การเสริมสร้างความร่วมมือขององค์กรเครือข่ายในการส่งเสริมการเป็นผู้เรียนรู้ตลอดชีวิตให้แก่ประชาชนในบริบทของการพัฒนาความเป็นพลเมืองไทย

ผู้แต่ง

  • อรอุมา ภูมิบูรณ์ สาขาวิชาการศึกษานอกระบบโรงเรียน ภาควิชาการศึกษาตลอดชีวิต คณะครุศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย
  • สุวิธิดา จรุงเกียรติกุล สาขาวิชาการศึกษานอกระบบโรงเรียน ภาควิชาการศึกษาตลอดชีวิต คณะครุศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย
  • อาชัญญา รัตนอุบล สาขาวิชาการศึกษานอกระบบโรงเรียน ภาควิชาการศึกษาตลอดชีวิต คณะครุศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย

คำสำคัญ:

ความร่วมมือ , องค์กรเครือข่าย , การเรียนรู้ตลอดชีวิต , ความเป็นพลเมือง , ผู้อำนวยการเครือข่าย

บทคัดย่อ

การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อศึกษาสภาพความร่วมมือขององค์กรเครือข่ายในการส่งเสริมการเป็นผู้เรียนรู้ตลอดชีวิตให้แก่ประชาชนในบริบทของการพัฒนาความเป็นพลเมืองไทย 2) เพื่อวิเคราะห์ความสัมพันธ์ขององค์กรเครือข่ายในการส่งเสริมการเป็นผู้เรียนรู้ตลอดชีวิตให้แก่ประชาชนในบริบทของการพัฒนาความเป็นพลเมืองไทย และ 3) เพื่อเสนอแนวทางในการเสริมสร้างความร่วมมือขององค์กรเครือข่ายในการส่งเสริมการเป็นผู้เรียนรู้ตลอดชีวิตให้แก่ประชาชนในบริบทของการพัฒนาความเป็นพลเมืองไทย กลุ่มเป้าหมายในการวิจัยคือ ผู้แทนองค์กรที่ลงนามความร่วมมือการส่งเสริมความเป็นพลเมืองเพื่อพัฒนาร้อยเอ็ดอย่างยั่งยืน จำนวน 8 คน กำนัน และผู้ใหญ่บ้าน จำนวน  8 คน เก็บข้อมูลเชิงคุณภาพโดยวิธีการสัมภาษณ์

ผลการวิจัยพบว่า

  1.  ความร่วมมือขององค์กรเครือข่ายนั้นมีรูปแบบเป็นเครือข่ายกิจกรรมประเภทเดียวกัน มีลักษณะรวมตัวกันเป็นองค์กรเครือข่ายกลุ่มย่อยในแนวนอนเพื่อดำเนินกิจกรรมโดยมีเป้าหมาย มีผลประโยชน์และความสนใจร่วมกัน
  2.  ความสัมพันธ์ขององค์กรเครือข่ายเป็นแบบรวมศูนย์แต่ขณะเดียวกันก็มีการสร้างเครือข่ายระหว่างองค์กรที่มีเป้าหมายเดียวกัน และ
  3.  แนวทางในการเสริมสร้างความร่วมมือขององค์กรเครือข่ายในการส่งเสริมการเป็นผู้เรียนรู้ตลอดชีวิตให้แก่ประชาชนในบริบทของการพัฒนาความเป็นพลเมืองไทย แบ่งเป็น 2 ด้าน ได้แก่ 1) ด้านการบริหารจัดการรูปแบบความร่วมมือ ทำได้โดยการจัดตั้ง การเสริมพลังหน่วยงาน/องค์กรเจ้าภาพให้ทำหน้าที่เป็นผู้อำนวยการ(Facilitator) ของเครือข่าย และทำการสำรวจ จัดรวมกลุ่ม องค์กรเครือข่ายที่มีพันธกิจเดียวกัน โดยมีลักษณะการรวมตัวขององค์กรเครือข่ายในแนวนอน และร่วมกันออกแบบแผนปฏิบัติการในการส่งเสริมการเรียนรู้ด้วยวิธีการชักชวนประชาชนให้เรียนรู้ร่วมกัน รวมถึงลงมือทำกิจกรรมเพื่อการเรียนรู้ร่วมกับหน่วยงานองค์กรเครือข่ายต่าง ๆ และ 2) ด้านการบริหารจัดการความสัมพันธ์ ผู้อำนวยการของเครือข่าย (Facilitator) ต้องทำหน้าที่ในการเป็นตัวกลางเชื่อมความสัมพันธ์อันดีระหว่างองค์กรเครือข่าย สร้างความไว้วางใจ และให้ความช่วยเหลือ ในการทำงานเพื่อให้บรรลุเป้าหมายที่ได้ตั้งไว้ร่วมกัน

เอกสารอ้างอิง

ธนา ประมุขกุล. เครือข่าย. วารสารส่งเสริมสุขภาพและอนามัยสิ่งแวดล้อม ปีที่ 24 ฉบับที่ 3 กรกฎาคม–กันยายน, 2544.

ธีระพงษ์ แก้วหาวงษ์. กระบวนการเสริมสร้างชุมชนเข้มแข็ง : ประชาคม ประชาสังคม. ขอนแก่น: ศูนย์ฝึกอบรมและพัฒนาการสาธารณสุขมูลฐานภาคตะวันออกเฉียงเหนือ, 2543.

นฤมล นิราทร. การสร้างเครือข่ายการทำงาน: ข้อควรพิจารณาบางประการ. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์, 2543.

ประเวศ วะสี. พลังพลเมืองชาติไทย รัฐธรรมนูญกว่า 20 ฉบับ. (ออนไลน์) 2561 (อ้างเมื่อ 9 พฤษภาคม 2561). จาก: https://www.thairath.co.th/content/1258599

ปาริชาติ สถาปิตานนท์ และชัยวัฒน์ ถิระพันธ์. สื่อสารกับสังคมเครือข่าย. กรุงเทพฯ: สถาบันการเรียนรู้และพัฒนาประชาคม, 2546.

พฤฒ เอมมานูเอล ใบระหมาน. การสร้างความร่วมมือเพื่อต่อต้านการค้าแรงงานทาสบนเรือประมง. ภาคนิพนธ์ปริญญารัฐศาสตรมหาบัณฑิต สาขาการบริหารรัฐกิจ คณะรัฐศาสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์, 2552.

วีระศักดิ์ เครือเทพ. เครือข่าย : นวัตกรรมการทำงานขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น. กรุงเทพฯ: สำนักงานกองทุนสนับสนุนการวิจัย, 2560.

ศรเนตร อารีโสภณพิเชฐ. การพัฒนากลยุทธ์ความร่วมมือด้านการวิจัยทางสังคมศาสตร์ ของสถาบันอุดมศึกษาของรัฐ. กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, 2550

ส่งเสริมการเมืองภาคพลเมือง สถาบันพระปกเกล้า, สำนัก. รายงานโครงการปฏิบัติการเสริมสร้างพลังพลเมือง ประจำปี 2559-2560. กรุงเทพฯ: สถาบันพระปกเกล้า, 2561

สมคิด จาตุศรีพิทักษ์. บทบาทของพลเมืองกับการพัฒนาประเทศ. (ออนไลน์) 2558 (อ้างเมื่อ 9 พฤษภาคม 2561). จาก: https://www.somkid.com/article/542

Agranoff, Robert. Managing Within Networks: Adding Value to Public Organizations. Washington, DC: Georgetown University Press, 2007.

Agranoff, Robert and Michael McGuire. Collaborative Public Management: New Strategies for Local Governments. Washington D.C.: Georgetown University Press, 2003.

Agranoff, Robert and Michael McGuire. “Inside Collaborative Networks: Ten Lessons for Public Managers”, Public Administration Review, 2006, Special Issue (S1), December.

McGuire Michael. “Collaborative Public Management: Assessing What We Know and How We Know It”, Public Administration Review, 2006, Volume 66, December.Mumford V Troy and Marifran Mattson. “Will teams work?: How the nature of work drives synergy in autonomous team designs.”, Academic of Management, 2009, August.

Starkey, P. Networking for development. London: International Forum for Rural Transport and Development, 1997.

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

2022-05-11

รูปแบบการอ้างอิง

ภูมิบูรณ์ อ., จรุงเกียรติกุล ส. . ., & รัตนอุบล อ. . . (2022). การเสริมสร้างความร่วมมือขององค์กรเครือข่ายในการส่งเสริมการเป็นผู้เรียนรู้ตลอดชีวิตให้แก่ประชาชนในบริบทของการพัฒนาความเป็นพลเมืองไทย. วารสารพิชญทรรศน์, 17(1), 231–242. สืบค้น จาก https://so02.tci-thaijo.org/index.php/Pitchayatat/article/view/254918

ฉบับ

ประเภทบทความ

บทความวิจัย