A ศึกษาผลการจัดการเรียนการสอนของครู โดยใช้การบูรณาการแนวคิด CCR ที่มีต่อการเปลี่ยนแปลงพฤติกรรมการสอนในสถานศึกษา สังกัดสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน
คำสำคัญ:
การจัดการเรียนการสอน การบูรณาการแนวคิด CCRบทคัดย่อ
บทคัดย่อ
การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ ศึกษาผลการจัดการเรียนการสอนของครู โดยใช้การบูรณาการแนวคิด CCR ที่มีต่อการเปลี่ยนแปลงพฤติกรรมการสอนในสถานศึกษา สังกัดสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน ประชากรในการพัฒนาคือ ครูที่สอนวิชาคณิตศาสตร์ในสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต40 จังหวัดเพชรบูรณ์ จำนวน 127 คน ได้มาจากการเลือกแบบเจาะจง เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ แบบบันทึกการสังเกตการอบรมพัฒนาครู แบบบันทึกการนิเทศครู แบบรายงานการนิเทศโครงการพัฒนาครูโดยใช้การบูรณาการแนวคิด CCR แบบบันทึกผลการสอนของครู และแบบประเมินความพึงพอใจของครู การวิเคราะห์ข้อมูล ข้อมูลเชิงปริมาณใช้สถิติในการวิเคราะห์ ได้แก่ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน ข้อมูลเชิงคุณภาพใช้การวิเคราะห์เนื้อหา
ผลการวิจัย พบว่า การพัฒนาครูผู้สอนวิชาคณิตศาสตร์ตามโครงการอบรมเชิงปฏิบัติการ: การพัฒนาครูโดยใช้การบูรณาการแนวคิด CCR ทำให้ครูเปลี่ยนแปลงพฤติกรรมการสอน โดยเริ่มต้นจาก การจัดทำแผนการจัดการเรียนรู้โดยใช้การบูรณาการแนวคิด CCR เพื่อการจัดกิจกรรมการเรียนรู้วิชาคณิตศาสตร์ โดยใช้การบูรณาการแนวคิด CCR ในสถานศึกษาได้ จากผลการนิเทศติดตามการสอนของครูผู้สอนวิชาคณิตศาสตร์ที่เข้าร่วมโครงการ พบว่า มีค่าเฉลี่ยของผลการพัฒนาการจัดการเรียนการสอนเพิ่มสูงขึ้นทั้งโดยภาพรวมและรายข้อ และครูที่เข้ารับการพัฒนามีความพึงพอใจต่อโครงการอบรมเชิงปฏิบัติการ: การพัฒนาครูโดยใช้การบูรณาการแนวคิด CCR โดยภาพรวมอยู่ในระดับมากที่สุด นอกจากนี้ ข้อมูลเชิงคุณภาพยังพบว่า ครูมีการเปลี่ยนแปลงพฤติกรรมการสอน โดยครูนำความรู้ความเข้าใจจากการอบรมเกี่ยวกับกระบวนการจัดกิจกรรมการเรียนรู้โดยใช้การบูรณาการแนวคิด CCR ไปใช้ในการจัดการเรียนการสอนในชั้นเรียนได้อยู่ในระดับดี จากการติดตามนิเทศในชั้นเรียน พบว่า ครูมีการเปลี่ยนแปลงพฤติกรรมการสอนโดยใช้กิจกรรมที่หลากหลายตามแนวคิดจิตตปัญญาศึกษา ระบบพี่เลี้ยง และการเรียนรู้โดยใช้การวิจัยเป็นฐาน เช่น การร้องเพลง เล่นเกม การสืบค้นหาข้อมูล การใช้คำถาม กิจกรรมเดี่ยว กิจกรรมกลุ่ม และการนำเสนอผลงานหน้าชั้นเรียน ทำให้นักเรียนได้รับความรู้ ความเข้าใจ ได้ฝึกปฏิบัติ ได้แสดงความคิดเห็น และยังสังเกต พบว่า ครูมีการใช้สื่อที่หลากหลายขึ้น เพื่อกระตุ้นและส่งเสริมการเรียนรู้ของนักเรียนในชั้นเรียน
เอกสารอ้างอิง
กีรตาพันธุ์ ผ่าชัยภูมิ.“การเปรียบเทียบผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน เรื่อง อาหารและโภชนาการคิดวิเคราะห์และความคิดสร้างสรรค์ ของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 5 ที่เรียนด้วยการจัดการเรียนรู้โดยใช้วิจัยเป็นฐาน และการจัดการเรียนรู้แบบปกติ,” วารสารศึกษาศาสตร์มหาวิทยาลัยมหาสารคาม. 9, 2 (เมษายน-มิถุนายน 2558): 108-122.
ชูชัย สมิทธิไกร. การสรรหา การคัดเลือก และการประเมินผลการปฏิบัติงานของบุคลากร. กรุงเทพฯ: แอคทีฟพริ้น, 2558.
ประภาส ไชยหงษา. ความพึงพอใจต่อโครงการพัฒนาการสอนของครูคุณภาพตามมาตรฐานความรู้ฐานสมรรถนะ. วิทยานิพนธ์ครุศาสตร์มหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยมหาสารคาม, 2559.
วิจักขณ์ พานิช. การเรียนรู้ด้วยใจอย่างใคร่ครวญ. กรุงเทพฯ: มูลนิธิสดศรีสฤษดิ์วงศ์, 2559.
ศิริพร พึ่งเพ็ชร.“รายงานวิจัยโครงการคูปองพัฒนาพัฒนาหลักสูตรการพัฒนาครู เพื่อยกผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนกลุ่มสาระการเรียนรู้ภาษาอังกฤษ โดยการสอนแบบจิตตปัญญาศึกษา จังหวัดชัยภูมิ,” วารสาร มนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏพิบูลสงคราม. 12, 1 (มกราคม-มิถุนายน 2561): 97-110.
ศึกษาธิการ, กระทรวง. หลักสูตรแกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช 2551 (ฉบับปรับปรุง พ.ศ. 2560). กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์คุรุสภาลาดพร้าว, 2562.
ศึกษา เรืองคำ. “ผลการจัดการเรียนรู้โดยบูรณาการแนวคิดจิตตปัญญา การโค้ชและระบบพี่เลี้ยงและการวิจัยเป็นฐานที่มีต่อการปรับเปลี่ยนพฤติกรรมการสอนและการพัฒนาสมรรถนะการสอนของนักศึกษาครูสาขาวิชา ภาษาไทย,” วารสารนาคบุตรปริทัศน์ มหาวิทยาลัยราชภัฏนครศรีธรรมราช. 10, 2 (มิถุนายน-ธันวาคม 2561): 15-25.
สถาบันส่งเสริมการสอนวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี. ทักษะ/กระบวนการทางคณิตศาสตร์. กรุงเทพฯ: ส.เจริญการพิมพ์, 2560.
สมรัตน์ บุญมั่น. “ผลการจัดกิจกรรมการเรียนรู้แบบ CCR เรื่อง พหุนามที่มีต่อผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนทักษะการแก้ปัญหา และเจตคติต่อวิชาคณิตศาสตร์ของนักเรียน ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1/1 โรงเรียนชากังราววิทยา (อินทร์-ชุ่ม ดีสาร อุปถัมภ์),” วารสารครุศาสตร์ คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏกำแพงเพชร. 2, 3 (มิถุนายน-ธันวาคม 2560): 1-12.
Vincent, S.M. Mentor Educators. London: Macmillan, 2004.
Wilson, T. Integrating Intellectual Capital and Knowledge Management. New York: Pearson Prentice Hall, 1993.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
บทความทุกเรื่องได้รับการตรวจความถูกต้องทางวิชาการโดยผู้ทรงคุณวุฒิภายนอกอย่างน้อย 2 คน ความคิดเห็นในวารสารบัณฑิตวิทยาลัย พิชญทรรศน์ มหาวิทยาลัยราชภัฏอุบลราชธานี เป็นความคิดเห็นของผู้เขียนมิใช่ความคิดเห็นของผู้จัดทำ จึงมิใช่ ความรับผิดชอบของบัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยราชภัฏอุบลราชธานี และบทความในวารสารบัณฑิตวิทยาลัย พิชญทรรศน์ มหาวิทยาลัยราชภัฏอุบลราชธานี สงวนสิทธิ์ตามกฎหมายไทย การจะนำไปเผยแพร่ต้องได้รับอนุญาตเป็นลายลักษณ์อักษรจากกองบรรณาธิการ
