การสังเคราะห์วิทยานิพนธ์ด้านการบริหารงานวิชาการ หลักสูตรศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา มหาวิทยาลัยหาดใหญ่
คำสำคัญ:
การสังเคราะห์วิทยานิพนธ์, การบริหารงานวิชาการบทคัดย่อ
การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อสังเคราะห์วิทยานิพนธ์ด้านการบริหารงานวิชาการ หลักสูตรศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา มหาวิทยาลัยหาดใหญ่ ตั้งแต่ พ.ศ. 2553-2562 ประชากรที่ใช้ในการวิจัย คือ วิทยานิพนธ์ ด้านการบริหารงานวิชาการ หลักสูตรศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา มหาวิทยาลัยหาดใหญ่ จำนวน 20 เล่ม โดยใช้แบบบันทึกคุณลักษณะงานวิจัยในการเก็บรวบรวมข้อมูล ซึ่งมีค่าความตรงอยู่ระหว่าง 0.60-1.00 วิเคราะห์ข้อมูลด้วยค่าความถี่ ร้อยละ และการวิเคราะห์เนื้อหา
ผลการวิจัยพบว่า
- ข้อมูลพื้นฐานของงานวิจัย พบว่า เรื่องที่มีผู้สนใจศึกษาและนำมาทำวิทยานิพนธ์มากที่สุด คือ เรื่องระบบประกันคุณภาพภายในและมาตรฐานการศึกษา ปีที่มีการพิมพ์วิทยานิพนธ์เกี่ยวกับการบริหารงานวิชาการมากที่สุดได้แก่ ปี พ.ศ. 2561
- ข้อมูลเกี่ยวกับเนื้อหาของงานวิจัยที่นำมาสังเคราะห์ มีเนื้อหาที่พบมากที่สุด ได้แก่ การพัฒนาระบบประกันคุณภาพภายในและมาตรฐานการศึกษา ประชากรและตัวอย่างในงานวิจัยที่พบมากที่สุด ได้แก่ ผู้บริหารสถานศึกษา วิธีการสุ่มตัวอย่างที่พบมากที่สุด ได้แก่ การเลือกแบบเจาะจง ชนิดของเครื่องมือที่นำมาใช้ในการวิจัยมากที่สุด ได้แก่ แบบสอบถาม การตรวจสอบคุณภาพเครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยมากที่สุด ได้แก่ การหาค่าความตรง สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูลมากที่สุด คือ ค่าเฉลี่ย และส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน
- ข้อมูลเกี่ยวกับผลการวิจัย พบว่า การบริหารงานวิชาการประกอบด้วย การพัฒนาหลักสูตรสถานศึกษา มีกระบวนการ 13 ขั้นตอน การวัดผลประเมินผลและการดำเนินการเทียบโอนผลการเรียน มีกระบวนการ 9 ขั้นตอน การพัฒนาและส่งเสริมให้มีแหล่งเรียนรู้มีกระบวนการ 12 ขั้นตอน การนิเทศการศึกษา มีกระบวนการ 9 ขั้นตอน การพัฒนาระบบประกันคุณภาพภายในและมาตรฐานการศึกษามีกระบวนการ 11 ขั้นตอน และการพัฒนาและใช้สื่อเทคโนโลยีเพื่อการศึกษามีกระบวนการ 6 ขั้นตอน ผลการสังเคราะห์ ผลการวิจัยโดยรวม พบว่า สภาพการดำเนินงานอยู่ในระดับมากถึงมากที่สุด สภาพปัญหาการดำเนินงานอยู่ในระดับน้อยที่สุดถึงมาก ความเหมาะสมอยู่ในระดับมากถึงมากที่สุด และระดับความเป็นไปได้อยู่ในระดับมากถึงมากที่สุด
เอกสารอ้างอิง
กนิษฐรินทร์ เนื่องน้อย. การศึกษาสภาพปัญหาและการใช้เทคโนโลยีการศึกษาที่เหมาะสมตามแนวปฏิรูปกระบวนการเรียนการสอนในโรงเรียนบางบัว (เพ่งตั้งตรงจิตรวิทยาคาร) เขตบางเขน กรุงเทพมหานคร. วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาเทคโนโลยีและสื่อสารการศึกษา มหาวิทยาลัยราชภัฏจันทรเกษม, 2554.
กมล ภู่ประเสริฐ. รูปแบบการบริหารและการจัดการศึกษาแบบกระจายอำนาจ. กรุงเทพฯ: พริกหวานกราฟฟิค, 2545.
กาญจนา โป๊ะประนม. การสังเคราะห์งานวิจัยเกี่ยวกับผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนกลุ่มสาระการเรียนรู้วิชา วิทยาศาสตร์โดยวิธีวิเคราะห์อภิมาน. อุบลราชธานี: มหาวิทยาลัยราชภัฏอุบลราชธานี, 2551.
คณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน, สำนักงาน. คู่มือดำเนินการพัฒนาหลักสูตรการพัฒนาผู้นำการเปลี่ยนแปลงเพื่อรองรับการกระจายอำนาจสำหรับครูและศึกษานิเทศก์. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์คณะรัฐมนตรีและราชกิจจานุเบกษา, 2550.
คัมภีรพจน์ สายเพ็ชร. การสังเคราะห์งานวิจัยที่เกี่ยวกับการสอนภาษาอังกฤษที่เปรียบเทียบผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนระหว่างการใช้นวัตกรรมกับการสอนปกติโดยใช้วิธีวิเคราะห์อภิมาณ. วิทยานิพนธ์ครุศาสตร มหาบัณฑิต สาขาวิชาวิจัยและการประเมินผลการศึกษา มหาวิทยาลัยราชภัฏอุบลราชธานี, 2551.
จารุพรรณ ทิพยศุภลักษณ์ และชิดชนก เชิงเชาว์. การวิเคราะห์วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ ระหว่างปี พ.ศ. 2543-2552. วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการวัดผลและการวิจัยทางการศึกษา มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์, 2554.
ใจทิพย์ เชื้อรัตนพงษ์. การพัฒนาหลักสูตร: หลักการแนวปฏิบัติ. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์อสีนเพรส, 2539.
ฉัตรศิริ ปิยะพิมลสิทธิ์. การสังเคราะห์วิทยานิพนธ์หลักสูตรการศึกษามหาบัณฑิตสาขาวิชาการวัดผลการศึกษา มหาวิทยาลัยทักษิณ. วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการประเมินผลและวิจัย มหาวิทยาลัยทักษิณ, 2554.
ชุมศักดิ์ อินทร์รักษ์. การบริหารงานวิชาการ. ปัตตานี: มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์, 2546.
ไชยยศ เรืองสุวรรณ. เทคโนโลยีการศึกษา: ทฤษฎีและการวิจัย. กรุงเทพฯ: โอเดียนสโตร์, 2551.
ทรงรัตน์ ศรีสารคาม. กระบวนการสร้างความร่วมมือในการพัฒนาแหล่งเรียนรู้ในชุมชน: กรณีศึกษาโรงเรียนบ้านแม่นใหญ่ อำเภอเมือง จังหวัดมหาสารคาม. วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา มหาวิทยาลัยมหาสารคาม, 2553.
ทิศนา แขมมณี. 14 วิธีสอนสำหรับครูมืออาชีพ. พิมพ์ครั้งที่ 4. กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, 2546.
ธีระพร อายุวัฒน์. แนวปฏิบัติที่เป็นเลิศในการบริหารงานวิชาการของสถานศึกษาขั้นพื้นฐานขนาดเล็ก. วิทยานิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา มหาวิทยาลัยศิลปากร, 2552.
นงลักษณ์ วิรัชชัย. การวิเคราะห์อภิมาน. กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, 2551.
บุญชม ศรีสะอาด. การพัฒนาหลักสูตรและการวิจัยเกี่ยวกับหลักสูตร. กรุงเทพฯ: สุวีริยาสาส์น, 2546.
ปราณี ชาญเชาว์. การพัฒนาแนวทางการบริหารงานเทคโนโลยีการศึกษาของถานศึกษาขนาดเล็ก กรณีศึกษาโรงเรียนวัดทำใหม่โรงเรียนวัดศรีภวังค์และโรงเรียนวัดลาดระโหง. วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต สาขาการบริหารการศึกษา มหาวิทยาลัยราชภัฏพระนครศรีอยุธยา, 2552.
ยุพาพรรณ จงพิพัฒนสุข. การสังเคราะห์งานวิจัยด้านการบริหารงานวิชาการของมหาวิทยาลัยราชภัฏ เขตกรุงเทพมหานคร พ.ศ.2544-2548. วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา, 2552.
รัตนะ บัวสนธ์. วิธีการเชิงผสมผสานสำหรับการวิจัยและประเมิน. กรุงเทพฯ: บริษัท วีพริ้นท์ (1991), 2555.
รุ่งชัชดาพร เวหะชาติ. รูปแบบเพื่อพัฒนาการกระจายอำนาจการบริหารงานวิชาการของโรงเรียนในฝันเขตพื้นที่ภาคใต้ตอนล่าง. วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตรดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา, มหาวิทยาลัยทักษิณ, 2554.
เลขาธิการสภาการศึกษา, สำนักงาน. การศึกษาสภาพการดำเนินงานเทียบโอนผลการศึกษาระดับการศึกษาขั้นพื้นฐาน. กรุงเทพฯ: พริกหวานกราฟฟิค, 2553.
เลขาธิการคุรุสภา, สำนักงาน. รวมกฎหมายกฎกระทรวง ระเบียบ ข้อบังคับ ประกาศสำหรับผู้ประกอบวิชาชีพทางการศึกษา. กรุงเทพฯ: ยงพลเทรดดิ้ง, 2553.
ศรีสุดา ปรุงหอม. วิเคราะห์วิธีวิทยาการวิจัยของวิทยานิพนธ์ระดับบัณฑิตศึกษา สาขาการวิจัยทางการศึกษาของมหาวิทยาลัยในประเทศไทยที่พิมพ์เผยแพร่ตั้งแต่ปีพุทธศักราช 2538-2547. วิทยานิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต สาขาวิชาการวิจัยการศึกษา มหาวิทยาลัยมหาสารคาม, 2550.
โสภนา สุดสมบูรณ์. การสังเคราะห์วิทยานิพนธ์ระดับดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษาในประเทศไทย. วิทยานิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา มหาวิทยาลัยศิลปากร, 2550.
Dooley, D. Social Research Methods. 2nd ed. Englewood Cliffs, NJ: Prentice -Hall, 1990.
Good, C.V. Dictionary of Education. 3rd ed. New York: McGraw-Hill, 1973.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
ลิขสิทธิ์ (c) 2021 วารสารบัณฑิตวิทยาลัย พิชญทรรศน์ มหาวิทยาลัยราชภัฏอุบลราชธานี

อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความทุกเรื่องได้รับการตรวจความถูกต้องทางวิชาการโดยผู้ทรงคุณวุฒิภายนอกอย่างน้อย 2 คน ความคิดเห็นในวารสารบัณฑิตวิทยาลัย พิชญทรรศน์ มหาวิทยาลัยราชภัฏอุบลราชธานี เป็นความคิดเห็นของผู้เขียนมิใช่ความคิดเห็นของผู้จัดทำ จึงมิใช่ ความรับผิดชอบของบัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยราชภัฏอุบลราชธานี และบทความในวารสารบัณฑิตวิทยาลัย พิชญทรรศน์ มหาวิทยาลัยราชภัฏอุบลราชธานี สงวนสิทธิ์ตามกฎหมายไทย การจะนำไปเผยแพร่ต้องได้รับอนุญาตเป็นลายลักษณ์อักษรจากกองบรรณาธิการ