ระบบการให้ค่าตอบแทน ผลประโยชน์และรางวัลเพื่อก่อให้เกิดความผูกพันทุ่มเทในธุรกิจโรงแรม

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างช่วงอายุของพนักงานและปัจจัยที่ส่งผลต่อแรงจูงใจในการทำงานของพนักงานโรงแรม 2) เปรียบเทียบระดับความคิดเห็นปัจจัยที่ก่อให้เกิดความผูกพันในองค์กรกับภูมิหลังของพนักงาน 3) ศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างปัจจัยจูงใจและปัจจัยค้ำจุนกับความผูกพันในองค์กรของพนักงานโรงแรม และ 4) เพื่อศึกษาอิทธิพลของปัจจัยจูงใจและปัจจัยค้ำจุนต่อความผูกพันในองค์กรของพนักงานโรงแรม ตัวอย่างเป็นพนักงานโรงแรมจำนวน 300 คน คำนวณจำนวนตัวอย่างโดยใช้สูตร Yamane และใช้วิธีการสุ่มตัวอย่างแบบเทียบสัดส่วน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยเป็นแบบสอบถามเกี่ยวกับข้อมูลทั่วไป ค่าตอบแทน ผลประโยชน์และรางวัล ปัจจัยที่ก่อให้เกิดความผูกพันในองค์กร สถิติที่ใช้คือ ค่าความถี่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน ใช้สถิติ ไคสแควร์ (Chi-Square) การเปรียบเทียบความแตกต่างของค่าที (t-Test) และทดสอบค่าเอฟ (F-Test) ด้วยการวิเคราะห์ความแปรปรวน (One-Way ANOVA) โดยใช้วิธีทดสอบแบบ LSD หาค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์ของเพียร์สัน และใช้สถิติการวิเคราะห์การถดถอยแบบพหุคูณ (Multiple Regression Analysis) ผลการวิจัยพบว่า อายุ มีความสัมพันธ์กับปัจจัยจูงใจที่ก่อให้เกิดความผูกพันในองค์กรในเรื่องด้านความสำเร็จในการทำงาน และด้านการได้รับการยอมรับ อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 พนักงานโรงแรมที่มีแผนกงานต่างกัน มีระดับความคิดเห็นต่อปัจจัยจูงใจและปัจจัยค้ำจุนที่ก่อให้เกิดความผูกพันในองค์กร โดยรวมแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 ปัจจัยจูงใจและปัจจัยค้ำจุนมีความสัมพันธ์กับความผูกพันในองค์กร โดยรวมอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01 โดยมีความสัมพันธ์ในเชิงบวก ในระดับปานกลาง ปัจจัยจูงใจและปัจจัยค้ำจุนสามารถร่วมกันพยากรณ์ความผูกพันในองค์กร ได้ร้อยละ 47.8 อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 โดยตัวแปรที่สามารถพยากรณ์ได้อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ได้แก่ ปัจจัยจูงใจด้านความรับผิดชอบในงาน ปัจจัยจูงใจด้านการได้รับการเลื่อนตำแหน่ง ปัจจัยค้ำจุนด้านค่าตอบแทนและผลประโยชน์ ปัจจัยค้ำจุนด้านสภาพแวดล้อมทางกายภาพในการทำงาน และปัจจัยค้ำจุนด้านสถานภาพ (สถานะของอาชีพ)