ปัจจัยที่ส่งผลต่อความบกพร่องด้านสมาธิสั้นของนักศึกษามหาวิทยาลัยราชภัฏ ในช่วงการเรียนรู้ยุควิถีชีวิตปกติใหม่
คำสำคัญ:
การรับรู้ความสามารถของตนเอง, ภาวะซึมเศร้า, ความเครียด, ความบกพร่องด้านสมาธิสั้น, ยุควิถีชีวิตปกติใหม่บทคัดย่อ
การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อประเมินการรับรู้ความสามารถของตนเอง ภาวะซึมเศร้า ความเครียด และความบกพร่องด้านสมาธิสั้นของนักศึกษา เพื่อศึกษาปัจจัยที่สัมพันธ์ต่อความบกพร่องด้านสมาธิสั้นของนักศึกษา และหาตัวแปรที่มีอำนาจทำนายความบกพร่องด้านสมาธิสั้นของนักศึกษา กลุ่มตัวอย่างเป็นนักศึกษาจำนวน 447 คน โดยการสุ่มหลายขั้นตอน เครื่องมือที่ใช้ประกอบด้วย แบบสอบถามข้อมูลทั่วไป แบบคัดกรองโรคสมาธิสั้นมีค่าความเชื่อมั่น .97 แบบสอบถามประเมินการรับรู้ความสามารถของตนเองมีค่าความเชื่อมั่น .85 แบบสอบถามประเมินความเครียดมีค่าความเชื่อมั่น .91 และแบบสอบถามเพื่อคัดกรองโรคซึมเศร้ามีค่าความเชื่อมั่น .83 วิเคราะห์ข้อมูลด้วยสถิติเชิงพรรณนา และวิเคราะห์การถดถอยพหุคุณแบบขั้นตอน
ผลการวิจัยพบว่า
- นักศึกษามีการรับรู้ความสามารถของตนเองเพื่อป้องกันภาวะซึมเศร้าและโรคเครียดอยู่ในระดับมาก มีระดับความเครียดและภาวะซึมเศร้าอยู่ในระดับน้อย และยังมีความบกพร่องด้านสมาธิสั้นในระดับน้อย
- ความบกพร่องด้านสมาธิสั้นของนักศึกษามีความสัมพันธ์ทางบวกกับภาวะซึมเศร้า ภาวะความเครียดของนักศึกษา และพบว่า ตัวแปรภาวะซึมเศร้ากับภาวะความเครียดมีค่าสัมพันธ์ทางบวกระหว่างกันและกัน
- ตัวพยากรณ์ที่ดีในการพยากรณ์ความบกพร่องด้านสมาธิสั้นของนักศึกษาได้แก่ ภาวะซึมเศร้า โดยสามารถร่วมกันอธิบายความแปรปรวนของความบกพร่องด้านสมาธิสั้นของนักศึกษาได้ร้อยละ 56.88 มีค่าความคลาดเคลื่อนมาตรฐานในการพยากรณ์เท่ากับ 27.93
References
คณะวิทยาการเรียนรู้และศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์. บทวิเคราะห์แนวทางการจัดทำข้อเสนอทิศทางการเรียนรู้สำหรับเยาวชน. (ออนไลน์) 2561 (อ้างเมื่อ 30 เมษายน 2563). จากhttp://www.nso.go.th/sites/2017/Lists/Activity/Attachments/120/A24-05-60.pdf
ฐิตวันต์ หงษ์กิตติยานนท์. การพยาบาลสุขภาพจิตและจิตเวชในศตวรรษที่ 21. กรุงเทพฯ: วิทยาลัยพยาบาลและสุขภาพ มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา, 2562.
วิลาสลักษณ์ ชัววัลลี. ผลของรางวัลภายนอกและการรับรู้ความสามารถของตนที่มีต่อแรงจูงใจภายในของนักเรียน. กรุงเทพฯ: รายงานการวิจัยฉบับที่ 81 สถาบันวิจัยพฤติกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒประสานมิตร, 2547.
เลขาธิการสภาการศึกษา, สำนักงาน. สมรรถนะการศึกษาไทยในเวทีสากล ปี 2562 (IMD 2019). กรุงเทพฯ: บริษัท 21 เซ็นจูรี่ จำกัด, 2563ก.
เลขาธิการสภาการศึกษา, สำนักงาน. รายงานการเรียนออนไลน์ยุคโควิด-19: วิกฤตหรือโอกาสการศึกษาไทย. กรุงเทพฯ: สำนักมาตรฐานการศึกษาและพัฒนาการเรียนรู้สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา กระทรวงศึกษาธิการ, 2563ข.
เลขาธิการสภาการศึกษา, สำนักงาน. รายงานวิจัยการพัฒนาการศึกษาไทยกับการเตรียมความพร้อมสู่ศตวรรษที่ 21. กรุงเทพฯ: สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา, 2557.
Bandura, A. “Self-efficacy: Toward a unifying theory of behavioral change,” Psychological Review. 84, 1 (1997): 191-215.
Metcalfe, J. and W. Mischel. “A hot/cool-system analysis of delay of gratification: Dynamics of willpower,” Psychological Review. 106, 1 (1999): 3-19.
Downloads
เผยแพร่แล้ว
How to Cite
ฉบับ
บท
License
Copyright (c) 2021 วารสารบัณฑิตวิทยาลัย พิชญทรรศน์ มหาวิทยาลัยราชภัฏอุบลราชธานี
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความทุกเรื่องได้รับการตรวจความถูกต้องทางวิชาการโดยผู้ทรงคุณวุฒิภายนอกอย่างน้อย 2 คน ความคิดเห็นในวารสารบัณฑิตวิทยาลัย พิชญทรรศน์ มหาวิทยาลัยราชภัฏอุบลราชธานี เป็นความคิดเห็นของผู้เขียนมิใช่ความคิดเห็นของผู้จัดทำ จึงมิใช่ ความรับผิดชอบของบัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยราชภัฏอุบลราชธานี และบทความในวารสารบัณฑิตวิทยาลัย พิชญทรรศน์ มหาวิทยาลัยราชภัฏอุบลราชธานี สงวนสิทธิ์ตามกฎหมายไทย การจะนำไปเผยแพร่ต้องได้รับอนุญาตเป็นลายลักษณ์อักษรจากกองบรรณาธิการ
