Cultural Products Management in the Mekong Special Economic Zone
Keywords:
Cultural product, Management, Mekong special economic zoneAbstract
This research article aimed to 1. study the causal factors which impact cultural product management in the Mekong special economic zone, 2. formulate the cultural product management model in the Mekong special economic zone, 3. Evaluate the proposed cultural product management model in the Mekong special economic zone. Samples in this research was 544 people obtained by multi-stage sampling. Research instrument was the questionnaire which had discriminative power of 0.20-0.78 and the total reliability was 0.98. Statistics used for the data analysis were frequency, percentage, mean, standard deviation, Pearson's product moment correlation coefficient, kurtosis, skewness, and structural equation model (SEM). The research results were as the following: 1) The hypothesis model was consistent with empirical data. The ratio of X2/df = 4.40, RMSEA =0 .079, SRMR = 0.039, CFI = 0.93 and TLI = 0.92. The causal factor which influences the cultural product management in the Mekong special economic zone was the whole influence of the causal factor which matter to the cultural product management in the Mekong special economic zone which had a statistical significance at 0.01. By classifying from maximum to minimum influential coefficient, we found that the group leadership factor had a maximum path coefficient at 0.41, the management factor had path coefficient at 0.34, and group member’s competitiveness factor had path coefficient at 0.26. 2) The results of the establishment of the cultural product management model in the Mekong special economic zone consisted of 5 dimensions, 16 issues and 80 guidelines for development including 1) the group leadership development consisted of 3 issues and 15 guidelines, 2) the group member’s performance development consisted of 3 issues and 15 guidelines, 3) the outside partnership and network development consisted of 3 issue and 15 guidelines, 4) the management development consisted of 3 issues and 15 guidelines and 5) the achievement development consisted of 4 issues and 20 guidelines. 3) The affirmations of the cultural product management model in the Mekong special economic zone by 20 experts found that the cultural product management model in the Mekong special economic zone in all dimensions were conformed in the highest level (Md.=5) and had the interquartile range value (I.R.) at 0.00 level in all development issues and guidelines.
References
คณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ,สำนักงาน.แผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติฉบับที่ 11(2555-2559).กรุงเทพฯ: สำนักนายกรัฐมนตรี, 2554.
ณรงค์ เพ็ชรประเสริฐ. ธุรกิจชุมชนเส้นทางที่เป็นไปได้. กรุงเทพฯ: กองทุนสนับสนุนการวิจัย, 2542.
ณรงค์ เส็งประชา. มนุษย์กับสังคม.พิมพ์ครั้งที่ 4. กรุงเทพฯ: โอ.เอส. พริ้นติ้ง เฮาส์, 2541.
ธีระวัฒน์ เจริญราษฎร์. ธุรกิจชุมชนวิถีทางสู่การพัฒนาชุมชนอย่างยั่งยืน กรณีศึกษาอำเภอกุดชุม. จังหวัดยโสธร. วิทยานิพนธ์เศรษฐศาสตรมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยรามคำแหง, 2544.
นงลักษณ์ วิรัชชัย. การวิเคราะห์อภิมาน. กรุงเทพฯ : คณะครุศาสตร์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, 2542.
บุษราภรณ์ พวงปัญญา,สัญญา เคณาภูมิ และยุภาพร ยุภาศ. แนวทางการจัดการเพื่อยกระดับสินค้าทางวัฒนธรรม.วารสารใบลาน คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏอุบลราชธานี. 1, 1 (มกราคม – มิถุนายน 2559): 80-101.
มนต์รัก ธีรานุสรณ์.ปัจจัยที่มีผลต่อความสำเร็จของธุรกิจชุมชนอำเภอเมืองพะเยา จังหวัดพะเยา.วิทยานิพนธ์บริหารธุรกิจมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงราย, 2550.
เสาวลักษณ์ โกศลกิติอัมพร.การพัฒนารูปแบบการดำเนินงานของธุรกิจชุมชนในจังหวัดมหาสารคาม. ปริญญาปรัชญาดุษฎีบัณฑิตการพัฒนาภูมิภาค มหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคาม, 2552.
สมพันธ์ เตชะอธิก.การวิจัยเรื่องเสริมสร้างความเข้มแข็งของชุมชน.เอกสารประกอบเสวนาทางวิชาการ เรื่อง การวิจัยเศรษฐกิจชุมชนท้องถิ่น ครั้งที่ 2. วันที่ 4 กรกฎาคม 2545 คณะกรรมการสภาวิจัยแห่งชาติสาขาเศรษฐศาสตร์และสำนักงาน คณะกรรมการวิจัยแห่งชาติ, 2545.
สมพันธ์ เตชะอธิก และคณะ. การพัฒนาความเข้มแข็งขององค์กรชาวบ้าน. ขอนแก่น: สถาบันวิจัยพัฒนามหาวิทยาลัยขอนแก่น, 2541.
สุภมาส อังศุโชติ และคณะ.สถิติการวิเคราะห์สำหรับการวิจัยทางสังคมศาสตร์และพฤติกรรมศาสตร์:เทคนิคการใช้โปรแกรมLISREL. กรุงเทพฯ: เจริญดีมั่นคงการพิมพ์, 2554.
อนุวัฒน์ เติมเจิม. ศูนย์แสดงสินค้าศิลปหัตถกรรมไทย. วิทยานิพนธ์สถาปัตยกรรมศาสตรมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยศิลปากร, 2546.
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
License
Every article is peer-reviewed for academic correctness by at least two external qualified experts. The opinions in the Journal of Graduate School, Pitchayatat, Ubon Ratchathani Rajabhat University (Humanities and Social Sciences) belong to the authors; not belong to the Publisher. Thus, Graduate School of Ubon Ratchathani Rajabhat University cannot to be held responsible for them. The articles in this journal are protected by the copyright of Thailand. No part of each issue may be reproduced for dissemination without written permission from the publisher.