ความต้องการศึกษาต่อหลักสูตรปริญญาเอก สาขาวิชาการบริหารและพัฒนาการศึกษา คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยนครพนม
Main Article Content
Abstract
The purposes of this study were to 1) examine the needs for pursuing a doctoral degree in the Educational Administration and Development Program at the Faculty of Education of Nakhon Phanom University (NPU), and 2) investigate opinions on the necessity and significance of a doctoral degree in the Educational Administration and Development Program. The sample group consisted of 400 respondents, obtained through Krejcie & Morgan formula tables and multistage random sampling, including teachers, school administrators, educational administrators, educational personnel, lecturers at NPU, and master's degree students enrolling in the Educational Administration and Development Program at the Faculty of Education of NPU in the 2020 academic year. The research instrument for data collection was a set of questionnaires with the reliability of 0.87. Statistics for data analysis were frequency, percentage, mean, and standard deviation.
The findings were as follows:
1. The needs for pursuing a doctoral degree in the Educational Administration and Development Program was rated at the highest level, with 85.50 % of the respondents (n=342) expressing interest, while 14.50 % (n=58) of the respondents were not interested in continuing their education. Additionally, 65.21% of the respondents (n=223) reported requiring a one-year period to determine whether to pursue a doctorate program. All following variables were also reported at the highest level: the need for pursuing doctoral degrees in education, with 81.58 % (n= 279), required education plans of theses and course studies with 98.25 % (n=336), weekend-based curriculum with 98.54 % (n=337), a blended instruction model based on face-to-face lectures and online learning with 86.25% (n=86.25), extend invitations to renowned educators of national prominence to participate as guest speakers and co-advisors for theses with 84.50% agreement (n=289), abroad fieladvance personal potential with 72.51% (n=248), program admission on written tests and interviews with 70.18% agreement (n=248), appropriate flat-rate tuition fees in each semester with 81.87% agreement (n=280), and university financial support on research studies with 54.97% agreement (n=188).
2. Opinions on the necessity and significance of the Doctor of Education Program in the EAD Program, Faculty of Education, NPU were overall at a high level. The highest mean score was given to the necessity of the program in responding to the needs of school administrators, education administration, and teachers, as evidenced by the highest mean score of this item, followed by personnel development within organizations to increase working potential. In terms of the perceived significance of obtaining a doctoral degree, the respondents’ highest-rated item was increasing student potential, followed by improving organizational tasks, contributing to the improvement of society and nations, and enhancing self-quality of life, respectively.
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความทุกบทความที่ตีพิมพ์ในวารสารบัณฑิตศึกษา มหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร ถือว่าเป็นลิขสิทธิ์ของบัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร
References
กระทรวงศึกษาธิการ. (2545). พระราชบัญญัติการศึกษาแห่งชาติ พุทธศักราช 2542 (ฉบับที่ 2) และที่แก้ไขเพิ่มเติม พุทธศักราช 2545. กรุงเทพฯ: บริษัทสยามสปอรต์ ซินดิเค จำกัด.
คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยนครพนม. (2562). แผนปฏิบัติราชการประจำปี งบประมาณ 2562. เข้าถึงได้จาก http://www.edu.npu.ac.th/. 20 สิงหาคม 2563.
เทื้อน ทองแก้ว. (2551). การบริหารเพื่อมุ่งเน้นคุณภาพอุดมศึกษาไทยในยุคเศรษฐกิจเสรี. เข้าถึงได้จาก http://dusithost.dusit.ac.th/~ei/tuan/file21122005007.doc. 20 สิงหาคม 2563.
ทัศนีย์ ชาติไทย. (2555). รายงานการวิจัย เรื่อง แรงจูงใจและความต้องการในการศึกษาต่อระดับบัณฑิตศึกษา มหาวิทยาลัยธุรกิจบัณฑิตย์. นนทบุรี: สาขาวิชาหลักสูตรและการสอน วิทยาลัยครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยธุรกิจบัณฑิตย์.
ธนาชัยวัฒน์ เดชาสินเจริญ. (2553). การศึกษาความต้องการศึกษาต่อในระดับปริญญาโท มหาวิทยาลัยเอกชนในเขตกรุงเทพมหานคร. วิทยานิพนธ์ ศ.ม. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยหอการค้าไทย.
บัณฑิต ฉัตรวิโรจน์ และสุมาลี วิทยรัตน์. (2549). การศึกษาสภาพและความต้องการในการเข้ารับการอบรมและศึกษาต่อสำหรับครู ผู้บริหารและบุคลากรทางการศึกษา. กำแพงเพชร: มหาวิทยาลัยราชภัฏกำแพงเพชร.
บุญชม ศรีสะอาด. (2560). การวิจัยเบื้องต้น. (พิมพ์ครั้งที่ 10). กรุงเทพฯ: สุวีริยาสาส์น.
บุญส่ง ไข่เกษ และเลขา สมยืน. (2552). การศึกษาความต้องการศึกษาต่อในระดับปริญญาโทและปริญญาเอก สาขาวิทยาศาสตร์อนามัยสิ่งแวดล้อมและอาชีวอนามัย และความปลอดภัยของบุคลากรทางวิทยาศาสตร์สุขภาพ. นครราชสีมา: สาขาสาธารณสุขศาสตร์ วิทยาลัยนครราชสีมา.
กระทรวงศึกษาธิการ. (2558). “ประกาศกระทรวงศึกษาธิการ เรื่อง เกณฑ์มาตรฐานหลักสูตรระดับบัณฑิตศึกษา พ.ศ. 2558” ราชกิจจานุเบกษา. เล่ม 132 ตอนพิเศษ 2558 ง 13 พฤศจิกายน 2558. หน้า 12.
สุมิตร สุวรรณ และจันทิมา จำนงค์นารถ. (2554). ความต้องการในการศึกษาต่อในระดับบัณฑิตศึกษาของคณะครูและบุคลากรทางการศึกษาในพื้นที่ภาคตะวันตก (รายงานผลการวิจัย). นครปฐม: คณะศึกษาศาสตร์และพัฒนศาสตร์ มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ วิทยาเขตกำแพงแสน.
มหาวิทยาลัยขอนแก่น วิทยาเขตหนองคาย. (2563). สาขาวิชา. เข้าถึงได้จาก http://www.nkc.kku.ac.th/. 20 สิงหาคม 2563.
มหาวิทยาลัยอุบลราชธานี. (2563). คณะ/หน่วยงาน. เข้าถึงได้จากhttps://www.ubu.ac.th/. 20 สิงหาคม 2563.
มหาวิทยาลัยราชภัฏอุบลราชธานี. (2563). หน่วยงานภายใน. เข้าถึงได้จากhttps://www.ubru.ac.th/. 20 สิงหาคม 2563.มหาวิทยาลัยนครพนม. (2563). หน่วยงาน มนพ. เข้าถึงได้จาก http://www.npu.ac.th/. 20 สิงหาคม 2563.
Krejcie, R. V., & Morgan, D. W. (1970). Determining Sample Size for Research Activities. Educational and Psychological Measurement, 30(3), 607-610.
Maslow, Abraham. H. (1970). Motivation and Personality. New York: Harper and Row.