ปัจจัยเชิงสาเหตุที่มีอิทธิพลต่อการเป็นวิสาหกิจชุมชนในยุคดิจิทัล ในจังหวัดพระนครศรีอยุธยา
คำสำคัญ:
ความพร้อมของการเป็นองค์กรดิจิทัล, สมรรถนะทางดิจิทัลขององค์กร, การบริหารวิสาหกิจชุมชน, วิสาหกิจชุมชนในยุคดิจิทัลบทคัดย่อ
การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาระดับความคิดเห็นเกี่ยวกับปัจจัยความพร้อมของการเป็นองค์กรดิจิทัล สมรรถนะทางดิจิทัลขององค์กร และการบริหารวิสาหกิจชุมชน และ 2) วิเคราะห์โครงสร้างความสัมพันธ์ระหว่างปัจจัยความพร้อมของการเป็นองค์กรดิจิทัล สมรรถนะทางดิจิทัลขององค์กร และการบริหารวิสาหกิจชุมชน ตัวอย่างในการวิจัย คือ ผู้ประกอบการวิสาหกิจชุมชนที่จดทะเบียนในจังหวัดพระนครศรีอยุธยา การศึกษานี้มุ่งเน้นการเลือกกลุ่มผู้ประกอบการจากวิสาหกิจชุมชนที่จดทะเบียนในจังหวัดพระนครศรีอยุธยา ซึ่งประกอบด้วยผู้ที่ดำรงตำแหน่งสำคัญ ได้แก่ ประธาน รองประธานคนที่ 1 รองประธานคนที่ 2 หรือเหรัญญิกของวิสาหกิจชุมชน จากวิสาหกิจชุมชนทั้งหมดจำนวน 230 กิจการ การคัดเลือกกลุ่มตัวอย่างในครั้งนี้ ใช้วิธีการสุ่มตัวอย่างแบบเจาะจงตำแหน่ง โดยได้ขนาดตัวอย่างทั้งสิ้น 690 ตัวอย่าง ทั้งนี้ การสุ่มตัวอย่างได้ดำเนินการตามวิธีการสุ่มแบบชั้นภูมิ เพื่อให้ครอบคลุมกลุ่มตัวอย่างในแต่ละประเภทกิจการ ซึ่งมีเครื่องมือในการเก็บรวบรวมข้อมูล คือ แบบสอบถามเป็นแบบมาตราส่วนประมาณค่า โดยมีความเที่ยงตรงเชิงเนื้อหา
อยู่ระหว่าง .67-1.00 ค่าสัมประสิทธิ์ของความเชื่อมั่น อยู่ระหว่าง .86-.91 และสถิติที่ใช้ ได้แก่ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และการวิเคราะห์ข้อมูลตามโมเดลสมการโครงสร้าง
ผลการวิจัยพบว่า
- ผลการศึกษาระดับความคิดเห็นเกี่ยวกับปัจจัยความพร้อมของการเป็นองค์กรดิจิทัล ปัจจัยสมรรถนะทางดิจิทัลขององค์กร และปัจจัยการบริหารวิสาหกิจชุมชน มีระดับความคิดเห็นโดยรวมอยู่ในระดับมากที่สุด
2. ผลการวิเคราะห์โครงสร้างความสัมพันธ์ระหว่างปัจจัยความพร้อมของการเป็นองค์กรดิจิทัล ปัจจัยสมรรถนะทางดิจิทัลขององค์กร และปัจจัยการบริหารวิสาหกิจชุมชน มีความสอดคล้องกับข้อมูลเชิงประจักษ์อยู่ในเกณฑ์ที่กำหนด โดยปัจจัยความพร้อมของการเป็นองค์กรดิจิทัลมีอิทธิพลทางตรงเชิงบวกต่อปัจจัยการบริหารวิสาหกิจชุมชน และปัจจัยสมรรถนะทางด้านดิจิทัล อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 และมีอิทธิพลทางอ้อมเชิงบวกต่อปัจจัยการบริหารวิสาหกิจชุมชนโดยส่งผ่านปัจจัยสมรรถนะทางด้านดิจิทัล อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 นอกจากนี้ ปัจจัยสมรรถนะทางด้านดิจิทัลมีอิทธิพลทางตรงเชิงบวกต่อปัจจัยการบริหารวิสาหกิจชุมชน อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05
เอกสารอ้างอิง
กองบริหารมาตรฐานผลิตภัณฑ์ชุมชน. รายงานกลุ่มวิสาหกิจชุมชนที่จดทะเบียน. (ออนไลน์) 2566 (อ้างเมื่อ 16 สิงหาคม 2566).
จาก https://www.tisi.go.th/cps,
กัญญามน อินหว่าง และคณะ. การจัดการวิสาหกิจชุมชน. พิษณุโลก: มหาวิทยาลัยพิษณุโลก, 2554.
กัลยา วานิชย์บัญชา. การใช้ SPSS for Windows. พิมพ์ครั้งที่ 29. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์สามลดา, 2560.
กฤษฎา มหาวิจิตร. การวัดผลดุลยภาพ (Balanced Scorecard) กับการดำเนินงานของวิสาหกิจเริ่มต้นในประเทศไทย.
การค้นคว้าอิสระสาขาการจัดการ มหาวิทยาลัยรามคำแหง, 2564.
จิราภรณ์ ปกรณ์. รูปแบบภาวะผู้นำดิจิทัลของผู้บริหารสถานศึกษาสังกัดสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน.
วิทยานิพนธ์การศึกษาดุษฎีบัณฑิต มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ, 2564.
จันทร์จิรา เหลาราช. “การปรับเปลี่ยนสู่ดิจิทัลและผลกระทบต่อองค์กร,” วารสารวิชาการ คณะมนุษยศาสตร์มหาวิทยาลัย
เชียงใหม่. 22, 1 (มกราคม-เมษายน 2564): 227-240.
ชฎาภรณ์ สะหาย. การศึกษาการยอมรับและการนำเทคโนโลยีไปใช้ในผู้ประกอบการสตรี. วิทยานิพนธ์การจัดการมหาบัณฑิต
มหาวิทยาลัยมหิดล, 2564.
ศันศนีย์ เอื้อประชากุล. ศึกษาความพร้อมทางดิจิทัลเกี่ยวกับการนำเทคโนโลยีเข้ามาใช้ในการดำเนินกิจกรรมและการให้บริการ
ลูกค้าของบริษัทประกันวินาศภัยในประเทศไทย. วิทยาศาสตรมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์, 2560.
วิสาหกิจชุมชนจังหวัดพระนครศรีอยุธยา. ระบบสารสนเทศวิสาหกิจชุมชน กลุ่มส่งเสริมและพัฒนาเกษตรกรสำนักงานเกษตร
จังหวัดพระนครศรีอยุธยา. (ออนไลน์) 2566 (อ้างเมื่อ 15 ธันวาคม 2566). จาก https://ayutthaya. doae.go.th/
province/?page_id=5216
สุภมาส อังศุโชติ และคณะ. สถิติวิเคราะห์สำหรับการวิจัยทางสังคมศาสตร์และพฤติกรรมศาสตร์: เทคนิคการใช้โปรแกรม
LISREL. พิมพ์ครั้งที่ 4 (ฉบับปรับปรุง). กรุงเทพฯ: เจริญดีมั่นคงการพิมพ์, 2557.
สุนันทนา กุศลประเสริฐ. การวิเคราะห์องค์ประกอบสมรรถนะดิจิทัลของผู้บริหารสถานศึกษาในโรงเรียนมัธยมศึกษาจังหวัด
พิษณุโลก. การค้นคว้าอิสระบัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยนเรศวร, 2565.
สายพิณ ปั้นทอง. “กลยุทธ์การจัดการรูปแบบการทำงานเพื่อการพัฒนาสู่องค์กรยุคใหม่,” ศาสตร์พระราชาและการวิจัยเพื่อ
สร้างดุลยภาพชีวิตในยุค Disruptive Technology. งานประชุมวิชาการระดับชาติ ครั้งที่ 12; 9-10 กรกฎาคม 2563;
มหาวิทยาลัยราชภัฏนครปฐม. สถาบันวิจัยและพัฒนา มหาวิทยาลัยราชภัฏนครปฐม, 2563. หน้า 1400-1407.
เสรี พงศ์พิศ และสุภาส จันทร์หงษ์. ข้อควรรู้เกี่ยวกับวิสาหกิจชุมชน. กรุงเทพฯ: กรมส่งเสริมการเกษตร, 2549.
อุตสาหกรรม, กระทรวง. รายงานประจำปีสำนักงานปลัดกระทรวงอุตสาหกรรม ประจำปีงบประมาณ พ.ศ 2559. (ออนไลน์)
(อ้างเมื่อ 16 สิงหาคม 2566). จาก http://old.industry.go.th/oig/index.php/2016-04-24-14-09-07/2018-
-03-07-44-25/2559-4
Hair, J. F., et al. Multivariate Data Analysis. 6th ed. New Jersey: Pearson Prentice Hall, 2006.
Morakanyane, R., AA. Grace and P. O’Reilly. “Conceptualizing digital transformation in business organizations:
A systematic review of literature,” InBLED Proceedings. (June 2017): 426-444.
Office of the National Economics and Social Development Council. Phaen maebot phaitai yutthasat chat
(Master Plan under the National Strategy). (online) 2019 (cited 16 August 2023). Available from:
http://nscr.nesdc.go.th/wp-content/uploads/2019/10/PPT-National-Strategy.pdf
Promsri, C. “The developing model of digital leadership for a successful digital transformation,” GPH-International
Journal of Business Management. 2, 8 (August 2019): 01-08.
Shan, P., M. Song and X. Ju. “Entrepreneurial orientation and performance: Is innovation speed a missing link?,”
Journal of Business Research. 69, 2 (September 2015): 683-690.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
ลิขสิทธิ์ (c) 2025 วารสารบัณฑิตวิทยาลัย พิชญทรรศน์ มหาวิทยาลัยราชภัฏอุบลราชธานี
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความทุกเรื่องได้รับการตรวจความถูกต้องทางวิชาการโดยผู้ทรงคุณวุฒิภายนอกอย่างน้อย 2 คน ความคิดเห็นในวารสารบัณฑิตวิทยาลัย พิชญทรรศน์ มหาวิทยาลัยราชภัฏอุบลราชธานี เป็นความคิดเห็นของผู้เขียนมิใช่ความคิดเห็นของผู้จัดทำ จึงมิใช่ ความรับผิดชอบของบัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยราชภัฏอุบลราชธานี และบทความในวารสารบัณฑิตวิทยาลัย พิชญทรรศน์ มหาวิทยาลัยราชภัฏอุบลราชธานี สงวนสิทธิ์ตามกฎหมายไทย การจะนำไปเผยแพร่ต้องได้รับอนุญาตเป็นลายลักษณ์อักษรจากกองบรรณาธิการ
