แนวทางการเพิ่มประสิทธิภาพการบริหารทุนมนุษย์ของมหาวิทยาลัยราชภัฏสุราษฎร์ธานี

บทคัดย่อ

        การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาระดับประสิทธิภาพการบริหารทุนมนุษย์ของมหาวิทยาลัยราชภัฏสุราษฎร์ธานี 2) เปรียบเทียบความคิดเห็นเกี่ยวกับประสิทธิภาพการบริหารทุนมนุษย์จำแนกตามสถานภาพส่วนบุคคลและ 3) นำเสนอแนวทางการเพิ่มประสิทธิภาพการบริหารทุนมนุษย์ของมหาวิทยาลัยราชภัฏสุราษฎร์ธานี เป็นการวิจัยแบบผสมซึ่งใช้แบบสอบถามและแบบสัมภาษณ์เชิงลึกเป็นเครื่องมือในการวิจัยกับตัวอย่าง ได้แก่ บุคลากรของมหาวิทยาลัยราชภัฏ สุราษฎร์ธานี จำนวน 300 คน และคณะกรรมการบริหารมหาวิทยาลัย จำนวน 11 คน สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล คือ ความถี่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน การทดสอบทีและการทดสอบเอฟ ผลการวิจัยพบว่า

1. ประสิทธิภาพการบริหารทุนมนุษย์ของมหาวิทยาลัยราชภัฏ สุราษฎร์ธานี โดยรวมอยู่ในระดับปานกลาง ( = 3.47) เมื่อพิจารณารายด้าน พบว่า ด้านการปฏิบัติภาวะผู้นำอยู่ในระดับมาก ( =3.65) ด้านอื่นอยู่ในระดับปานกลาง เรียงจากมากไปน้อย ได้แก่ ด้านการสร้างประโยชน์สูงสุดจากกำลังคน ( = 3.48) ด้านความสามารถในการเรียนรู้   ( = 3.46) ด้านความผูกพันของบุคลากร ( = 3.37 และด้านการเข้าถึงความรู้ ( =3.36) ตามลำดับ
2. การเปรียบเทียบความคิดเห็นจำแนกตามสถานภาพส่วนบุคคล พบว่า บุคลากรที่มีระดับการศึกษาสูงสุดและประเภทของบุคลากรแตกต่างกันมีความคิดเห็นแตกต่างกัน อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05
3. แนวทางการเพิ่มประสิทธิภาพการบริหารทุนมนุษย์ของมหาวิทยาลัยราชภัฏสุราษฎร์ธานี ด้านการปฏิบัติภาวะผู้นำ ผู้บริหารต้องเป็นแบบอย่างที่ดีในการทำงาน บริหารตามหลักธรรมาภิบาล ด้านความผูกพันของบุคลากร ควรมีความชัดเจนถึงความเชื่อมโยงระหว่างผลการปฏิบัติงานและผลตอบแทนที่จะได้รับ ประเมินผลการปฏิบัติงานด้วยระบบคุณธรรม ด้านการเข้าถึงความรู้ ควรจัดกิจกรรมเสริมสร้างความรู้ทุกรูปแบบ เน้นการเป็นองค์กรแห่งการเรียนรู้ ด้านการสร้างประโยชน์สูงสุดจากกำลังคน ควรมีแผนอัตรากำลังที่ชัดเจนมีการจูงใจเพื่อดึงทุนมนุษย์ของบุคลากรมาใช้ ด้านความ สามารถในการเรียนรู้ ควรส่งเสริมให้บุคลากรได้รับการอบรมและพัฒนาตรงตามศักยภาพ มีการสอนงานและหมุนเวียนงาน