโดยกระบวนการจิตตปัญญาศึกษาขณะที่นักศึกษาฝึกประสบการณ์วิชาชีพ

           กลุ่มตัวอย่าง คือ นักศึกษาคณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏบุรีรัมย์ จำนวน 2 ห้องๆละ 50 คน ได้มาโดยการสุ่มแบบกลุ่ม แล้วสุ่มห้องหนึ่งให้เป็นกลุ่มทดลองได้รับการจัดการเรียนรู้โดยกระบวนการจิตตปัญญาศึกษา และอีกห้องหนึ่งเป็นกลุ่มควบคุมได้รับการจัดการเรียนรู้โดยกระบวนการสอนแบบบรรยาย เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย คือ (1) แผนการจัดการเรียนรู้โดยกระบวนการจิตตปัญญาศึกษา (2) แผนการจัดการเรียนรู้โดยกระบวนการสอนแบบบรรยาย (3) แบบประเมินคุณลักษณะความเป็นครู (4) แบบทดสอบวัดผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน และ (5) แบบสัมภาษณ์อาจารย์นิเทศก์ ครูพี่เลี้ยงและนักเรียน สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล คือ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน การทดสอบค่าที และการวิเคราะห์เชิงพรรณนา

          ผลการวิจัยพบว่า (1) คุณลักษณะความเป็นครูของนักศึกษาคณะครุศาสตร์หลังเรียนโดยกระบวนการจิตตปัญญาศึกษาโดยรวมอยู่ในระดับมาก (2) คุณลักษณะความเป็นครูหลังการจัดการเรียนรู้ของนักศึกษากลุ่มที่ได้รับการจัดการเรียนรู้โดยกระบวนการจิตตปัญญาศึกษาสูงกว่ากลุ่มที่ได้รับการจัดการเรียนรู้โดยกระบวนการสอนแบบบรรยายอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01 (3) ผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนวิชาการพัฒนาความเป็นครูของนักศึกษากลุ่มทดลองที่ได้รับการจัดการเรียนรู้โดยกระบวนการจิตตปัญญาศึกษาสูงกว่ากลุ่มควบคุมที่ได้รับการจัดการเรียนรู้โดยกระบวนการสอนแบบบรรยายอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01 และ (4) นักศึกษากลุ่มที่ได้รับการจัดการเรียนรู้โดยกระบวนการจิตตปัญญาศึกษามีพฤติกรรมความเป็นครูขณะฝึกประสบการณ์วิชาชีพ ครบทั้ง 3 ด้าน คือ ด้านความรู้ความเข้าใจในวิชาชีพ ด้านทักษะ และด้านคุณธรรม