ปัญหาขอบเขตการใช้สิทธิของเจ้าหนี้มีประกัน ตามพระราชบัญญัติล้มละลาย พ.ศ. 2483

Abstract

บทคัดย่อ

                      การศึกษาวิทยานิพนธ์เรื่อง ปัญหาขอบเขตการใช้สิทธิของเจ้าหนี้มีประกัน                   ตามพระราชบัญญัติล้มละลาย พ.ศ. 2483 มาตรา 95 มีวัตถุประสงค์เพื่อ (1) ศึกษาความเป็นมา แนวคิด ทฤษฎีเจ้าหนี้มีประกัน ของกฎหมายล้มละลาย หลักการและเหตุผลในการกำหนดสิทธิ     ของเจ้าหนี้มีประกันในคดีล้มละลาย (2) ศึกษาถึงการใช้สิทธิของเจ้าหนี้ในกระบวนการดำเนิน       คดีล้มละลาย สิทธิและหน้าที่ของเจ้าหนี้มีประกัน ขั้นตอนและหลักเกณฑ์การยื่นขอรับชำระหนี้        ของเจ้าหนี้มีประกัน ตามกฎหมายของประเทศไทย และของต่างประเทศ (3) วิเคราะห์ปัญหา         ข้อกฎหมายเกี่ยวกับการใช้สิทธิของเจ้าหนี้มีประกันที่ได้บัญญัติไว้ในกฎหมายล้มละลาย ในการหาแนวทางที่เหมาะสมในการขอบังคับตามสิทธิของเจ้าหนี้มีประกันตามมาตรา 95 (4) เสนอแนวทาง   ในการแก้ปัญหาข้อกฎหมายในการบังคับใช้ให้มีประสิทธิภาพเหมาะสมสอดคล้องกับยุคสมัยปัจจุบัน

                 การศึกษาวิทยานิพนธ์นี้เป็นการวิจัยเชิงคุณภาพด้วยวิธีวิจัยเอกสารจากการศึกษาค้นคว้า เก็บรวบรวมข้อมูลจาก ตำรากฎหมาย บทความทางวิชาการ วารสารทางกฎหมาย รายงานวิชาการทางกฎหมาย ข้อมูลเอกสารทางกฎหมาย คำพิพากษาศาลฎีกา กฎระเบียบ คำสั่ง และ     โดยการสัมภาษณ์บุคคลผู้เกี่ยวข้องกับการใช้กฎหมายอาทิ ผู้พิพากษา, เจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์, ทนายความ, ผู้บริหารคดีของธนาคาร   

                 ผลการศึกษาพบว่า ตามพระราชบัญญัติล้มละลาย พ.ศ. 2483 กำหนดการใช้สิทธิ    ของเจ้าหนี้มีประกันไว้สองช่องทางคือการยื่นขอรับชำระหนี้ตามมาตรา 91 ประกอบมาตรา 96 หรือการขอใช้สิทธิบังคับหลักประกันตามมาตรา 95 ซึ่งเจ้าหนี้มีประกันสามารถเลือกใช้ได้เพียงช่องเดียวเท่านั้น โดยในส่วนของบทบัญญัติในมาตรา 95 กฎหมายเพียงกำหนดบททั่วไปของสิทธิความเป็นเจ้าหนี้มีประกันเท่านั้น แต่ไม่ได้กำหนดรายละเอียดของการใช้สิทธิเจ้าหนี้มีประกัน กฎเกณฑ์ วิธีการ ขั้นตอน แนวการปฏิบัติที่ชัดเจนไว้แต่อย่างใด ทำให้เกิดปัญหาในการบังคับใช้ ต้องตีความในการนำมาปฏิบัติ การที่มาตรา 95 ไม่มีแนวทางที่ชัดเจนทำให้ในทางปฏิบัติ ต้องนำหลักจากคำพิพากษาศาลฎีกา และกรมบังคดีซึ่งเป็นหน่วยงานเกี่ยวข้องโดยตรงได้ออกคำสั่งเรื่องการปฏิบัติงานบังคับคดีล้มละลายกรณีบังคับตามสิทธิของเจ้าหนี้มีประกันตามมาตรา 95 เพื่อกำหนดแนวทางปฏิบัติงาน              ของเจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์ เป็นไปในแนวทางเดียวกัน จากช่องว่างของกฎหมายในการศึกษาครั้งนี้    จึงเห็นควรให้มีการแก้ไขบทบัญญัติในมาตรา 95 ให้มีหลักเกณฑ์ชัดเจนในการบังคับใช้เพื่อประโยชน์อันแท้จริงตามวัตถุประสงค์ของกฎหมายล้มละลาย

คำสำคัญ  :  พระราชบัญญัติล้มละลาย พ.ศ. 2483, เจ้าหนี้มีประกัน, การใช้สิทธิของเจ้าหนี้มีประกัน

Abstract

                      The objectives of this thesis title “Problem of scope of the right exercise of secured creditor in accordance with Bankruptcy Act, B.E. 2543 (1940)” were to (1) study development, concept, and secured creditor theory regarding bankruptcy law, principle and rationale to impose the right of secured creditor in bankruptcy case (2) study the right exercise of creditor in litigation process of bankruptcy case,  rights and duties of secured creditor,  procedure and criterion to submit an application for repayment of debt in accordance with Thai and foreign laws (3) analyze legal issues in respect of the right exercise of secured creditor prescribed in bankruptcy law, to find the appropriate approach to force as right of secured creditor under section 95  (4) propose a process to solve legal problem in part of enforcement to be effective, reasonable and comply with present time.

                   This thesis study was a qualitative research, had used the method of document researching, collecting data from textbook, academic articles, law journals, law academic report, data of law documents, the judgements of supreme court, rules, regulations, orders and interview related person in law enforcement as judge, official receiver, bank’ s case manager.

                   The findings found that Bankruptcy Act, B.E. 2483 prescribed the two rights exercise of secured creditor, were the application for repayment of debt under section 91 compound with section 96 , and the application of exercise to force against the property given as security under section 95 which secured creditor shall be able to choose one of them.  Section 95 prescribed general chapter of right of secured creditor solely but it has not defined the specifications in exercise of secured creditor, regulation, method, procedure in particularly. Thus, the enforcement problem has occurred and legal interpretation is required.  Therefore, to perform this matter in the same way, principle of the judgement of supreme court and Department of Legal Execution’ s practical orders along with right of secured creditor under section 95 have been conducted to impose the practical of the Receiver.  The results of the study is prescription of section 95 should be amended by adding clearance exercise for authentic benefit according to the objectives of Bankruptcy Law.

Keywords :  Bankruptcy Act, B.E. 2483 (1940),  secured creditor,  the right exercise of secured creditor