สภาพการดำเนินงานการนำเทคโนโลยีสารสนเทศมาใช้ในระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียนของสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาอุบลราชธานี เขต 3
คำสำคัญ:
เทคโนโลยี, เทคโนโลยีสารสนเทศ, ระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียนบทคัดย่อ
การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาสภาพการดำเนินงานการนำเทคโนโลยีสารสนเทศมาใช้ในระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียน 2) เปรียบเทียบการดำเนินงานการนำเทคโนโลยีสารสนเทศมาใช้ในระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียน จำแนกตาม ตำแหน่ง ประสบการณ์ในการปฏิบัติงาน และขนาดของสถานศึกษา และ 3) ศึกษาข้อเสนอแนะในการดำเนินงานการนำเทคโนโลยีสารสนเทศมาใช้ในระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียนของสถานศึกษาสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาอุบลราชธานี เขต 3 ตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัย จำนวน 338 คน ประกอบด้วย ผู้อำนวยการสถานศึกษาและครูหัวหน้างานระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียน ได้มาโดย สุ่มตัวอย่างแบบชั้นภูมิ เครื่องมือที่ใช้เป็นแบบสอบถามมาตราส่วนประมาณค่า 5 ระดับ สถิติที่ใช้ได้แก่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน การทดสอบที และ การทดสอบเอฟ
ผลการวิจัยพบว่า
- สภาพการดำเนินงานการนำเทคโนโลยีสารสนเทศมาใช้ในระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียนของสถานศึกษาสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาอุบลราชธานี เขต 3 โดยรวม อยู่ในระดับมากที่สุด
- การเปรียบเทียบความคิดเห็นของผู้บริหารสถานศึกษาและครูหัวหน้างานระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียน จำแนกตามตำแหน่ง โดยรวมพบว่าแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.01 ส่วนด้านประสบการณ์ในการปฏิบัติงานและขนาดของสถานศึกษาต่างกัน โดยรวมพบว่าไม่แตกต่างกัน
- การศึกษาข้อเสนอแนะการนำเทคโนโลยีสารสนเทศมาใช้ในระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียน พบว่า ต้องดำเนินการอย่างเป็นระบบและต่อเนื่องครอบคลุมทั้ง 5 กิจกรรมของงานระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียน โดยนำเทคโนโลยีสารสนเทศมาช่วยดำเนินการในหลายรูปแบบ ประกอบด้วยการจัดเก็บเอกสารอิเล็กทรอนิกส์ การใช้แอปพลิเคชัน การจัดกิจกรรมในรูปแบบออนไลน์ในการบันทึกการให้คำปรึกษาเบื้องต้น ซึ่งสามารถนำไปวิเคราะห์แนวทางการแก้ไขปัญหา ใช้โทรศัพท์มือถือหรือสื่อสังคมออนไลน์ติดต่อสื่อสารกับบุคคลหรือหน่วยงาน ที่เกี่ยวข้อง และข้อเสนอแนะอื่น ๆ พบว่าผู้บริหารสถานศึกษาต้องพัฒนาบุคลากรผู้รับผิดชอบให้มีความรู้ ความเข้าใจโดยจัดหาวัสดุอุปกรณ์ที่ส่งเสริมเทคโนโลยีสารสนเทศได้พัฒนาระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียนให้เกิด ผลสำเร็จและมีประสิทธิภาพ
เอกสารอ้างอิง
ขวัญชนก เอียดด้วง. ปัจจัยที่สัมพันธ์ต่อความสำเร็จในการดำเนินงานระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียนของสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 11. วิทยานิพนธ์ครุศาสตร มหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา มหาวิทยาลัยราชภัฏนครศรีธรรมราช, 2563.
คณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน, สำนักงาน. คู่มือการบริหารจัดการระบบการดูแลช่วยเหลือนักเรียนเพื่อพัฒนาคุณภาพ ชีวิตและแก้วิกฤติสังคม. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์ชวนพิมพ์, 2546.
ถวัลย์ พอกประโคน. “สภาพการบริหารงานโดยใช้เทคโนโลยีสารสนเทศในสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาบุรีรัมย์ เขต 1,” วิชาการมหาวิทยาลัยราชภัฏบุรีรัมย์. 6, 1 (มกราคม-มิถุนายน 2557): 86-101
นฤมล มะลิวัลย์. สภาพการบริหารงานตามมาตรฐานระบบการดูแลช่วยเหลือนักเรียนในโรงเรียน สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาเขต 13 จังหวัดตรัง. วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา มหาวิทยาลัยสงขลา, 2552.
ราม โสวัน. การดำเนินงานระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียนในโรงเรียน สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 28. วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา มหาวิทยาลัยราชภัฏอุบลราชธานี, 2558.
วรวุฒิ หลำจะนะ, เชาวนี แก้วมโน และอริสรา บุญรัตน์. “สภาพการใช้เทคโนโลยีสารสนเทศในการบริหารงานโรงเรียนของผู้บริหารโรงเรียนเอกชนสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาพัทลุง,” ใน: วิทวัส ดิษยะศริน สัตยารักษ์, บรรณาธิการ. การประชุมหาดใหญ่วิชาการ ระดับชาติและนานาชาติ ครั้งที่ 11; 17 กรกฎาคม 2563; มหาวิทยาลัยหาดใหญ่: คณะศึกษาศาสตร์และศิลปะศาสตร์ มหาวิทยาลัยหาดใหญ่, 2563. หน้า 224-236
วิไล รัตนทิพย์ และชัยยุทธ ศิริสุทธิ์. กลยุทธ์การบริหารระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียน สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่ การศึกษาประถมศึกษามหาสารคาม,” บัณฑิตศึกษามหาจุฬาขอนแก่น. 6, 4 (ตุลาคม–ธันวาคม 2562): 716-729
วีระพงษ์ วันทา. การศึกษาผลการดำเนินงานระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียนของข้าราชการครูหัวหน้างานระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียนในสถานศึกษาสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาเขต 29 อุบลราชธานี-อำนาจเจริญ. วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา มหาวิทยาลัยราชภัฏอุบลราชธานี, 2555.
ศึกษาธิการ, กระทรวง. แผนแม่บทเทคโนโลยีสารสนเทศและการสื่อสารเพื่อการศึกษาของกระทรวงศึกษาธิการ. (ออนไลน์) 2557 (อ้างเมื่อ 4 ธันวาคม 2563). จาก http://www.thailibrary.in.th/2014/07/28/ict-moe-master- plan/
อัญญารัตน์ ไชยรักษ์. ระบบสารสนเทศเพื่อการประเมินพฤติกรรมนักเรียน (SDQ) กรณีศึกษาโรงเรียนนาสะไม พิทยาคม. การค้นคว้าอิสระปริญญาวิทยาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาเทคโนโลยีสารสนเทศการเกษตร และพัฒนาชนบท มหาวิทยาลัยอุบลราชธานี, 2553.
อัญทลียา ยอดมั่น. “สภาพปัญหา และแนวทางในการดําเนินงานระบบการดูแลช่วยเหลือนักเรียนในสถานศึกษา สังกัดสํานักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษายโสธร เขต 1,” Journal of Ratchathani Innovative Social Sciences. 1, 3 (October-December 2017): 22-33
Cronbach, L.J. Essentials of Psychological Testing. 5th ed. New York: Harper Colins, 1990.
Krejcie, R.V. and Morgan, D.W. Educational and Psychological Measurement. New York: Minnisota University,1970.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
ลิขสิทธิ์ (c) 2021 วารสารบัณฑิตวิทยาลัย พิชญทรรศน์ มหาวิทยาลัยราชภัฏอุบลราชธานี
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความทุกเรื่องได้รับการตรวจความถูกต้องทางวิชาการโดยผู้ทรงคุณวุฒิภายนอกอย่างน้อย 2 คน ความคิดเห็นในวารสารบัณฑิตวิทยาลัย พิชญทรรศน์ มหาวิทยาลัยราชภัฏอุบลราชธานี เป็นความคิดเห็นของผู้เขียนมิใช่ความคิดเห็นของผู้จัดทำ จึงมิใช่ ความรับผิดชอบของบัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยราชภัฏอุบลราชธานี และบทความในวารสารบัณฑิตวิทยาลัย พิชญทรรศน์ มหาวิทยาลัยราชภัฏอุบลราชธานี สงวนสิทธิ์ตามกฎหมายไทย การจะนำไปเผยแพร่ต้องได้รับอนุญาตเป็นลายลักษณ์อักษรจากกองบรรณาธิการ
